Andrea liet Nederland achter zich en woont met haar gezin off grid in het Noorden van Portugal

Andrea woont al tien jaar niet meer in Nederland. In eerste instantie trok ze met haar vriend Erwin naar de bergen en het weidse uitzicht van Oostenrijk. Maar toen het drukke leven ook daar grip op het gezin kreeg, besloten ze de stap nog een keer te wagen en te emigreren. Dit keer naar Portugal, waar ze hiervoor nog nooit geweest waren. Inmiddels wonen ze hier al weer 3 jaar met dochter Lynn (7) in hun zelf gebouwde huis, off-grid en zelfvoorzienend, met eigen moestuin.

Terwijl in Nederland de donkere wolkenpartijen langs het raam trekken, is het warm in Portugal. “En dan werkt de wifi niet goed,” legt Andrea uit. Met de laptop in de hand probeert ze een plek op de veranda van haar huis te vinden waar in ieder geval het geluid geen stippellijntje wordt. Het beeld blijft vaag, als een oude jaren ’70 foto met verbleekte kleuren door de zon.

Wonen in Portugal

Portugal is een populaire plek waar veel Nederlanders neerstrijken, maar -zo stelt Andrea voorzichtig – in deze streek waren ze toch wel één van de eersten. De meeste Nederlanders zitten bovendien aan ‘de andere kant’. En dat bevalt Andrea prima, want hoewel ze het heel gezellig vindt, hebben zij en Erwin niet per se behoefte om onderdeel te zijn van een Nederlandse community. “We zijn redelijk op ons zelf. Dat vinden we prettig.” Ze wonen dan ook voornamelijk tussen de Portugezen.

De bergen van Oostenrijk

Toen ze hier, drie jaar geleden, op zoek gingen naar een stuk land, waren ze nog nooit in Portugal geweest. “We woonden in Oostenrijk. Daar waren we heen gegaan voor de bergen en het weidse uitzicht, maar ook omdat we uit de ratrace in Nederland wilden stappen. We hadden allebei gezondheidsklachten: ik had serieus overgewicht en Erwin had last van chronische vermoeidheid. En hoewel we dat in Nederland al hadden opgelost, wilden we een ander soort leven opbouwen.”

Dat lukte. Erwin verbouwde hun eigen huis en twee appartementen voor extra inkomsten, terwijl Andrea buitenshuis werkte en de kost verdiende. Toen hun dochter Lynn werd geboren, bleef Andrea thuis en begon haar vriend zijn eigen bouwbedrijf. “Dat werd steeds succesvoller, waardoor we elkaar uiteindelijk steeds minder zagen. We waren eigenlijk weer in een zelfde soort situatie terecht gekomen als in Nederland. En dat wilden we dus niet.”

Emigreren naar Zuid-Europa

En dus gingen ze zitten om een wensenlijstje op te stellen en hun opties op een rij te zetten. “We wilden nog steeds een weids uitzicht, zoals in Oostenrijk. Maar ook een warmer klimaat. En het moest betaalbaar zijn, zodat we het zelf konden financieren en niet aan een hypotheek zouden vastzitten. Om meer tijd te hebben voor elkaar moesten de kosten van ons levensonderhoud omlaag.”

“Op Instagram kwam ik toevallig een stuk grond tegen in Portugal. Toen dachten we: weet je, we boeken gewoon een ticket en gaan kijken. Op het moment dat we hier aan kwamen vielen alle puzzelstukjes op hun plek.” 

En dus verkochten ze de boel in Oostenrijk en verhuisden ze al hun spullen naar Portugal. “De vrachtwagen kwam drie dagen nadat wij gearriveerd waren en zette al onze spullen in het weiland. We hebben er zeiltjes overheen getrokken en verderop een huisje gehuurd. Daar hebben we driekwart jaar gezeten, terwijl we overdag ons eigen huis bouwden.”

Off grid en zelfvoorzienend

Ze arriveerden in juni, verhuisden in april naar hun eigen huis en hadden voor de winter naast de twee slaapkamers ook de woonkamer en keuken af. “Daarvoor was het een beetje kamperen: douchen deden we onder een gieter, maar we hadden wel een bed om op te slapen.”

Ondertussen komt dochterlief terug van school: ze heeft iets leren bakken en dat moet geproefd worden. “Ze zit hier op een internationale school waar ze Nederlands, Engels en Portugees krijgt, maar bijvoorbeeld ook leert bakken en moestuinieren,” vertelt Andrea. “Er ontstaan hier heel veel van dit soort initiatieven die alternatief onderwijs aanbieden dat net iets minder traditioneel is.”

Kwaliteit van leven

In hun zelf gebouwde huis, zelfvoorzienend en off grid, weten ze de kosten om te leven behoorlijk laag te houden. “Het is natuurlijk niet zo dat we nooit wat kopen,” verduidelijkt Andrea die -als Lynn op school zit- online werkt om wat extra geld te verdienen terwijl Erwin in de moestuin werkt. “En het is nog steeds hard werken, want als we de moestuin niet onderhouden, hebben we niks te eten,” verduidelijkt ze. “Maar we kunnen wel onze eigen tijd indelen en we brengen veel meer tijd met elkaar door.”

“Mensen hebben vaak een verkeerd beeld bij off grid leven en denken dat we hier in een gat in de grond naar de wc gaan. Maar dat is niet zo: we hebben een gewone wc met biotank,” zegt ze lachtend. “Naast een eigen waterput, zonnepanelen en een moestuin.”

In het begin kregen we veel vragen over waarom we ons luxe leven in Oostenrijk met een succesvol bedrijf achter ons lieten om zelfvoorzienend te gaan wonen in Portugal. Maar nu zien ze dat de kwaliteit van leven hier hoog is.”

Meer tijd en echte gesprekken

“We hebben nu tijd voor echte gesprekken in plaats van ‘hoe was jouw dag, ik ben moe en ga op de bank crashen voordat ik naar bed ga’. En Lynn weet niet hoe het is om na school naar de opvang te gaan om dan een uurtje samen te hebben voordat ze naar bed moet. Daar ben ik echt heel dankbaar voor. Dat is echt een verrijking.”

Of dit ook in Nederland had gekund, weet ze niet zeker. “In Nederland is alles veel duurder, dus dan heb je een veel grotere zak geld nodig om hetzelfde te realiseren. De zon schijnt er ook minder dan hier, waardoor je een behoorlijk groot accupakket nodig zal hebben om helemaal off grid te wonen, denk ik. En als je nog een reguliere baan hebt, is zo leven als wij doen, niet te doen. Dan heb je te weinig tijd om de moestuin bij te houden en is de opbrengst lager. Je moet rigoureuze beslissingen nemen om zo te leven als wij. Daarom gaan zoveel mensen naar Portugal denk ik: hier kan je veel meer realiseren met minder.” 

Volg het leven van Andrea en haar gezin op Instagram. Lees hier het verhaal van Anne, Martijn en hun kindje Espen die off grid in Zweden gingen wonen.

Over de schrijver