Nederlanders zijn dol op zuivel. De gemiddelde Nederlander gebruikt per jaar zo’n 95 kilo aan melkproducten. En de keuze in het koelvak in de supermarkt overtreft al onze verwachtingen. Er is volvette, halfvolle, magere melk, yoghurt of kwark. Naturel of met vruchtjes. Melk voor de cappuccino, yoghurt voor de tzatziki en oude kaas voor de borrel.
Wat je ook lekker vindt, het is er. Maar we mogen meer verwachten. We willen duurzame zuivel, waarbij rekening wordt gehouden met het milieu, de natuur en het welzijn van de dieren. De vraag is alleen hoe herken je duurzame zuivel? Wij helpen je met 7 tips voor duurzaam inkopen.
Hoe zie je het verschil?
Een glas duurzame melk ziet er niet speciaal uit. Het is namelijk gewoon wit. Datzelfde geldt voor andere zuivelproducten, zoals kaas of yoghurt. Hoe herken je een duurzaam product dan? Producenten leggen dat op de verpakking uit met termen, symbolen en keurmerken, maar dan moet je wel weten waar je op let. Wij helpen je op weg met deze 7 tips.
1. Koeien in de wei
Duurzame zuivel komt van gezonde koeien. Vanaf het moment dat de koeien voor het eerst in de wei gaan, zodra de natuur het toe laat, lopen ze jaarlijks minstens 120 dagen, 6 uur per dag in de wei. Dit wordt op verpakkingen aangeduid met het 100% weidemelk-logo van Stichting Weidegang.
2. Koeienwelzijn
Gezonde koeien zijn essentieel voor melkveehouders. Dat betekent goede voeding, schone en comfortabele stallen, voldoende bewegingsruimte, plekken waar ze lekker geborsteld kunnen worden en de juiste zorg. Op de pagina diergezondheid en dierenwelzijn staan nog meer tips over hoe een boer het een koe zo aangenaam mogelijk kan maken, zoals zachte ligbedden.
3. Komt de melk uit Nederland?
Op de verpakking staat altijd waar de melk vandaan komt. Voor Nederlanders is de keuze voor Nederlandse zuivel vaak duurzamer dan die voor melk uit het buitenland. In Nederland hebben we strenge regels waar melkveehouders aan moeten voldoen, die ook intensief gecontroleerd worden. Dit geldt bijvoorbeeld voor het gebruik van antibiotica. Melk van een koe die antibiotica gebruikt, mag niet worden gebruikt voor productie. Koeien krijgen alleen antibiotica als een dier ziek is en op voorschrift van de dierenarts. Niet preventief. Nederlandse melk hoeft ook minder ver getransporteerd te worden. Dat scheelt in uitstoot van broeikasgassen en draagt dus bij aan een duurzame melkproductie.
4. Wat eet de koe
Koeien eten gras, mais en krachtvoer. De Nederlandse melkkoe eet vooral gras en mais (92%) van Nederlandse bodem. Per dag krijgen ze ook 750 gram soja, dat is 1,2% van het totale rantsoen. Het is belangrijk dat de koeien 100% verantwoorde en volledig gecertificeerde soja eten. De productie van soja in Zuid-Amerika kan namelijk leiden tot ontbossing met alle gevolgen van dien voor de biodiversiteit en het milieu.
Voor het produceren van verantwoord gecertificeerde soja vindt geen ontbossing plaats. Daarnaast worden de landrechten van kleine boeren gerespecteerd en wordt het gebruik van bestrijdingsmiddelen verminderd. In Nederland is de sojateelt voor veevoer in ontwikkeling. Op de website van de producent vind je wat voor voeding de koeien krijgen.
5. CO2-uitstoot en biodiversiteit
Een melkveehouderij heeft, net als alle andere bedrijven, impact op het milieu. Het produceren van veevoer kost grondstoffen en energie, het bedrijf gebruikt water en elektriciteit en de melk moet vervoerd worden naar de fabriek. Door de mest van de koeien komt methaan vrij, bij het gebruiken van die mest voor de teelt van gras en andere voedergewassen komt lachgas vrij en ook dat heeft impact op het milieu.
Steeds meer melkveehouders zijn zich bewust van de broeikasgasuitstoot van hun bedrijf en werken eraan om hun uitstoot te verminderen. Veel melkveehouders van FrieslandCampina wekken bijvoorbeeld zelf energie op via zonnepanelen en houden rekening met het landschap. Op sommige verpakkingen zie je al de claim ‘klimaatneutraal’ staan, dan is het meteen duidelijk. Als het niet op het pak staat, wil dat niet zeggen dat de boeren niet al heel veel maatregelen hebben genomen. Op de website van de producent vind je daar informatie over.
6. Goede prijzen voor boeren
De term fair trade is helder, een eerlijke prijs voor de boer. Vaak relateren we de term aan boeren in ontwikkelingslanden, maar een eerlijke prijs geldt net zo goed voor Nederlandse boeren. Als een melkveehouder genoeg geld ontvangt voor zijn melk, kan hij ook investeren in het bedrijf en dat komt de duurzaamheid en het dierenwelzijn ten goede. In Nederland kunnen boeren lid worden van een coöperatie. Daarmee worden ze mede-eigenaar van de onderneming en delen ze ook mee in de winst. Dit maakt ze toekomstbestendig.
7. Duurzame verpakking
Tenslotte kun je nog letten op de verpakking zelf. Ook daar is veel winst te behalen. Kun je de verpakking recyclen? En waar zijn de dop en de coating van gemaakt? Een dop en coating van organisch restmateriaal is bijvoorbeeld een goed alternatief voor plastic. Op de verpakking vind je hier informatie over.
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met FrieslandCampina. De zuivelproducent hecht veel waarde aan de duurzame totstandkoming van al zijn zuivelproducten en neemt daarbij alle bovenstaande punten in acht.
15 gedachten over “Waar kun je op letten bij het kopen van duurzame zuivel? Zeven tips.”
Jullie schrijven “We willen duurzame zuivel, waarbij rekening wordt gehouden met het milieu, de natuur en het welzijn van de dieren.” Mijn vraag is: zijn die twee dingen wel met elkaar te verenigen? Zuivel en het welzijn van dieren?
In elke zuivelindustrie (gangbaar, weidemelk of biologisch) worden de koeien kunstmatig geïnsemineerd. Of om het anders te verwoorden: onder dwang wordt er sperma in de vagina van de koe gedeponeerd waardoor zij tegen haar wil in zwanger wordt. Na de geboorte wordt haar kalf direct bij haar weggenomen; elke druppel melk is voor de consument. Dit scheiden van moeder en kind is zeer stressvol en erg emotioneel voor beide. Maar hoort niet ieder kind bij zijn moeder?
Vervolgens krijgt het kalf de eerste 14 dagen eenzame opsluiting en kunstmelk uit een emmer met een fopspeen.
Is het een stiertje, dan wordt hij na die 14 dagen op transport gezet naar een kalverhouderij waar hij met lotgenootjes in een stal verblijft en nooit buiten komt. 70% van de kalfjes krijgt een ijzerarm dieet, waarbij nét geen bloedarmoede ontstaat (maar soms ook wel). Op een leeftijd van 6- 8 maanden worden zij gedood: hun vlees is door deze huisvesting en voeding extra zacht en blank.
Is het een koetje, dan wacht haar hetzelfde lot als haar moeder. Tenzij er voldoende vervangende koetjes zijn, dan wordt ook zij gedood.
Terug naar de moederkoe. Elk jaar opnieuw wordt zij onder dwang zwanger gemaakt en moet zij haar kalf afstaan. Ondertussen worden haar uiers meerdere malen per dag leeg gemolken. Geen druppel voor haar kinderen. Wanneer haar productie of vruchtbaarheid afneemt en zij niet meer winstgevend is voor de boer, wordt zij voor haar diensten bedankt door haar naar het slachthuis te sturen. Niks geen welverdiend ‘pensioen’ (van een pensioen is niet eens sprake, want ze is pas een jaar of 5 à 6, terwijl ze met gemak 20 jaar kan worden). Ze wordt gezien als een machine die bij onvoldoende prestatie simpelweg vervangen wordt.
Waar o waar is in dit verhaal rekening gehouden met het welzijn van de dieren? Het stemt mij in- en intriest.
De moederkoeien buiten laten grazen en ligbedden in de stal geven is best aardig, maar is een schamele pleister op de wonde als je het hele plaatje bekijkt. Maar dat is niet het plaatje wat jullie de consument in dit artikel schetsen. De informatie hierin schiet op veel fronten tekort, waardoor de bewuste consument misleidt wordt met mooie verhalen en slechts de halve waarheid.
De sponsoring is hier in ieder geval een duidelijk motivatie van: FrieslandCampina heeft natuurlijk geen enkele baat bij het vertellen van de volledige waarheid.
Jammer dat dit de manier is waarop we zogenaamd duurzame informatie de wereld in helpen.
Ga me nu maar afmelden voor jullie nieuwsbrieven. Geen behoefte aan reclame.
Gebruik altijd biologische zuivel.
Wat betreft koeien: dieren leven buiten, kunnen geen stal bouwen, zoeken evt beschutting onder bomen of achter muurtjes en kunnen dan zelf zoeken naar een lekker plekje om te liggen of schuieren. De mens bouwt stallen, waarom en waarvoor? Dieren in Nederland hebben nooit mais en/of soja gegeten omdat dat van nature hier niet voorkomt. Zij eten weidegras en daar groeit klaver, zuring en allerlei (on)kruiden die voor natuurlijke balans en gezondheid zorgen. De mens doet alsof hij de natuur kan verbeteren maar dat is niet zo, daar zijn in verschillende sectoren massa’s voorbeelden van te vinden. Melkproductie en reclame is al sinds Joris-3pinter goed voor de portemonnee van de directeur van de melkfabriek . Er is GEEN!! ander volwassen zoogdier te vinden dat melk drinkt. (Ik geef toe, ik doe melk in mijn koffie en eet kaas -maar bijna geen vlees- omdat ik een hartige boterham wil) en doe mijn best om alles wat groeit en bloeit en natuur in algemeen te respecteren en hou al sinds de ‘zieke bomen door zure regen’ periode rekening met milieu en vergroening. Het excuus door ‘hetkanWEL’ stel ik op prijs en begrijp ik. We moeten allema al samen zoveel mogelijk doorgaan, ons best doen, foutjes toestaan en vergeven, en dan doorpakken. Bovendien moeten we zo snel mogelijk van deze rechtse regering af want de achterban van 76rechtse zetels in den Haag heeft al 4 decennia onze boodschap afgedaan als onzin en leeft graag decadent en tomeloos. Als wij dierenwelzijn , meer groen, beter milieu, respect voor de natuur, goede lucht, biodiversiteit enz enz willen moet er een meerderheid in den Haag zijn om de juiste wet- en regelgeving te maken.
Ellis
Helaas kan ik geen enkel begrip opbrengen voor de samenwerking met campina. Het artikel is pure propaganda en ik vind het zeer teleurstellend dat hetkanwel zich daar mee inlaat. De veeindustrie doet ALLES voor geld en verkoopt sprookjes om consumenten te verleiden. En nu hebben ze zelfs hetkanwel ‘in de val gelokt’. Zuivel is niet duurzaam, zeker die van multinational campina niet. Kalfjes worden van hun moeders gescheiden, vetgemest en na een paar maanden gedood. Dat heet dierenleed en is niet duurzaam.
Het feit dat jullie het voor geld doen vind ik een enorm zwaktebod, er zijn vast betere alternatieven te vinden. Alpro bijvoorbeeld groeit als kool dus ik had veel liever gezien dat daar aandacht voor was. De toekomst is plantaardig, dát is duurzaam!
Pfff….wat een heftige reacties. Het lijkt erop dat geen (gangbare) boer/boerin in Nederland deugt….misschien valt dit toch wel mee.
Reacties zijn gesloten.