Enkele gedachten van een betrokken burger over de vluchtelingencrisis:
‘Als ik er nu nog langer over nadenk, lig ik er ’s nachts weer van wakker’,
‘Ik wil wel iets doen, maar ik weet niet hoe of waar te beginnen’,
‘Ik heb het al zo druk, waar haal ik de tijd vandaan om daarnaast ook nog ergens als vrijwilliger aan de slag te gaan?’.
Na wekenlang de vluchtelingencrisis zeer actief in gevoel, maar heel passief in gedrag te hebben gevolgd, is hetkanWel-redactielid Charley Fiedeldij Dop (eindelijk) in actie gekomen. Voor haar twijfelende medemens, die zich eigenlijk ook (alsnog) voor de vluchtelingen wilt inzetten, beschrijft zij hier de stappen die zij heeft ondernomen.
Het is onmogelijk nog een ‘ver van mijn bed show’ te noemen. Iedereen heeft de beelden gezien: het verdronken jongetje op het strand, de man die met een klein kind op zijn arm door een journaliste onderuit wordt getrapt, het beeld van alweer het volgende overvolle bootje dat de overtocht naar Europa probeert te maken. Sinds begin 2015 probeerden al honderdduizenden mensen (onder levensgevaarlijke omstandigheden) de Europese grens over te steken, op zoek naar veiligheid. Ook in Nederland zijn inmiddels al duizenden vluchtelingen op trein- en busstations gearriveerd. Al deze mensen moeten onderdak, voedsel, zorg en bescherming ontvangen. Daarvoor is hulp nodig, dringend, maar aan hulp is er niet genoeg. Het Rode Kruis sloeg begin deze week nog alarm wegens een tekort aan vrijwilligers.
Van apathie naar actie
Hoe kan het dat ook ik (een jonge, betrokken burger, met de wereld aan haar voeten), zo lang niet in actie ben gekomen? Verlamd door de overweldigende narigheid van de situatie (dit is zo erg dat ik het eigenlijk niet weten wil), een gevoel van machteloosheid (wat kan ik in dit alles betekenen) en mijn dagelijkse routine (ik moet naar mijn werk, anders kan ik de huur niet betalen), was ik in de afgelopen maanden in een staat van apathie terechtgekomen. Een staat van ‘niets doen’.
Afgelopen weekend kwam het pas echt bij me binnen: ik deed niks. En dat terwijl er dagelijks vluchtelingen op het station arriveren, vijf minuten van mijn huis. Ik vroeg me af hoeveel schrijnender het moet worden, en hoe dichter bij huis het moet komen, wil ik iets gaan doen? Met die realisatie kwam de woede -en de schaamte- die mij in beweging heeft gebracht. Nu was mijn grens bereikt: het is tijd voor actie.
Wat ik (en u) voor een vluchteling kunnen betekenen
Als elk nadeel zijn voordeel heeft, was het mijn voordeel dat er in de tussentijd al een heleboel mooie initiatieven waren opgezet waar ik me bij aan kon sluiten. Zo stuitte ik op het platform ‘Ik wil iets doen voor een vluchteling’, wat een mooi overzicht geeft van een (toenemend) aantal projecten, voor zij die niet weten hoe of wat te doen. Alle initiatieven op het platform zijn gecheckt (of het wel echte hulpinitiatieven zijn, of ze juridisch haalbaar zijn etc.). Daarnaast is het mogelijk om je als individu aan te melden en aan te geven wat je zou willen en vooral ook zou kunnen doen.
Hulp bieden kan namelijk op verschillende manieren: van groot tot klein, eenmalig en op een langdurigere basis. Ook als je geen geld wilt/kunt doneren, is het echt voor iedereen mogelijk om iets bij te dragen. Het is een kwestie van doen, niet van kunnen. Dat wordt ook duidelijk uit een selectie van de manieren waarop ik (en jij kan dat ook) deze week in actie ben gekomen voor de vluchtelingen:
Slaapzakken voor vluchtelingen
Doneer een oude/nieuwe slaapzak aan het initiatief ‘Slaapzakken voor Lesbos’, die 10.000 slaapzakken in drie weken proberen te verzamelen. Let op: de actie loopt nog maar tot en met 26 september 2015 (aanstaande zaterdag).
De slaapzakken worden aangeboden aan een lokaal contact, een Griekse vrouw die vluchtelingen helpt in Molyvos, de plek waar alle vluchtelingen in Griekenland aankomen. Op het moment zijn er ruim 8.300 slaapzakken verzameld, met nog drie dagen te gaan. Als je geen slaapzak hebt om te doneren, kan je ook online een slaapzak bestellen en deze naar het verzameladres in Heerhugowaard sturen (zelf heb ik er vier besteld voor 50 euro. Zie de website voor meer informatie).
Heet een vluchteling persoonlijk welkom
Het lijkt misschien onbelangrijk, maar soms kan de grootste steun bestaan uit enkel een vriendelijk woord, danwel gesproken of geschreven. Op de website van Stichting Vluchtelingenwerk kan je (gratis) een kaartenset bestellen, om een welkomstbericht of een steunbetuiging naar een vluchteling te sturen. Vluchtelingenwerk verspreid deze gelukswensen vervolgens over asielzoekerscentra in het hele land.
Maak gebruik van wat je al (goed) doet
Een van de afremmende factoren in het tot actie overgaan kan de al drukke werkweek/agenda zijn. Maar je kan juist gebruik maken van jouw dagelijkse routine om een vluchteling te helpen. Betrek bijvoorbeeld jouw (eigen) bedrijf bij een project voor vluchtelingen, bijvoorbeeld door geld in te zamelen voor een goed doel; of door op het werk een benefiet te organiseren.
Zo ben ik zelf een collecte begonnen in de winkel waar ik werk, en ben ik met mijn bazen en collega’s bezig om een maaltijd te organiseren voor een groep vluchtelingen in een opvangcentrum. VluchtelingenWerk biedt graag ondersteuning aan bedrijven die een bijdrage willen leveren.
Kom in beweging voor de vluchtelingen
Het is een beetje ironisch, gezien de enorme afstanden die de vluchtelingen zelf hebben moeten afleggen, maar het is mogelijk om de door jou afgelegde kilometers te laten sponsoren. Hiervoor hoef je alleen maar de Fundrunner app te installeren op je mobiele telefoon, die de kilometers registreert die jij aflegt tijdens het hardlopen, fietsen, het uitlaten van de hond of zelfs tijdens het zeilen. Na afloop post je jouw prestatie en een dankbetuiging aan de (door jou gekozen) sponsor op jouw Facebook- of Twitteraccount. Het geld gaat direct naar het door jouw gekozen goede doel (zoals Vluchtelingenwerk of het Rode Kruis). Een tochtje naar de supermarkt levert een vluchteling zo al €1,50 op. Moet je je voorstellen wat er gebeurt als alle Nederlanders deze app op hun fiets zouden gebruiken.
Word vrijwilliger
Daarnaast is het natuurlijk ook mogelijk (en hoogst noodzakelijk) om je als vrijwilliger aan te melden. Je kan zelf aangeven hoeveel uur per week je beschikbaar bent, van een paar uurtjes tot een dagdeel tot meerdere dagen. Wederom geldt: alle kleine beetjes helpen. Zelf heb ik mij aangemeld bij VluchtelingenWerk, maar zoals eerder gezegd is het Rode Kruis (en vele andere organisaties) ook hard op zoek naar extra handen. Zie hiervoor ook de website van ‘Ik wil iets doen voor een vluchteling‘ (onder het kopje Initiatieven -‘vrijwilliger’).
Dit zijn een paar voorbeelden van hoe ik in actie ben gekomen, maar er zijn natuurlijk nog veel meer andere manieren te bedenken -en te vinden- waarop iemand zijn/haar steentje bij kan dragen. Mijn advies: doe waar je zelf goed in bent/wat je graag doet, en laat je niet tegenhouden door je eigen zorgen. Er is altijd wel iets te bedenken. En stel jezelf de vraag: als vandaag niet de geschikte dag is, wanneer dan wel? Veel succes.
3 gedachten over “Zo kom je vandaag nog in actie voor de vluchtelingen”
Waar was het medelijden gedurende de ruim twee jaar dat deze vluchtelingen bijna werden uitgeroeid door Is en hun eigen regering onder Asad?
Een verdronken kindje doet blijkbaar de emoties hoog oplopen.
Jammer dat de hulp nu eigenlijk te laat is
LS…
De wereld gaat kapot aan religie, satanisme, hebzucht en naïviteit
Herkenbaar. Tof hoe je over je eigen aarzelingen Beng heen gestapt!
Reacties zijn gesloten.