Niet zo heel lang geleden hoorde ik het voor het eerst uit de mond van een dertiger. “Ik heb een paar vriendinnen, die geen kinderen willen vanwege het klimaat,” zei ze. En hoewel ik zelf, veertiger, genoeg vrienden heb die geen kinderen hebben, was het klimaat daar eigenlijk -voor zover ik weet – nooit de reden voor. Toch weet ik dat het krijgen van kinderen niet het meest duurzame is wat je voor deze planeet kan doen.
Slecht voor het milieu
Vorig jaar zei Arjen Lubach het al in een Volkskrant interview: kinderen krijgen is het slechtste wat je kan doen voor het milieu. Of, in zijn eigen bewoordingen: “Verder eet ik geen vlees en heb ik geen kinderen verwekt. Met dat laatste punt win ik al van iedereen die wel kinderen heeft. Niet dat het een wedstrijd is, maar het is wel zo. Ik draag minder bij aan de vervuiling van de aarde dan de extreemste zelfvoorzienende geitenwollen vegan mét kind.”
Verantwoordelijk voor de CO2 uitstoot van je kind
De factcheckers van de Volkskrant gaven Arjen gelijk, maar Henri Bontenbal, energie-expert bij Stedin, zet in zijn column voor RTL Nieuws vraagtekens bij het onderzoek waarop de factcheckers zich baseren. Hierin wordt namelijk beweerd dat ouders voor de helft verantwoordelijk zijn voor de CO2 uitstoot van hun kinderen en zelfs ook nog voor 1/4 voor die van hun kleinkinderen, een 1/8 voor die van hun achterkleinkinderen en zo verder. De vraag is dan natuurlijk: in hoeverre ben je zelf nog verantwoordelijk voor je uitstoot? En bovendien: je kan die uitstoot wel degelijk verlagen met de persoonlijke keuzes die je maakt. Minder vlees eten, niet meer vliegen, de auto de deur uit, je huis isoleren, geen fast fashion meer kopen etc. etc.
De klimaatvoetafdruk van een westers kind
Toch las ik vorig jaar vol interesse een artikel in OneWorld waarin de schrijfster -zwanger en al- worstelde met het milieu dilemma van kinderen. “Mag ik als westerse vrouw, met westerse klimaatvoetafdruk, een tweede kind?” vroeg ze zich af. Vooral omdat een westerse baby een dubbel zo grote klimaatvoetafdruk heeft als een kind in Sub-Sahara Afrika. Of anders gezegd: de gemiddelde Nederlander heeft een CO2-uitstoot van 12 ton. Dat is net zoveel als 198 Somaliërs uitstoten.
Tuurlijk: de Nederlandse vrouw krijgt gemiddeld ‘maar’ 1.7 kinderen en de bevolking in het Westen blijft al jaren zo’n beetje gelijk. Terwijl er juist voorspeld wordt, dat de bevolking van Afrika tot het jaar 2100 van 1.3 miljard naar 4 miljard zal groeien. Maar, zoals Emma Meelker terecht schrijft in OneWorld: “De wereldwijde klimaatverandering is maar moeilijk aan al die Afrikaanse baby’s te wijten en des te makkelijker aan die van mij.” Zo eet een Nigeriaan gemiddeld 10 gram dierlijke eiwitten per dag, terwijl een Nederlander 74 gram eet. En de 195 miljoen Nigerianen nemen samen maar 4 miljoen keer per jaar het vliegtuig, terwijl Nederlanders dat maar liefst 37 miljoen keer doen.
Geboortestakers
Ook Nieuwsuur kwam vorige week met het verhaal dat sommige vrouwen geen kinderen op de wereld willen zetten vanwege de klimaatverandering. Zo ging de Britse Blythe Pepino op geboortestaking, omdat ze bang is dat de beschaving instort vanwege de klimaatverandering. “Ik ben doodsbang voor mezelf, dus zeker voor de kinderen die ik zou krijgen,” zegt ze hierover. Ze wil met de klimaatverandering voor ogen geen gezin stichten. En ze is niet de enige, want inmiddels hebben 200 vrouwen zich aangesloten bij haar ‘birth strike’.
Ook in Nederland zijn geboortestakers. Zo vertelt de Nederlandse blogger Lindsey in Nieuwsuur, dat ze geen kinderen wil, omdat ze haar kind een goede toekomst wil bieden en dat nu niet kan garanderen. Bovendien is een extra kind ook weer extra vervuiling, het dilemma waar ook de zwangere schrijfster van het OneWorld artikel mee worstelde. “Ik weet niet of ik daaraan bij wil dragen. Ik ben bang dat de aarde niet meer zo leefbaar is als wij het nu kennen.”
Wat vind jij van de overweging om geen kinderen op de wereld te zetten vanwege de zorgen rondom klimaatverandering? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.
49 gedachten over “Deze vrouwen willen geen kinderen vanwege het klimaat”
Alles moet op feiten berusten en niet op een subjectieve mening.
Het klimaatprobleem is complexer dan besluiten wel of geen kinderen te nemen.
Als ik denk aan het klimaat is het zaak om uit te gaan van de feiten die wereldwijd geconstateerd zijn en ook zijn bewezen door klimatologen en andere onderzoekers. Gedegen onderzoek naar bronnen en kijken welke statistieken matchen met een andere statistiek is een manier om wat meer zekerheid te krijgen over de feiten. Want een bron alleen, is nog geen bron.
Velen hebben wel een voorkeur waar ze naar willen luisteren. De één luistert liever naar klimaatsceptici, de ander weer naar onheilsprofeten. Maar echt openstaan voor de feiten is uiteindelijk het beste.
Er kunnen ook meer redenen zijn om geen kinderen op de wereld te zetten.
Een reden waarom ik geen kinderen wil is niet te verklaren waarom. Het is gewoon een heel sterk gevoel van niet willen, net zoals er mensen zijn die wel kinderen willen vanuit een gevoel dat ze niet kunnen verklaren.
Zelf heb ik geen kinderen. Maar stel dat je een kinderwens hebt. Als er iets is waar (aanstaande) ouders naar uitkijken, dan is het de geboorte van een kind. Waarom zou je daar dan voor passen omwille van het klimaat? Dat lijkt me een veel te groot offer. Niemand zal je er op aankijken als je voor meer dan 2 kinderen gaat. Die dilemma’s maken het alleen maar lastig.
Een kinderwens heb ik nooit gehad, dit omdat ik altijd al vond dat er meer dan genoeg kinderen zijn. Ik ergerde me vroeger al aan al die luiers die elke dag in de kliko verdwijnen en wassen die gedraaid moeten worden. En dat is nog maar het begin.
Ik vind het al erg genoeg dat ik zoveel afval produceer. Maar goed, om dit hardop te zeggen zoals Lubach, maakt me niet populair. Vooral niet bij mensen die graag kinderen willen of ze al hebben. Een Amerikaan zei ooit toen mijn vriend en ik vertelden geen kinderen te willen: ‘how selfish’. Zo kan je er ook nog over denken.
Maar voor mij is het belangrijk dat mijn vriend er net zo over denkt als ik. En ik heb nog heen seconde spijt. Hetzelfde geldt voor dieren: liever een ouder asieldier dan een puppie. Natuurlijk, ze zijn lief. Net als kinderen. Ik heb ook geen hekel aan ze, integendeel. Maar niet om ze zelf te hebben.
Bij mij was het klimaat geen issue. Kinderen willen, dan is je ego bezig.. De aardbol zit al vol genoeg lijkt mij. De regenwouden kappen, de komst van 5G, het vaccinatiebeleid… gelukkig heb ik geen kinderen.
Jasmina, dat is allemaal waar wat je zegt. Helaas zijn veel domme mensen niet in staat dit te
onderschrijven.
Helemaal mee eens Jasmina. Ik kwam om mijn 14e al tot de conclusie dat ik op deze wereld nooit kinderen zal zetten. Vriendinnen zijn er wel aan begonnen en zien het probleem niet zo. Je merkt in zoveel dingen al dat de natuur veranderd…bijna geen insecten in de tuin. Ik ving vroeger graag lieveheersbeestjes om ze uiteraard na er goed na gekeken te hebben, ze weer vrij te laten. Ik zie ze nu slechts af en toe. Dat doet me verdriet.
Aan Jan, die vindt dat Edgar niet persoonlijk aanvalt: herlees zijn eerste paragraaf eens… in het land waar ik leef is zelfdoding de eerste doodsoorzaak bij jongeren. Niet iets dus om luchtig over te doen. Mijn persoonlijke zienswijzen zijn ook behoorlijk alternatief hoor, maar respect voor het leven, dat heb ik wel…
Reacties zijn gesloten.