“Gooi geen peuken in de pisbak! Wij pissen ook niet in uw asbak! Afz. Wendy”. Het is een van de pareltjes op het instagramaccount Passief Agressief van Frederica van Mastrigt (30). Ze vindt het heerlijk om boze briefjes van gefrustreerde Nederlanders te verzamelen en online te plaatsen. “Mensen zijn onbeleefd genoeg om het briefje te maken, maar beleefd genoeg om het niet direct in het gezicht te zeggen.”
Passief agressief
Het is een soort vermomde vijandigheid, zegt Van Mastrigt. “Het is zo ontzettend Nederlands om een boos briefje op de deur te hangen als er iets gebeurt wat je niet aanstaat. Bot en direct, maar ook weer niet, want het is via een briefje. Een zogenaamd aardig briefje, gebaseerd op ongeschreven regels.” Van alles passeert de revue, van briefjes over verkeerd geplaatste vuilniszakken tot aan gekke Facebookreacties op nieuwsartikelen.
Het is nu zo’n twee jaar geleden dat Van Mastrigt met haar account begon. “Ik vind het grappig dat mensen op deze manier met elkaar communiceren. Met elkaar, en met de hele wereld die erlangs loopt. Ik had eerst maar tien volgers. Samen een beetje lachen om dingen die eigenlijk niet grappig bedoeld zijn.” Maar dat sloeg aan, want inmiddels is het account ontploft en heeft ze meer dan 56.000 volgers. Dat had ze zelf ook niet helemaal verwacht. “Vorig jaar dacht ik nog, oh wat grappig, ik haal misschien wel tienduizend volgers. Maar mensen vinden het blijkbaar toch leuk en herkenbaar. Dan delen ze berichten en gaat het opeens heel snel.”
Grappige berichten
Die grote schare aan volgers helpen haar ook weer aan nieuwe berichten. “Ik krijg wel 200 inzendingen per week, al plaats ik lang niet alles. Ik vind ook veel in lokale krantjes. Voor mijn werk als journalist speur ik naar nieuwsberichten in lokale media, en daarin komt ook veel voorbij.”
De interpretatie van de berichten laat ze aan de volgers over, maar zelf vindt ze het bijzonder hoe mensen proberen iets gedaan te krijgen. “Ik denk dat sommige mensen gewoon echt heel geïrriteerd zijn. Dan zit het ze tot hier en dan moet het stoppen. Sommige briefjes zijn heel begrijpelijk. Als een onbekende hond elke dag voor je deur schijt, dan wil je dat natuurlijk niet.”
Ergernissen over iets in de buurt
Maar de irritatiegraad verschilt wel heel erg, vertelt ze. “Ik kan me niet bedenken waarom je op ál je kantoorspullen je naam zou zetten om een statement te maken. Dan heb je wel een lage grens om tot actie over te gaan”, lacht ze. “Maar”, voegt ze eraan toe. “Ik ken deze mensen natuurlijk niet. Misschien is er wel net iets in hun leven gebeurd wat maakt dat ze net wat gefrustreerder zijn.”
Dat we leven in lange periodes van lockdown helpt ook niet mee, denkt Van Mastrigt. “In plaats van naar kantoor gaan, zit je de hele dag thuis. Dan valt je opeens van alles op waaraan je je kunt ergeren. Dat zie je ook in de posts terug. De meeste briefjes gaan over iets wat in de buurt is gebeurd.”
Ze betrapt zichzelf soms ook op passief-agressief gedrag. “Ik woon aan de Oude Gracht in Utrecht en daar is erg weinig parkeerplek voor auto’s. Toen er laatst een fiets midden op een parkeerplek stond heb ik er ook een, overigens weinig origineel, briefje aan gehangen. Of ‘ie wel doorhad hoe asociaal zijn fiets geparkeerd stond. Wel met naam”, grinnikt ze. “Maar tegenwoordig zet ik de fietsen gewoon op de kop. Misschien maakt dat het duidelijker.”
Heb jij wel eens een briefje opgehangen uit irritatie? Zo ja, waarover? Of zie je regelmatig dit soort geïrriteerde briefjes in je buurt hangen? Deel je ervaringen met ons door hieronder een reactie achter te laten.
