Laatst las ik het verslag van een groot internationaal onderzoek waarin bewezen wordt dat het heel goed mogelijk is om alle bewoners van deze aarde van voedsel te voorzien. Ook in de toekomst als we met die voorspelde 9 miljard mensen zijn. Voedsel dat bovendien biologisch is verbouwd, dus zonder gif en genetische manipulatie.
Tot nu toe werd dit altijd voor onmogelijk gehouden. De opbrengst van biologische landbouw per hectare gecombineerd met de wereldwijd beschikbare landbouwgrond zou daarvoor simpelweg te gering zijn. Voor- en tegenstanders van bestrijdingsmiddelen en genetische manipulatie zijn het wat dit betreft best met elkaar eens. De oplossing voor het probleem ligt volgens de onderzoekers alleen niet aan de productiekant én is in feite heel simpel: los de voedselverspilling op.
Rariteit
Voedselverspilling is een hot-item. Overal bloeien initiatieven op om deze rariteit uit de wereld te helpen. Kijk hier bijvoorbeeld. In de Europese Unie wordt 20% van het geproduceerde voedsel weggegooid; door de boeren, door groothandels, door supermarkten en restaurants maar vooral door ons, consumenten. Per jaar kieperen we ongeveer 44 miljoen ton eten in de vuilnisbak. Oorzaak hiervan ligt voor een groot deel bij diezelfde Europese Unie, die met een onuitputtelijke hoeveelheid richtlijnen en verordeningen de voedselveiligheid tot in de puntjes geregeld wil zien. Zodat wij arme consumenten beschermd worden … Ja, waartegen eigenlijk. Tegen het drinken van zure melk, oud brood, beschimmeld fruit? Dat ruik, proef of zie je zelf toch wel?
Etenswaardig
Door alle THT’s en TGT’s op de verpakking van vrijwel elk product behalve zout en azijn durven we bijna niet meer te vertrouwen op onze eigen zintuigen of etenswaar nog wel etenswaardig is. En omdat we alles voortijdig weggooien weten we niet meer hoe het proeft, voelt of ruikt als het niet goed is. Laat staan dat we nog weten wat we met alle restjes eten moeten doen.
Vorige week was ik met vakantie. Bij thuiskomst stond er nog van alles in de koelkast, dat ik in de haast voor mijn vertrek niet had weggegooid. De zuivel – ondertussen over de datum – was nog helemaal goed, de groente wat beurzig maar prima te eten. En een gekookt ei zag er wat groenig uit maar smaakte lekker en heeft me geen maagkrampen bezorgd.
Speurtocht
Gisteren heb ik alle producten die we thuis consumeren eens onder de loep genomen; van welke producten kan ik nu niet ontdekken of het nog wel oké is? En na een kleine speurtocht kon ik alleen maar vlees en vis bedenken. Daar word je echt ziek van als het bedorven is. Maar van de rest is het duidelijk aantoonbaar en zijn die THT’s en TGT’s eerder stoorzenders dan hulpbronnen. Voortaan zal ik weer op mijn zintuigen vertrouwen. Ze zijn er niet voor niets. Laat die biologische landbouw maar komen.
Annemarie de Raadt
50 duurzame daden in 1 jaar! Lukt dat? Annemarie de Raadt van de Goede Gids gaat de uitdaging aan. Elke week schrijft ze hier welke duurzame daad ofwel goede gewoonte ze in leven gaat opnemen. Ter informatie en inspiratie.
Lees ook Duurzame daad nummer 8: met 100 kom je er ook!
In de Goede Gids staan de bedrijven vermeld, die met zorg voor mens, dier en onze aarde ondernemen. Onafhankelijk geselecteerd volgens duidelijke criteria. Wil je zelf een goed leven en gun je dat anderen ook? Kies dan voor Goede bedrijven uit degoedegids.nl
7 gedachten over “Duurzame daad 10/50 – kijken, ruiken, proeven”
Pingback: 14 tips tegen voedselverspilling - hetkanWEL
Pingback: Ken je deze apps al?
Pingback: Duurzame daad 13/50: In 5 stappen klimaatneutraal
Na het ruiken wel gelijk gebruiken of helaas weggooien
Ik kijk eigenlijk nooit naar de houdbaarheidsdatum. Wellicht omdat ik uit een gezin kom waar veel geconserveerd werd en die datum dus lang niet zo belangrijk was. Ik heb het wecken van mijn moeder geleerd en daar sinds een paar jaar drogen, zuurkool maken, bier brouwen en meer aan toegevoegd. Allemaal dingen die je weer je zintuigen leren gebruiken en leren wat voedsel is en welke processen er positieve en negatieve invloed op hebben.
Ik merk dat bij veel mensen er een grote angst is om ziek te worden van bedorven eten, maar meer dan een dag je maag van streek kan je veelal niet overkomen. Aan de ene kant een beetje weerstand opbouwen en aan de andere kant hygienisch werken daar waar het er op aan komt maakt dat dat bij ons in de praktijk nog nooit voorgekomen is.
Pingback: Duurzame daad 12 van 50 - CO2? Ik stop er mee! -
Pingback: Duurzame daad 11/50 - Glas in 't bakkie of toch niet? -
Reacties zijn gesloten.