Michel Jansen richtte zes jaar geleden de Kleinste Soepfabriek op. Een bedrijf dat bijzondere, biologische soepen maakt en inmiddels helemaal niet meer zo klein is. Toen ik hem belde, kwam hij net helemaal gelukkig van de sociale werkplaats in Stadskanaal vandaan. Daar beplakken autisten en mensen met een beperking de potten soep – in totaal 800.000 per jaar – helemaal handmatig met etiketten. Elke keer als hij er langsgaat, beseft hij dat ook dit proces zijn soepen bijzonder maakt.
‘Toen ik net begon, maakte ik zelf achtduizend potten soep in een half jaar. Natuurlijk wel in een productieomgeving, maar toch helemaal handmatig. Het begon allemaal met mijn voorliefde voor biologisch eten. Elke vierkante meter waar biologisch geteeld wordt, is schone grond. In totaal gebruiken we nu tonnen aan ui, tomaat en andere grondstoffen. Dus reken maar uit om hoeveel schone grond dat gaat. Ik zie dat als mijn roeping. De heerlijke soepen zijn daar een gevolg van.
Met de achtduizend eerste potten wilde ik testen of de soepen aansloegen en er brood in zat. En dat was zo. Maar dat ik nu honderd keer zo veel potten produceer, maakt de essentie niet anders. Het gaat mij om de mensen die ik ontmoet, met wie ik een passie deel en een verbinding voel. Mensen van over de hele wereld, die net als ik op zoek zijn naar lekker, gezond en verantwoord eten.
Ik kan daar een mooi voorbeeld van geven. Op de Biofach, een biologische beurs in Duitsland, raakte ik met twee Japanners aan de praat, zij kwamen op bezoek in Nederland en we spraken onder andere over de ramp in Japan en de eeuwige angst die daar leeft voor aardbevingen. Japanners hebben daarom altijd eten in huis dat lang houdbaar is. Het klikte. We hebben wel veertig verschillende soepen geproefd. Deze week kreeg ik mijn eerste order van ze binnen, dus binnenkort vertrekt er een container naar Japan. Zo gaat dat. Ik leg mezelf geen targets voor omzet op, maar ik zie wat er op mijn pad komt. Handel is leuk, maar ik doe het vooral om de verbinding met andere mensen.
Soep is echt comfort food. Het geeft beschutting en het zorgt ervoor dat je je lekker voelt. Daarnaast is het gezond, het bevat weinig koolhydraten en vetten. Een goede soep kan je hart een sprongetje laten maken. Vooral Thaise soepen. Met de mix van verse kruiden en hartige kip, vis of groente en de manier van bereiden krijg je een combinatie van heerlijke smaken.
De bouillons die we maken lopen heel goed. Een bouillon is zo bijzonder. Het is eigenlijk gekleurd water, waar een heel proces aan vooraf is gegaan. Het water verandert in een onstoffelijke essentie. Het is pure zen.
De Kleinste Soepfabriek gaat als een vliegwiel. Elke keer komt er weer meer bij, waardoor we van alles aanpassen en veranderen. We leveren nu aan Dubai, Japan en Texas. Maar er lopen nog meer gesprekken. Een gek idee eigenlijk dat daar straks na vier weken varen een container aankomt met mijn soepen, die daarna te vinden zijn in het schap van de supermarkt.’
Krijg je ook wel eens een warm gevoel bij je favoriete product, een land naar je hart of speciale muziek? Bij sommige mensen gaat dat warme gevoel veel verder: het wordt liefde. De komende week ga ik mensen interviewen die hun werk maken van hun liefde. En daarmee tegelijk de wereld een beetje mooier maken. Ik ga op zoek naar bijzondere, voor de hand liggende, absurde en vrolijke liefdes. Wanneer ontstond de liefde? Kunnen mensen ervan leven? Hoe duurzaam is de liefde? Wat zijn de hobbels en de hoogtepunten? Dat en nog veel meer lees je in deze blog. Deze week zoek ik bijzondere liefdes voor eten en drinken en zo kwam ik bij Michel Jansen uit en zijn liefde voor .. soep.
Lees ook:
De liefde voor mobiele moestuinen
De liefde voor Just Nuts
