Banken en bedrijven huiveren voor teveel democratie

Er waart een spook rond over de financiële markten: wat gebeurt er als het leger van werklozen en arme mensen het beleid van de politieke machthebbers niet langer domweg goedkeurt? Daarom willen politici en topmannen uit het bedrijfsleven liever niet te veel democratie riskeren.
De eurocrisis is in slaap gesust. Het miljardenkrediet van de Europese Centrale Bank heeft de situatie weten te kalmeren. Toch is er op de financiële markten alweer een nieuw gevaar ontdekt, namelijk de democratie. “Verkiezingen in Frankrijk en Griekenland, een referendum in Ierland leiden tot bezorgdheid bij beleggers, bedrijven en consumenten”, meldt Elga Bartsch van de Amerikaanse zakenbank Morgan Stanley.
De EU-lidstaten vragen grote offers van hun eigen inwoners. Om het vertrouwen van de financiële markten in hun kredietwaardigheid te verstevigen, zetten ze honderdduizenden banen bij overheidsdiensten op de tocht, voeren ze belastingverhogingen door, bezuinigen ze op subsidies en dalen de pensioenuitkeringen.
Bovendien worden de lonen op een laag niveau gehouden, de ontslagbescherming wordt verzwakt en de vakbonden worden van hun macht beroofd om de internationale concurrentiepositie van de lidstaten te versterken. Als gevolg daarvan verliezen steeds meer mensen hun baan. In landen als Griekenland en Spanje zit intussen de helft van alle jongeren zonder betaald werk. “Het grootste risico voor Europa wordt momenteel niet zozeer gevormd door een oplopende rente op staatsobligaties, maar eerder door een politieke en sociale crisis vanwege de spectaculaire stijging van de werkeloosheid”, aldus Patrick Artus, econoom bij de Franse bank Natixis.
Politiek probeert wil van kiezers te neutraliseren
Democratische spelregels eisen dat de slachtoffers van de crisis periodiek door middel van verkiezingen kunnen stemmen over de maatregelen – en dat houdt in dat ze die maatregelen dus ook kunnen afwijzen. Juist die laatste mogelijkheid leidt tot onzekerheid op de markten. Daarom heeft de politiek de afgelopen maanden veel moeite gedaan om de wil van de kiezer te neutraliseren. In Griekenland ging in november een referendum over de bezuinigingsmaatregelen niet door. Duitse en Franse politici dreigden Griekenland onomwonden met een exit uit de euro als de Grieken zich tegen de maatregelen zouden uitspreken.
Zowel in Griekenland als in Italië werden de gekozen premiers door de crisis gedwongen tot aftreden. In hun plaats rukten “technocratische” politici op, die niet waren gekozen en daarom dus ook niet afhankelijk waren van de wil van de kiezer. “Politiek in crisistijd heeft veel weg van een permanente overheidsstaking”, luidt de kritiek van literatuurprofessor Joseph Vogl. Steeds vaker werd het beleid bepaald door informele groepen van bankiers, politici en centralebankiers. Volgens Vogl namen “financiële Sovjets“ besluiten.
Lees het volledige artikel uit de Frankfurter Rundschau in een Nederlandse vertaling op de site van Presseurop.
Bron: 360, het beste uit de internationale pers.

Koop 360 in de kiosk, de app store of neem een voordelig kennismakingsabonnement (8 nummers voor 15 euro). Volg 360 ook op Twitter of Facebook.
Meer van 360
Grote steden zijn groener
Generatie laminaat wil de wereld redden
Ook met CO2 zijn boekhouders creatief