Europa heeft sinds een maand een eigen ‘Amazonegebied’. Dit gebied, dat zich uitstrekt over 5 verschillende Europese landen, is door UNESCO uitgeroepen tot het eerste biosfeerreservaat ter wereld. Het reservaat wordt doorkruist door 700 kilometer aan rivieren (de Mur, Drava en Donau) en heeft een totaal oppervlakte van bijna 1 miljoen hectare. Daarmee wordt dit het grootste beschermde rivierengebied van ons continent met als bijnaam ‘de Amazone van Europa’. Volgens het Wereld Natuur Fonds is dit een ‘historische stap’ binnen de huidige klimaatcrisis en de schrikbarend krimpende biodiversiteit.
UNESCO heeft al eerder natuurgebieden aangewezen die beschermd moeten worden, maar niet eerder ging het om zo’n groot gebied. Het ligt verspreid over Oostenrijk, Hongarije, Slovenië, Kroatië en Servië en kenmerkt zich onder andere door zeldzame alluviale bossen. Dat zijn bossen op bodems van rivierslib. Ook vind je hier de grootste dichtheid van broedende zeearenden op het vasteland van Europa, is het een belangrijke tussenstop voor meer dan 250.000 trekvogels per jaar en zijn hier bevers, otters en steuren te vinden. “Dit is een enorme overwinning voor de natuur,” zegt Merijn Hougee, zoetwater expert van het Wereld Natuur Fonds. Bovendien laat het zien hoe de 900.000 inwoners van het gebied in harmonie met die natuur kunnen leven. Want dit natuurgebied voorziet hen niet alleen van schoon drinkwater, maar beschermt hen – dankzij de grote uiterwaarden – ook tegen overstromingen.
Het landschap bestaat uit meanderende rivieren, zand- en grindbanken, eilanden, binnenwateren en de zeldzame alluviale bossen. Het trekt dan ook steeds meer bezoekers. Er wordt dan ook gewerkt aan plannen om duurzaam, op de natuur gebaseerd toerisme te ontwikkelen en te laten zien dat ecologie en economie best hand in hand kunnen gaan. De UNESCO status betekent ook dat er meer druk ligt op de verschillende regeringen om dit ‘Amazonegebied van Europa’ te behouden. En daarmee moeten bedreigingen van het gebied, zoals kanalisatie, scheepvaart en zandwinning, worden tegengehouden.
“De verschillende landen moeten gaan samenwerken en de natuur moet gezamenlijk worden gemanaged,” zegt Merijn Hougee in Trouw. “Vanuit het WWF zijn we aan het kijken hoe we dat kunnen organiseren. Je wilt in dit gebied geen waterkrachtcentrales, grind- of zandwinning of kanalisering voor de scheepvaart. Voor die bedreigingen van deze natuur moet je samen een oplossing vinden.”
