Jonge makers helpen vluchtelingen met workshop

Jonge makers Floor en Didi helpen vluchtelingen op weg met workshops. Tijdens een workshop van een uur transformeren ze kapotte boten tot handige draagtassen. We spraken Didi Aaslund over dit bijzondere initiatief.
Wat is jullie achtergrond?
Floor zit op de textielafdeling van de kunstacademie. Ik studeer dit jaar af van het HMC als ambachtelijk schoenmaker. We kennen elkaar van een theatercollectief en wilden graag een keer samenwerken aan een mooi project.
Dat project is er ondertussen: It Works. Hoe zijn jullie op het idee gekomen om workshops aan te bieden aan vluchtelingen?
Floor is vorig jaar naar Lesvos gegaan om Stichting Bootvluchteling te helpen. Ze heeft daar geholpen met de landingen van de boten. Dat houdt in dat je de vluchtelingen uit de boten helpt en ze eten en droge kleding geeft. Ze zag dat er ontzettend veel afval op de stranden lag. In het kamp hoorde ze dat er te weinig rugzakken waren. Ze belde mij toen op om te vragen of ik samen met haar een tas wilde maken van dat afval. Zo is het begonnen.
Hoe zijn jullie verder gegaan?
Het idee om een tassen te gaan maken voor vluchtelingen was er. We wilden ons graag inzetten voor de problematiek, maar we wilden mensen er ook bij betrekken. We hoorden namelijk dat veel vluchtelingen lang moeten wachten, en niets te doen hebben. Dat bracht ons op het idee om samen met hen een tas te maken. We zijn dan wel makers, maar door een workshop te geven betrekken we mensen er bij. Zo krijgen ze de kans om hun situatie een beetje beter te maken.

Hoe hebben jullie de workshop voorbereid?
Floor heeft materiaal meegenomen van Lesvos, daarmee zijn we testjes gaan maken. We vonden het daarbij belangrijk dat het haalbaar was in korte tijd, met weinig gereedschap. In dat kader is de tas ontstaan. Het kost maar een uurtje om de tas in elkaar te zetten.

Vervolgens zijn jullie naar Lesvos gegaan om de workshops te geven. Hoe heb je dat ervaren?
Tijdens de opzet zijn we vooral bezig geweest met de praktische kant. Zelf heb ik me bewust niet bezig gehouden met hoe het op Lesvos zou zijn. De eerste workshop was natuurlijk super spannend. Floor was er al geweest en wist wat ze kon verwachten. Ik was er voor het eerst en moest wel even slikken. Ik had het gevoel dat ik moest huilen, maar dat ga je natuurlijk niet doen. Die mensen daar hebben het recht om te huilen, ik niet. Toen de workshop begon was dat gevoel gelijk weg. Dat komt omdat de workshop een hele andere kant van de situatie benadert. We hebben heel veel plezier gemaakt en het goed gehad. Natuurlijk was kost het wel veel energie om te communiceren met mensen die een andere taal spreken.
Hoe deden jullie dat precies?
We maakten groepjes waarin steeds één vrijwilliger zat die Engels sprak. Die kon dan met een groepje aan de slag om de tas te maken. Op de tweede workshop-dag kwam een jongetje van een jaar of 10 voor de tweede keer mee doen. Hij kon toen de vrijwilliger uitleggen hoe het moest. De rollen waren opeens omgedraaid. Dat was zo’n mooi moment! Dat onderstreepte voor ons de kracht van de workshop: we willen graag kennis overdragen, we kunnen met elkaar communiceren en we willen graag wat met elkaar doen!

Ondertussen zijn jullie weer terug in Nederland. Wat staat er op de planning?
We wilden in eerste instantie terug naar Lesvos om op Afghan Hill, het kamp waar we zaten, een workshop op te zetten. Helaas is de situatie nu veranderd. Door het akkoord met Turkije is het kamp gesloten. Mensen kunnen er niet in of uit. Daarom hebben we bedacht dat we een mobiele workshop in een grote bus willen gaan organiseren. We zijn dan veel meer in staat om op de grilligheid van de politiek in te spelen, en toch ons werk te blijven doen. Dat gaan we de komende tijd voorbereiden. Zo gaan we aan crowdfunding doen een een aantal fondsen aanvragen. Verder zijn we bezig met een site, een logo en dat soort dingen.
Op de korte termijn willen we dus vanuit een bus mobiele workshops faciliteren. Op de lange termijn willen we graag een organisatie worden die in kritische omstandigheden kijkt wat voor materialen er zijn. Met die materialen willen we dan kijken hoe we er met een minimale investering het maximale uit kunnen halen. Natuurlijk hebben mensen in de eerste plaats eten een een onderdak nodig. Dat zijn primaire levensbehoeften. Maar mensen hebben het ook nodig om zich goed en waardig te voelen. Onze droom is om daar op in te spelen door het faciliteren van workshops. Om een platform te worden waar verschillende culturen elkaar kunnen ontmoeten en samen producten kunnen maken. Dat is waar we heel willen, en daarin willen we mobiel zijn.
Het zou toch geweldig zijn als we met een karavaan van mobiele workshops op pad kunnen! Dat we kennis kunnen overdragen en de potentie van een situatie kunnen inzien, i.p.v. alleen de problematiek. Het zijn natuurlijk allemaal mensen met vaardigheden die ons ook dingen kunnen leren. Op die manier willen we graag naar de wereld kijken.
Hoe kunnen mensen jullie helpen om dit plan te realiseren?
In eerste instantie hebben we geld nodig. Verder zijn we ook op zoek naar praktische dingen zoals een grafisch vormgever een websitebouwer. Verder hebben we gereedschap nodig. Bovendien willen we ook naaimachines meenemen zodat we ook met andere materialen kunnen werken.
Meer weten over It Works? Klik dan hier voor de site en Facebookpagina.

Ben of ken jij iemand die ook aan een inspirerend initiatief werkt? Dan kan je ons een mailtje sturen op redactie@hetkanwel.nl. Als je in het onderwerp ‘inspirerende initiatieven’ zet komt het bij de juiste persoon terecht. We zijn benieuwd!

Alle prachtige afbeeldingen zijn van It Workshops