Vandaag heb ik de hele dag het internet afgespeurd en met verschillende instanties gebeld. Het resultaat is dan ik niet veel wijzer ben geworden. Mijn vraag was: hoe zit dat eigenlijk met de vis? Ik weet dat de zeeën worden leeggevist, dat kweekvis bol staat van de antibiotica en de visvangst in zijn algemeenheid een behoorlijk negatieve impact heeft op het milieu. Maar daar gaat het me vandaag even niet om.
Aaibaar
Ik wil graag weten hoe vissen hun dood beleven. Vaak hoor ik namelijk mensen aangeven dat ze uit dierenliefde vegetariër zijn, maar wel vis eten. Ik eet vlees maar dat moet dan wel persé biologisch zijn, omdat dit keurmerk dierenwelzijn garandeert. Vind ik belangrijk. Over vis maakte ik me echter tot op heden veel minder druk. Ik selecteer op het MSC of ASC keurmerk omdat zij iets roepen over duurzame vangst. Maar als ik een goed de criteria van beide keurmerken nalees zeggen ze niets over dierenwelzijn. Hoe komt het toch dat vis zo vaak vergeten wordt. Is het schubbendier niet aaibaar genoeg?
Speur ik het internet verder af dan lees ik wetenschappelijke betogen dat vissen niets voelen omdat hun hersenschors maar matig ontwikkeld is. Aangezien de hersenschors belangrijk is voor bewuste ervaringen is de conclusie dat vissen geen bewustzijn, en dus geen pijnervaring, kennen. Andere studies geven echter aan dat een vis, net als alle gewervelde dieren de beschikking heeft over een thalamus. En dat juist deze thalamus essentieel is voor bewustzijn en dus voor pijnervaring.
De natuur
Zie je vissen spartelen op het dek van een boot, dan ontkom je toch niet aan de indruk dat het dier het onaangenaam heeft. Ook als ik levende mosselen in een pan gooi of erger nog, als ik kreeft eet en het dier waarschijnlijk net daarvoor in kokende water is gedumpt… dat kan toch niet anders dan een vreselijke dood zijn? Aan de andere kant: vissen worden ook opgevroten door hun grotere broeders. Zo met huid en haar belanden ze in de maag van hun belager. Hoe lang duurt hun doodstrijd dan? Is het niet gewoon de wet van eten en gegeten worden. Dat is uiteraard makkelijk roepen als je niet tot het soort behoort dat doorgaans gegeten wordt, maar toch. Is dat niet gewoon de natuur?
De roep om verdoving bij het doden van vissen wordt steeds luider en ik hoop dat dit binnenkort wetgeving gaat worden. Ook al zie ik niet direct hoe je duizenden spartelende scholletjes in een keer kunt verdoven. Doe je ze stuk voor stuk, dan zijn de meeste al door verstikking om het leven gekomen.
Humaan
Er is gelukkig al een soort vis waar het doden ‘humaan’ wordt uitgevoerd: de biologische zalm. Superduur, dat wel maar zoals altijd vind ik dat een dier niet hoeft te leiden omdat ik te krenterig ben. Er komen steeds meer biologisch viskwekerijen bij, ook van forel en meerval. Wil ik mijn duurzame daden serieus nemen dan zal ik mezelf voortaan moeten beperken tot biologische vis. Maar ai, die mossel is toch soms wel heel erg lekker.
Annemarie de Raadt
50 duurzame daden in één jaar. Lukt dat? Annemarie de Raadt van de Goede Gids gaat de uitdaging aan. Elke week schrijft ze welke duurzame daad ofwel goede gewoonte zij in haar leven opneemt. Ter informatie en inspiratie.
Lees ook mijn vorige blog: 365 dagen fair trade
3 gedachten over “Duurzame daad 25/50 – De vis wordt duur betaald”
Pingback: Duurzame daad 26/50 - Kiezen voor kwaliteit - hetkanWEL
Er wordt momenteel door de Universiteit Wageningen onderzoek gedaan naar het bedwelmen van vissen om er voor te zorgen dat ze geen doodstrijd hebben. Ik spreek binnenkort met de onderzoeker. Ik hoop dat hij positieve resultaten te melden heeft.
Precies om die reden ben ik geheel gestopt met het eten van vis. Ik noem mezelf ‘vaag-tariër’, een net-niet-helemaal vegetariër die zo eens in de maand vlees eet. Maar als ik dan vlees eet, biologisch rundvlees want daarvan wéét ik dat er hoge eisen worden gesteld aan het welzijn van de runderen. Zolang er van vis geen garantie is, dat ze pijnloos zijn gestorven, eet ik geen vis meer.
Reacties zijn gesloten.