De toppers en missers in de groentetuin

hetkanWel-blogger Rozemarijn bouwt aan een eetbaar bos in Frankrijk. Op een stuk grond van 20 hectare in de Dordogne probeert ze, samen met haar parnter, de principes van permacultuur in de prakrijk te brengen. Ook in haar Haagse achtertuin tuiniert ze er op los. Op hetkanWel doet ze verslag van haar belevenissen én schrijft ze over “gezonde voeding van grond tot mond”.
Ik ben duidelijk een mooi-weer-tuinierder. De laatste twee maanden bestonden m’n tuinmomenten vooral uit snelle homerunnetjes in de schemering. Om nog wat verse kruiden te scoren voor de maaltijd. En als ik er dan toch langskwam een half rottende courgetteslinger mee te sleuren naar de composthoop. Ben daarom toch wel aangenaam verrast wat er nog te oogsten is, zelfs op 21 november. Tijd voor een klein evaluatiemomentje; lees hier de toppers en de missers onder de achtertuingroenten.
(Advertentie)
Goed voor je huid én je portemonnee: natuurcosmetica van Nonique.
Lees ook
Kruidige pompoencake
Het beste van de raw food keuken
Instantbevrediging: zelf chocolade maken
Toppers
Ik kon vandaag zo een groene smoothie uit de tuin persen met een paar van de gezonde toppers onder de groene groenten:

In de smoothie: selderij (die ik zo lang heb laten groeien dat de stengels nu de dikte van bleekselderij hebben), venkel (die was doorgeschoten maar dat boeit de sapmachine niks), bladpeterselie, waterkers (de onverwachtse winnaar van dit seizoen) en boerenkool.

Uit de winkel hoefde ik  alleen nog een komkommer en een appeltje toe te voegen (de appelboom was nog aan het puberen dit jaar). Die groenten mogen dus allemaal blijven volgend jaar. Overigens had ik deze zomer mijn eigen kromkommer uit eigen kas:

Verder staat er nog steeds volop regenboogsnijbiet.

Dat is een echte aanrader voor elke moestuin; 5 plantjes en je hebt van maart tot de vorst groene groente staan en het ziet er ook nog gezellig uit. Ook zitten er nog volop rode bietjes in de grond. Volgend jaar het ras chioggia zoeken, die zijn nog mooier van binnen. De decoratieve palmkool en de savooiekool doen flink hun best de slakkenvraat te overwinnen. Gelukkig, want kolen zitten vol met goeie (vooral kankerremmende) stofjes.

Over decoratief gesproken: daar kunnen de pompoenen natuurlijk ook wat van. Er ligt een leuk rijtje voorraad in de vensterbank van de logeerkamer (pompoenen kun je het best bij een temperatuur van 10-15 C bewaren).

Tuinkruiden zijn natuurlijk altijd geweldig om vers te hebben staan. Eervolle vermeldingen gaan naar de rode basilicum waar geen slak van heeft gesnoept. Het schijnt dat slakken die rode groenten minder lekker vinden. Volgend jaar dus ook de rode koolrabi en de rode boerenkool op het lijstje (waarschijnlijk wel te krijgen bij Vreeken zaden in Dordrecht met veel onbekendere rassen). Eveneens een pluim voor de shiso (notenkruid), een japans kruid dat heerlijk is door salades of door de pastinaaksoep en tot nu heel mooi rood heeft wezen staan. En de kervel was ook een ontdekking in de keuken, heerlijk door de witlofsalade. Volgend jaar nog de dragon leren kennen (mensen lekkere recepten?).
Missers
Ok, die courgettes waren niet echt een misser, maar dan toch wel op z’n minst een plaag.

In mei overenthousiast alle opgekomen voorzaai in de tuin gezet ( onder het mom dan zien we wel wat er aanslaat. Maar dan moet je het niet vergeten uit te dunnen als alles aanslaat ). Gevolg in augustus: courgettejungle. En op één of andere manier ben ik sneller op courgettes uitgekeken dan op pompoenen. Volgend jaar maar één plant dus. En zeker niet op de aardbeientoren die daaronder verdwenen is.
De aardbeientoren heeft sowieso niet echt succes gehad.

Alle plantjes zijn vroegtijdig doodgegaan. Ik denk dat ik de aarde erin niet genoeg had aangestampt, waardoor de worteltjes niet snel genoeg aarde konden vinden via de gaten tussen de bakstenen. En omdat aarbeien van veel lucht houden, vonden ze dat plekje in de hoek wellicht ook niet zo fijn. Misschien een nieuwe poging volgend jaar.
De tomaten zijn ook faliekant mislukt; niks geen smakelijke rode bommen, alleen maar kleine groentjes. Ondanks het kasje.

Nou is het ook wel een slecht tomatenjaar geweest (te weinig zon, en te veel nattigheid). Maar ik denk dat ik er ook wat te veel op een klein oppervlakte had gezet… Valt onder de categorie beginnersenthousiasme.
De peultjeskomen er ook niet meer in. Vooral omdat ik er eigenlijk niet zo heel erg van hou (apart dat je je dat pas realiseert als je ze in de tuin hebt staan).

Bovendien bevatten peulvruchten ook nog eens veel antinutriënten (vooral rauw). Maar ook omdat ze nogal veel plek innemen voor één of anderhalf maaltje. Wat dat betreft zijn de knollen een stuk effectiever qua opbrengst.
Dat geldt natuurlijk ook voor de vaste planten waar je bijna niks aan hoeft te doen. Zeer in m’n nopjes met de blauwe bessen die het in de schaduw prima doen en al wat hebben opgeleverd. Ook blij met de herfstframbozen die ik nu nog steeds pluk (autumn bliss is een goed ras).

Voor volgend jaar dus op zoek naar meer vaste groenten. Dat matcht ook beter met een luie tuinder.