Terwijl de spreeuwen elke avond de binnentuin vullen met hun melodieuze gekwetter, zijn het ’s ochtends vooral de eksters en kraaien die me met hun schorre geluid uit bed porren. Het zijn dan ook niet per se mijn favoriete vogels, maar kraaien (en hun familie) hebben één grote pré. Ze zijn te trainen. In Zweden maken ze daar dankbaar gebruik van, want daar ruimen wilde kraaien sigarettenpeuken op. Je leest het goed ja.
Sigarettenpeuken
Laten we even beginnen bij het begin en een paar stappen terug doen, want het is natuurlijk absurd dat je überhaupt sigarettenpeuken móet opruimen. Maar helaas is dat wel de bikkelharde realiteit. In Nederland rookt 20,2% van de 18-plussers (2020). Dat is al een stuk minder dan in 2014, toen het nog 25,7% was, maar het is nog steeds veel. Zo’n 3,2% is een zware roker: dat betekent dat je minimaal 20 sigaretten per dag rookt.
Microplastics en toxische chemicaliën
Nou belanden niet al die peuken op straat natuurlijk, maar wel veel, namelijk één op de drie peuken. Jaarlijks betekent dat 7 tot 10 miljard peuken. In het filter van die peuken zitten microplastics en het bevat sporen van zo’n 7.000 toxische chemicaliën. Bovendien doet een sigarettenpeuk er gemiddeld 14 jaar over om afgebroken te worden.
Kraaien trainen
Goed. Stap 1 is natuurlijk het niet op straat gooien van die peuken. Stap 2 is dan het opruimen van de peuken die misschien per ongeluk op straat gekomen zijn. Door vrijwilligers, zoals het peukenmeisje, of robots, of dus door kraaien. In de Zweedse stad Södertälje (vlakbij Stockholm) maakt de startup Corvid Cleaning er werk van om kraaien te trainen om de peuken op te ruimen. Want blijkbaar is dat makkelijker dan mensen leren om ze niet meer op straat (of op het strand) te gooien. Just saying..
Wilde kraaien
Het gaat hier trouwens niet om tamme kraaien, maar om wilde. Als ze een peuk inleveren bij een door de startup ontworpen machientje, krijgen ze wat te eten. “Het zijn echt wilde beesten, die vrijwillig meedoen aan het experiment,” zegt Christian Günther-Hanssen, oprichter van het bedrijf, tegen The Guardian. De gezondheid van de kraaien staat voorop. De startup wil onder geen beding dat de kraaien microplastics of chemicaliën binnenkrijgen. Daarom gaat het nu alleen nog maar om een pilot, die op termijn door de hele stad uitgerold gaat worden. Hier zie je hoe het eruit ziet:
Het verstand van een zevenjarig kind
Het gaat om Nieuw-Caledonische kraaien, waarvan gezegd wordt dat ze net zo goed kunnen redeneren als een zevenjarig kind. “Deze vogels kun je vrij makkelijk iets leren, ook omdat de kans groot is dat ze het elkaar leren. Tegelijkertijd is het risico dat ze de peuken per ongeluk opeten, kleiner,” zegt Christian. Interessant experiment. Hierna toch ook maar eens onderzoeken hoe we mensen kunnen aanleren om hun afval, inclusief peuken, niet op straat te gooien.
Wat vind jij van dit experiment? Laat het ons weten door hieronder je reactie achter te laten.
3 gedachten over “In Zweden ruimen wilde kraaien sigarettenpeuken op”
Sympathiek en leuk idee, maar net als de vorige reacties, het is weer de gevolgen aanpakken en niet de oorzaak wegnemen. Zoiets als telkens weer de band van je fiets plakken ipv die spijkers op je oprit op te ruimen.
Het is de wereld op z’n kop. Kraaien die onze rotzooi op zouden moeten ruimen … we zullen tot het gaatje moeten om de graaikraai tabaksindustrie z’n eigen rommel op te laten ruimen. Ze moeten óf heel snel stoppen met de plastic filter óf een biologisch afbreekbaar alternatief op de markt brengen. Maar dan nog zullen toxische en chemische stoffen ons milieu en grondwater vervuilen.
Hoewel dit experiment in Zweden inderdaad nu onderweg is, is niet iedereen enthousiast. Gegeven hoe slim en sociaal deze vogels blijken, is er een ethische dimensie aan het aan het werk zetten van wat uiteindelijk een wild dier is. In Nederland probeerde een bedrijf (Crowded Cities, zie hier https://www.crowdedcities.com/#update) in 2017 al eens precies hetzelfde. Maar omdat het niet duidelijk was wat de impact op de kraaien zelf, maar daarme ook op hun omgeving zou zijn, hebben ze besloten niet door te zetten. Ik woon in Australië, wat een soort levend museum is van experimenten die mensen uitvoeren met de natuur in een poging hun eigen leefomgeving te verbeteren – het is zelden een positief verhaal. Samenwerking met de natuur is een groot goed en ons toenemend begrip en empathie voor dieren als de kraai niet minder – maar de mens blijft de verantwoordelijke partij in deze relatie, en die verantwoordelijkheid moeten we serieus nemen.
Reacties zijn gesloten.