Mensenhaar, leeuwenpoep of blauw draad: hoe krijg je herten uit je Franse boomgaard?

hetkanWel-blogger Rozemarijn bouwt aan een eetbaar bos in Frankrijk. Op een stuk grond van 20 hectare in de Dordogne doet ze een poging om als groentje de principes van permacultuur in de prakrijk te brengen. In de hoop dat ze uiteindelijk samen met haar partner van de opbrengst gezond kan leven. Ook in haar Haagse achtertuin tuiniert ze er op los. Op hetkanWel doet ze verslag van haar belevenissen.
Het is gebeurd. We hebben ons verlaagd tot het plaatsen van een hoge afrastering rond de fruitbomen. Ik kon het niet meer aanzien dat er elke keer weer meer bast was weggeknabbeld. Of dat nog meer bomen bijna waren doodgeknuffeld door de herten. En dan waren die beesten nog niet eens bezig om indruk te maken op de vrouwtjes. Kan je nagaan wat er in de bronsttijd, die nu is losgebarsten, zou gebeuren. Dan maken een paar panties met haar erin geen indruk meer.
Haar
We hadden namelijk ergens gelezen dat de geur van mensenhaar reeën en herten af zou schrikken. Nou had ik geen behoefte aan een skinhead en Bas heeft sowieso weinig haar op z’n hoofd. Dus hebben we bij de kapper gevraagd om het afgeknipte haar voor ons apart te houden. Gewapend met drie vuilniszakken mensenhaar hebben we de afgelopen keer oude panties gevuld en die aan de rand van de jonge aanplant gehangen.
Leeuwenpoep
In plaats van haar hadden we ook leeuwenpoep kunnen neerleggen. Ook die geur is niet favoriet bij herten. Dierentuinen schijnen de poep graag af te staan, dus je hoeft er niet voor naar Afrika. Maar erg efficiënt leek het ons toch niet, om elke maand een dierentuin te moeten bezoeken voor verse geurende stront.
Lamp
Eerder hadden we wel al nachtlampen met een bewegingsdetector opgehangen. Op zonne-energie, dat dan weer wel. Maar waarschijnlijk zijn ze daar toch niet helemaal ingetrapt. In ieder geval bleef het aantal boompjes met aangevreten bast groeien. Om erger te voorkomen toch maar besloten om voorlopig schrikdraad te zetten. Dan kunnen we ons later rustig over duurzamere oplossingen buigen. Een eetbare haag staat er nou eenmaal niet in ene keer.
Blauw
Ook geen sinecure trouwens, 50 palen in keiharde leemgrond zien te krijgen hartje zomer… Met de tip van een local om water in het gat te gooien, lukte het met wat moeite toch. Gelukkig is het resultaat vrij ‘doorzichtig’ doordat we draad en geen lint hebben gebruikt. Blauw draad, want herten kunnen deze kleur het zien. En als ze dan toch een keer tegen dat blauwe draad oplopen en een schok krijgen, associëren ze blauw voortaan met ‘uit de buurt blijven’. Best kieskeurige beestjes die herten, zo te horen.
Bron: Roosgoesgreen.nl
Lees ook
Recept: kruidige pompoencake
Het beste van de raw food keuken
De rauwe waarheid over raw food