Mirjam verbouwt een Amerikaanse schoolbus om in te wonen

Mirjam Jongerius heeft het goed voor elkaar. Ze heeft een eigen bedrijf en woont met haar gezin in een leuk, klein huis in een populaire wijk in Nijmegen, vlakbij het centrum. Toch knaagde er iets. Want hoe leuk het stadsleven ook is, ze mist de natuur. En dus ging ze op zoek naar een stuk land en kocht ze een Amerikaanse schoolbus waar ze met haar gezin in wil wonen. HetkanWEL sprak met Mirjam over haar plannen.

Wonen in een bus

“In eerste instantie wilde ik een dubbeldekker kopen, maar ik kon er geen een vinden die in goede staat was. Bovendien kende ik niemand, die er technisch verstand van had. Dus werd het een Amerikaanse schoolbus. De bus is twaalf meter lang, heeft een stompe neus en is vrij hoog waardoor de meeste mensen er gewoon in kunnen staan. Bovendien rijdt hij op groen gas en niet op diesel. Dat was even zoeken, maar ik wilde per se een duurzame bus. Ik wil er namelijk echt de weg mee op en ben al bezig met mijn rijbewijs.”

“Mijn oorspronkelijke idee was om er een mobiel restaurant van te maken met 24 zitplaatsen, maar nu wil ik er toch liever in wonen. Ik ga de bus zelf verbouwen. Een goede keuken is voor mij het belangrijkste, omdat ik van koken houd. En als ik dat eenmaal hebt gebouwd, is het daarna niet meer zo spannend om er ook nog een paar goede bedden in te maken. De ruimte is er. In Amerika heeft iemand een heel hostel in zo’n schoolbus gebouwd, dus dan moet een huis voor vier personen ook makkelijk lukken.”

Amerikaanse Schoolbus

De natuur in

“We wonen in een heel fijn, klein huis in een populaire wijk vlakbij het centrum in Nijmegen. Ik heb het daar heel erg naar mijn zin, maar ik mis de natuur. In de gemeente Gennep, net buiten Nijmegen, heb ik een mooie plek gevonden waar ik de bus zou kunnen neerzetten. Ik zou daar dan ook graag wat tiny houses bij zetten, zodat je een woongemeenschap creëert. We kunnen dan samen een plan maken om het huis en de grote schuur op het land te verbouwen tot een gemeenschappelijke ruimte. En we kunnen bijvoorbeeld een moestuin aanleggen of een voedselbos. Dan kan ik altijd nog een restaurant beginnen op die plek.”

“De gemeente Gennep is heel positief over mijn plan. Ze zijn daar net bezig met een pilot om op een andere manier naar aanvragen en voorstellen te kijken. Het uitgangspunt is daarbij: hoe kan het wel in plaats van hoe kan het niet? Dat heeft me aangenaam verrast. Ze denken echt met je mee. Er is veel leegstand in dit gebied, omdat veel mensen met het boerenbedrijf stoppen en geen opvolging hebben. Als we een tijdelijke woonvergunning krijgen voor tien jaar, kan je zelf iets opbouwen.”

Klein wonen op een ruimtelijke plek

“Ik wil best klein wonen, maar dan wel op een ruimtelijke plek. Deze regio is zo mooi, dat ik er ook prima op een andere plek zou kunnen wonen. Als ik er met de gemeente uit ben, ga ik op zoek naar andere mensen, die ik ook op deze manier willen wonen, met eerbied voor de natuur. Dan kunnen we samen iets opbouwen. En mocht het helemaal niet lukken met die plek, dan kunnen we ook nog op reis met de bus. Alles is mogelijk. Ik ga in ieder geval met de verbouwing beginnen. Hopelijk is dat volgend jaar aan het begin van de zomer ergens klaar.”

Wat vind jij van het idee van Mirjam om in een Amerikaanse schoolbus te gaan wonen? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.

Lees ook het verhaal van Bouke & Iris, die hun eigen tiny house bouwen. Of van Florine en Thijs, die in een bus wonen.

Over de schrijver

18 gedachten over “Mirjam verbouwt een Amerikaanse schoolbus om in te wonen”

  1. Ik zou heel graag meer willen weten over de woongemeenschap die jij daar wilt opzetten. Ik kom dan ook heel graag met jou in contact.

  2. Ziet er allemaal leuk uit mar ik vraag me geoon af : Hoe krijg je dat verwarmd in de winter ? Lijkt me toch niet zo handig om te isoleren, staat volledig los van de grond, er zitten heel veel kleine ramen in, enz….

  3. Ja, super! Wij wonen in een Tiny House en hebben een plan dat onwijs veel lijkt op jouw plan. Helaas zijn de gemeentes in Limburg niet zo snel en meedenkend als bij jou. Ik kom graag in contact!

  4. In 2013 heb ik een Amerikaanse schoolbus omgebouwd tot een mobiele ontmoetings-/trainingsruimte om mensen en mogelijkheden met elkaar te verbinden door kennis te delen. Onder de naam DriveToConnect rijd ik met deze bus door het land om campagnes te ondersteunen die onze wereld mooier, socialer, leuker en eerlijker willen maken. De SDG’s bepalen hiervoor mijn route. Omdat deze bus 19 personen mag vervoeren, neem ik geregeld (behalve nu in deze corona tijd) groepen mee op mijn reis van verwondering. Als jullie vragen hebben en of mijn ervaringen willen horen, zijn jullie van harte welkom.

  5. Geweldig plan die schoolbus en ook de verdere plannen van Mirjam! Heel fijn zulke mensen die bijdragen aan een betere wereld voor iedereen… top!

    1. Goede keuze om geen dubbeldekker te nemen. Ik ben ooit kort betrokken geweest bij een project om van een engelse dubbeldekker een rijdende spelotheek te maken. Het bleek al snel dat die te hoog zijn voor veel bruggen, viaducten, enz in Nederland.

  6. Ik wilde eerst ook wel zo’n schoolbus en die dan ombouwen naar een camper maar er een zoeken werd een nachtmerrie dus maar een oud model Chevy Van uit 1993 gekocht en die dan omgebouwd tot camper maar die is lang niet zo groot als een schoolbus. In mijn ogen is een Amerikaanse schoolbus een bus met een echte neus en niet zo een met een stompe neus en die stompe neuzen zie je nu op alle vrachtwagens want de maximale lengte van een vrachtwagen met laadbak is in Europa 18 meter en dan heb je met een stompe neus maar laadruimte maar mooi zijn die vrachtwagens niet en in Amerika geld die 18 meter niet. De meeste vrachtwagenchauffeurs vinden die Amerikaanse vrachtwagens dan ook veel mooier.

Reacties zijn gesloten.