Inspirerende initiatieven is de nieuwe HetkanWel-rubriek over mensen die met bijzondere projecten bezig zijn. Van gezellige ontmoetingsplekken tot repair café’s, van guerrilla gardening tot groene festivals. Daarnaast belichten we mensen die aan de weg timmeren: onderweg met een fris idee of op weg naar een nieuwe samenwerking. Soms zijn het frisse initiatieven die nét zijn begonnen, soms zijn het projecten waar je al al eerder van hebt gehoord. Één ding hebben al deze initiatiefnemers gemeen: ze hebben allemaal de wens om de wereld een stukje mooier te maken. Vandaag belichten we Gelske Vegter van Diner bij de Buren.
In de Arnhemse Wijk Lombok staat De Koepel. In deze voormalige gevangenis worden sinds dit jaar vluchtelingen opgevangen. Na de komst van de eerste groep kwamen Marieke van de Geyn en Gelske Vegter op het idee om buurtbewoners en koepelbewoners met elkaar te laten kennis maken door diners bij buurtbewoners thuis te organiseren. Zo ontstond Dinerbijdeburen. Elke twee weken organiseren zij een avond waarop Arnhemmers de Koepelbewoners uitnodigen voor een warme maaltijd bij hen thuis. Hierbij staat de ontmoeting centraal. Ondertussen is er een heel team van enthousiaste mensen die mee helpt en staat er de avond voor kerstavond een speciale kersteditie op de planning. Maar werken aan zo’n bijzonder initiatief: hoe werkt dat eigenlijk?We vroegen het aan één van de initiatiefnemers: Gelske Vegter.
Wat is jullie achtergrond?
Marieke werkt in de cultuursector. Annemariek bij de Gemeente op de afdeling onderwijs en Maaike is kinderpsycholoog. Ik heb een muziekachtergrond en geef les in het speciaal onderwijs. Marieke en ik zijn dit project gestart vanuit een oprechte wens om iets te betekenen voor vluchtelingen. We wonen beide in de wijk in Arnhem waar de vluchtelingen worden opgevangen. Nu deze mensen zo dichtbij ons wonen willen we ze verwelkomen. Daarmee willen we ook aan onze omgeving en aan Nederland laten weten dat zij welkom zijn.
Jullie werken aan een mooi initiatief, kan je daar iets meer over vertellen?
Het idee is dat mensen in Arnhem en omgeving in staat worden gesteld om vluchtelingen uit te nodigen voor een maaltijd bij hen thuis. Het is een laagdrempelige manier om elkaar te leren kennen en te ontmoeten. Zonder een beetje hulp van een organisatie is het lastig om vluchtelingen uit te nodigen. Het COA houdt toezicht en houdt de deur dicht voor individuele vragen. Daarnaast is de groep mensen groot. Er leven op dit moment 400 mensen in De Koepel. daar krijg je als Nederlandse burger niet gauw grip op. Bovendien wonen deze mensen in een oude gevangenis, een moeilijk benaderbaar gebouw.
Wij hebben beiden contact gehad met het initiatief ‘Gastgezinvooreenvluchteling’ uit Apeldoorn. We hadden gehoord dat zij begin september de 400 mensen die werden opgevangen in de Americahal in Apeldoorn in contact hadden gebracht met Apeldoornse families. De vluchtelingen kregen bij de gastgezinnen een maaltijd. Wij vonden dit beide een erg goed initiatief. Op de avond voorafgaand aan de komst van de vluchtelingen in Arnhem West (19 september) ontmoetten Marieke en ik elkaar in het buurtcentrum en een paar dagen later waren we gezamenlijk de organisatoren van Dinerbijdeburen. Op deze avond ontstonden allerlei initiatieven, zoals een kledingwinkel, taallessen, sport, muziekactiviteiten en dus ook Dinerbijdeburen. In de weken daarna zijn al deze initiatieven van start gegaan. Ons eerste Dinerbijdeburen vond plaats op 3 oktober. Inmiddels zijn alle bewoners van de Koepel één of twee keer wezen eten bij Arnhemmers.
Waarom is het zo belangrijk dat mensen hier aan mee doen?
Het is belangrijk omdat we een signaal afgeven dat mensen uit andere culturen en landen welkom zijn. Het is belangrijk dat mensen hun huizen openstellen. Het is een mooie kans om de afstand van beide kanten te doorbreken. Als het onbekende er af is dan is er ruimte voor banden en vriendschappen om te groeien. We zien bijvoorbeeld dat er veel mensen vervolgafspraken maken: om opnieuw te gaan eten, om samen te koken, om naar de bibliotheek, de kapper of huisarts te gaan, om een fiets te kopen of weg te geven, om naar een concert te gaan en ga zo maar door. Als je elkaar een beetje leert kennen ben je geen vreemde meer voor elkaar. Als er angst was, dan is die na zo’n ontmoeting vaak over.
Wat is het grootste vooroordeel over jullie initiatief en zou je dat kunnen ontkrachten?
Eerlijk gezegd is mij nog geen enkel vooroordeel ter ore gekomen. Wij proberen goed de ontwikkelingen te volgen zowel aan de kant van de gastgezinnen als ide van de vluchtelingen. We zijn benieuwd naar hun vragen en twijfels, en nemen die zoveel mogelijk weg via antwoorden. Zo is er op de site een kopje met veelgestelde vragen die al veel onduidelijkheid weg neemt.
Heb je een voorbeeld van een mooi verhaal van een ontmoeting aan tafel?
Er staan verschillende verhalen van ontmoetingen op onze site. Zo is er het verhaal van een ouder stel dat mensen ontvang en zich ondanks taalbarrières toch verstaanbaar kunnen maken via Google Translate. Een andere enthousiaste reactie is van een stel die zegt dat de bootvluchtelingen voor hen een gezicht hebben gekregen, en weer een ander vertelt dat ze een vervolgafspraak hebben gemaakt om te gaan voetballen. Ze zeggen eigenlijk vooral dat ze het nog een keer zouden willen doen.
Wat zijn jullie wensen voor de toekomst van jullie initiatief?
Tot nu toe vinden we het erg leuk en goed dat zoveel Nederlanders meedoen, en ook de vluchtelingen gaan graag mee met de gastgezinnen. Voor 23 december gaan er bijvoorbeeld 180 vluchtelingen eten bij mensen thuis eten of bij een kerkelijke organisatie. Wij vinden het een sport om het goed te organiseren en tegelijkertijd een open en vriendelijke organisatie te blijven. We zijn nu met 6 mensen in de werkgroep en ook 3 bewoners van de Koepel werken mee. Over de toekomst kan ik fantaseren: niet alleen eten maar ook mee koken, meer initiatieven en werkgroepen in heel Arnhem die zich aansluiten, het meehelpen organiseren van Dinerbijdeburen bij nieuwe AZC’s. We willen vooral graag goed blijven inspelen op de vraag vanuit vluchtelingen en de wens van Nederlanders. Het zou mooi zijn als we meer Dinerbijdeburen kunnen organiseren in heel Nederland.
Hebben jullie tips voor mensen die in andere steden ook zoiets zouden willen opzetten?
Houd het doel voor ogen: een warm welkom bij mensen thuis. De ontmoeting staat centraal. Vorm een werkgroep en verdeel de taken. Bij ons werkt een website heel goed en een inschrijfformulier gekoppeld aan de website. Houd goed contact met andere werkgroepen.
Meer weten over Dinerbijdeburen? Klik dan hier voor de site of hier voor de Facebookpagina.
Ben of ken jij iemand die ook aan een inspirerend initiatief werkt? Dan kan je ons een mailtje sturen op redactie@hetkanwel.nl. Als je in het onderwerp ‘inspirerende initiatieven’ zet komt het bij de juiste persoon terecht. We zijn benieuwd!
De prachtige afbeelding boven het stuk is van DinerbijdeBuren. Het mooie logo komt van ontwerpstudio Sinds 1416
