Maatschappelijk betrokken zijn DOE je: ook passief

Sinds mijn veertiende doe ik al vrijwilligerswerk. Eerst als manusje van alles in het verzorgingshuis waar mijn moeder werkte. Op zaterdagochtend achter de receptie of koffie en thee schenken aan mensen die niet naar de koffiezaal wilden of konden. Ook ben ik notuliste geweest van de jeugdraad van de kerk waar ik toen vaak kwam. Eenmaal in Amsterdam ging ik aan de slag als vrijwilliger in het Ronald McDonald Huis. Gasten inschrijven, kamers schoonmaken of gewoon een praatje maken met iemand die daarom verlegen zit. Bij mij hoort het werken als vrijwilliger dus helemaal bij mijn leven. Mijn leven is goed en ik wil iets doen voor degene die het minder hebben. Zo toon ik mijn maatschappelijke betrokkenheid. Toch denkt niet iedereen er zo over, merk ik in mijn omgeving. Want hoe toon je je maatschappelijke betrokkenheid als je een gezin en een voltijd baan hebt? De komende weken op hetkanWel een drieluik over maatschappelijk betrokken zijn.

Verdieping geven aan je leven
‘Te druk’, ‘zou niet weten wat ik moet doen’ of ‘wie zit er nou op mij te wachten’, zijn voor mij veelgehoorde redenen om vooral geen vrijwilligerswerk te doen. Maar iedereen die ik erover spreek zegt ook altijd: “Ik zou wel graag iets meer willen doen,” of “ik zou wel eens meer verdieping aan mijn leven willen geven”. Maatschappelijke betrokkenheid kun je op twee manieren tonen: passief en actief. Zoals vriendin D. ooit tegen mij zei: “Jij helpt actief mensen, ik passief. En dat is helemaal prima.” En zo hoort het ook: je doet wat je kan. Maar is passief helpen wel zo passief?

Geen tijd
Tegenwoordig is iedereen overal druk mee. Je werkt, hebt een gezin, werkt aan je gezondheid door te sporten en je vrienden vragen ook wel eens de aandacht. Vrijwilligerswerk doe je er dan niet ‘even bij’. Vriendin D. heeft zo’n leven. Zij is allang blij als ze even thuis is en iets voor zichzelf kan doen. Maar zij heeft samen met haar vriend een aantal goede doelen die ze elke maand een donatie geven. Ben jij zo iemand die denkt: ‘die grote goede doelen spenderen dat geld toch alleen maar aan zichzelf’, zoek dan kleinere doelen op. Bijvoorbeeld Mariette’s Child Care of de kinderboerderij bij jou op de hoek.

Geen geld
Zou je wel graag geld willen geven, maar houd je aan het eind van je salaris nog een stuk maand over (niet zo gek in deze tijd), dan kun je het ook anders doen. Geef boeken of tijdschriften aan het Leger des Heils, het ziekenhuis of een asielzoekerscentrum. Stop je oude kleding in de ‘Zak van Max’. En meubels kun je brengen naar organisaties die het verkopen om geld in te zamelen voor hun (goede) werk.

Oude rotzooi wordt rijkdom
Zo zijn er legio mogelijkheden om op een goedkope manier anderen te helpen. Jij bent van je ‘oude rotzooi’ af en voor die ander is het een ware schat. Want die oude ‘Linda’ kan misschien nog een glimlach brengen aan diegene die voor de zoveelste keer zit te wachten op nieuws in de wachtkamer van een oncoloog. De Nike-schoenen die in 2008 helemaal hip waren, helpen nu die jongen naar de waterput zonder zijn voeten open te halen. En jouw oude eenpersoonsbedje? Die staat prachtig in de kamer van een kind uit een bijstandsgezin. Zo kost het jou niets en heeft een ander een glimlach op zijn gezicht.

Zo wordt ‘passief’ helpen toch opeens weer heel actief. Want je praat niet over maatschappelijk betrokken zijn, maatschappelijk betrokken zijn DOE je.