Zelf ben ik een hobby tuinvrouw met de nadruk op hobby. Dat wil zeggen: ik vind het heerlijk om met mijn handen in de aarde te zitten, door het groen te slenteren en af en toe een takje op te binden, maar eigenlijk heb ik nergens verstand van. Ik kan nog geen komkommerplant van een tomatenplant onderscheiden en vraag me al jaren af of die witte bolletjes aan de onderkant van mijn klimop en hortensiabladeren nou wolluis zijn of niet. Het boek Duurzaam tuinieren voor kinderen (bedoeld voor ‘kinderen’ van 8 tot 108 jaar) van Anne Wieggers kwam voor mij dan ook als geroepen.
Duurzame tuinvrouw
Anne Wieggers is dé duurzame tuinvrouw van Nederland. Ze schrijft over duurzaam tuinieren, vertelt erover, geeft er les in en doet het vooral ook heel erg veel. Allemaal met een even groot enthousiasme en één gouden regel: het moet allemaal niet te netjes zijn in de tuin. En daar houd ik van, want als ik ergens niet voor gemaakt ben in dit leven dan is het wel voor het schrobben van stoeptegels, het opruimen van takjes en blaadjes en het onkruidvrij houden van perken. Tijd dus om in gesprek te gaan met Anne en onderweg nog wat tips ’n tricks op te doen.
Meteen in de zen-modus
“Voor mij is een rondje tuin de perfecte manier om een drukke dag achter me te laten. Ik bind even een takje op, geef een plant een slokje water en voer de kippetjes. Er zijn nu ook veel kikkers, libellen en bijen en er is net een nestje koolmeesjes uitgevlogen. Het is net alsof je een natuurfilm binnenstapt: zoveel geluiden, kleuren, geuren en licht. Heerlijk vind ik het. Toen ik van mijn passie mijn werk ging maken, was ik bang dat het me op een gegeven moment zou gaan tegenstaan. Maar als ik de tuin in stap, is er nog steeds een allesoverheersende blijdschap. Ik kom gelijk in een Zen-modus, waarin alles op stand-by staat.”
Zevenblad, brandnetels en paardenbloemen
“Als je denkt dat je een tuin moet bijhouden en alles er netjes moet uitzien, dan wordt het een klus. Dan moet de heg bijgeknipt en het gras gemaaid. Bij mij hoeft dat niet: ik tuinier heel veel met uitbundige planten, die zichzelf prima kunnen redden. In het vroege voorjaar haal ik het zevenblad weg en maak daar dan pesto van. Daarna gaan de vaste planten zo stevig uitgroeien, dat het zevenblad geen kans meer krijgt. Achterin mijn tuin staan brandnetels: die laat ik staan, omdat vlinders daar eitjes op leggen. Pas op het moment dat ze gaan bloeien, snoei ik ze, omdat ze anders de hele tuin gaan overnemen. Dat doe ik ook met paardenbloemen: net voordat ze een pluizenbolletje worden, haal ik ze weg. Als is mijn tweejarige dochter er dol op om de pluisjes weg te blazen, dus nu laat ik ze voor haar staan. Ik maak me er niet zo druk om.”
Duurzaam tuinieren met een tweejarige
“Ik klooi in de tuin en mijn dochter Rosa klooit achter mij aan. Van mij hoeft ze alleen maar buiten te zijn en hoeft ze verder niks met planten te doen. Ik wil het er niet te veel met de paplepel ingieten, want het ligt je of het ligt je niet. Die ruimte wil ik haar laten, maar ze vindt het heel leuk. In het voorjaar staat de hele vensterbank vol met pas gezaaide jonge plantjes en weet ze precies wat wat is. Vaak zit ze buiten bij de kippen, maar als ze mij met zaadjes in de weer ziet, roept ze: “Rosa ook!” Voor haar is het heel normaal om het toetje in de voortuin te plukken. De regel is: alles wat je in je mond stopt eerst aan mama vragen, want er komen altijd planten aanwaaien. En mijn man weet het niet, dus die zegt dan ook: vraag maar aan mama.”
Duurzaam tuinieren voor kinderen
“Het boek is uit een gemis ontstaan. Ik legde tuinen aan voor klanten. Vaak hadden ze kinderen, die het gezellig vonden om mee op ontdekkingstocht te gaan door de tuin. Op een gegeven moment namen die kinderen dan vrienden mee en kreeg ik de vraag of ik niet een keer kon lesgeven. Dat vond ik ontzettend leuk om te doen: samen zaaien, egelhuisjes maken of egelpoep determineren. Kinderen vinden niks vies of raar. Maar toen ik de smaak goed te pakken had, kwam corona en kon het niet meer. Daarom dacht ik: ik schrijf het gewoon op.”
Bloemen zaaien en beestjes
“Ik wist meteen dat dit boek een stuk praktischer moest zijn dan mijn eerste boek. Superleuk zo’n egel, maar daar moet dan wel meteen een actie aan vast zitten. Kinderen willen iets doen. Met dit boek wil ik informatie geven, zonder belerend te zijn. Ik wil laten zien dat alles kan en niks hoeft. Vind je paardenbloemen mooi? Dan laat je ze staan. Vind je ze lelijk? Dan haal je ze weg. Bloemen zaaien vinden alle kinderen cool. Beestjes spreekt 90% aan, maar er zijn er altijd een paar die het eng vinden. Dan laat ik zien dat spinnen bijvoorbeeld ook heel nuttig zijn, omdat ze ervoor zorgen dat je minder door muggen gestoken wordt.”
Elke interesse is wel aan de tuin te linken
“Het ene kind is een bioloog in de dop, terwijl het andere kind gewoon mooie bloemen wil. Er zijn kinderen die graag willen winnen en er daarom op gebrand zijn de grootste zonnebloem te kweken, terwijl anderen vooral mooie taarten willen bakken en dus bloemen en besjes willen kweken die daarop kunnen. En dan zijn er ook nog kinderen die vooral voor de gezelligheid komen. Die verschillende interesses zijn over het algemeen allemaal wel te linken aan de tuin. Ik was zelf als kind heel onderzoekend en vond vooral beestjes interessant. Dan kwam ik pissebedden laten zien aan mijn moeder en bouwde ik daar hele werelden voor met potten en takken.”
Het boek staat vol met praktische tips en informatie. Zo schrijft Anne dat je het slakken wel heel makkelijk maakt als je alle slaplantjes bij elkaar plant, terwijl je de sla net zo makkelijk ook kan afwisselen met andere planten of bloemen. Dan blijft er waarschijnlijk meer van over. En als je last hebt van bladluis, dan is het soms heel even op je handen zitten voordat de lieveheersbeestjes als vanzelf langskomen om ze op te eten. En die schattige lieveheersbeestjes kan je dan weer mooi tekenen (net als die spin, de slak of de pissebed natuurlijk).
Wil je kans maken op een exemplaar van Duurzaam tuinieren voor kinderen? Abonneer je dan op onze nieuwsbrief en laat in een reactie hieronder weten waarom jij dit boek graag wil winnen.
10 gedachten over “Duurzaam tuinieren met kinderen: hoe pak je dat aan? Anne Wieggers geeft tips”
O, én ik zou het boek daarna graag doorgeven aan verschillende familieleden en vrienden met kleine kinderen die ook dezelfde mindset en groene vingers hebben. Spread the word!
Mijn zoon van 5 is heel nieuwsgierig als hij me bezig ziet in de moestuin en siertuin. Alle diertjes, groot en klein, vindt hij fascinerend. En alles wat groeit vindt hij interessant en haalt graag wat oogst binnen voor het avondeten. Ik geef hem mee waarom ik duurzaam en biologisch belangrijk vindt. Leuk om hem met die boek wat verder wegwijs te maken!
Leuk voor m`n kleinkinderen , interesse hebben ze al!
Mijn zoontje helpt graag mee in onze tuin. Graag doe ik alles zo duurzaam mogelijk, dus ik kan alle hulp gebruiken via dit boek
Mooie visie. Lees me veel in over natuurlijk tuinieren. Vaak blijft ik steken in het in praktijk brengen.
Ben nu trotse oma van 3 kleindochters. Wat voor kinderen aantrekkelijk en speels wordt uitgelegd zal ook voor oma te begrijpen en uitvoerbaar moeten zijn.
Op naar meer praktijk dan theorie
Voor mijn buurmeisje, die al steeds beter kan lezen. Haar moeder heeft een eetbare tuin aangelegd. Het is soms nog erg zoeken naar duurzame manieren van de tuin aanleggen en onderhouden. Hoe de juiste balans in de tuin te krijgen, hoe je zorgt dat de pissebedden je aardbeien niet opeten bijvoorbeeld. Mijn buurmeisje heeft een eigen moestuintje en zou het een geweldig boek vinden!
Wow! In de komende maanden start de bouw van ons ecohuis in de ecowijk Olstergaard te Olst. We zijn net een paar weken geleden oma/opa geworden en gaan dichter bij onze kinderen en kleinkind wonen. De tuin wordt een echte ecologische natuurtuin, met 7 lagen permacultuur (verplicht) en alles streekgebonden en eetbaar. Een fantastisch vooruitzicht om over een paar jaar met onze kleinzoon door die tuin te kunnen struinen
Als kind zat ik ‘op tuinieren’. Mijn vriend vindt dat erg grappig! Ik zou hem wel graag het plezier van tuinieren willen bijbrengen :).
Wat een leuk boek! Mijn vriend en ik hebben net een huis gekocht met een mooie tuin. En een kinderwens. Dus ik zou graag met dit boek mij inlezen om het over een paar jaar goed aan te pakken 🙂
Als kind zat ik ‘op tuinieren’. Mijn vriend vindt dat erg grappig! Ik zou hem wel het plezier van tuinieren willen bijbrengen :).
Reacties zijn gesloten.