Plasticvrij leven aantrekkelijk en gemakkelijk maken, dat wil directeur Hans Geels van Dille & Kamille

Plasticvrij leven: we willen wel, maar het wordt ons soms zo ontzettend moeilijk gemaakt. Dat vindt Hans Geels, directeur van Dille & Kamille. Dille & Kamille werd in 1974 opgericht als reactie op de wegwerpmaatschappij. Volledig tegen de stroom in. Inmiddels zijn er 34 winkels in Nederland en België en het gaat goed met het bedrijf, maar de strijd tegen de consumptiemaatschappij is nog lang niet gewonnen. In het kader van ons plastic dieet, sprak ik met Hans Geels over de manier waarop Dille & Kamille probeert mensen te inspireren om te kiezen voor duurzame, tijdloze producten en wat hij ziet als zijn grootste uitdagingen.
Ik zal maar meteen aan het begin van dit interview bekennen, dat ik heel erg gelukkig word in een Dille & Kamille winkel. Dat heeft te maken met de tijdloze spullen, het feit dat je er altijd een mooi cadeautje vindt, maar vooral ook met de sfeer. Toen ik als kind met mijn moeder naar Dille & Kamille in Utrecht ging, voelde dat al zo. Hoe komt dat denk je?
“In 1974 startte Freek Kamerling, in een lege werfkelder, de eerste Dille & Kamille winkel in Utrecht. Als directeur van groothandel Makro zag hij dat er steeds meer producten op de markt kwamen van slechte kwaliteit. Vaak ook nog met onnodig plastic, met een stekker of batterijen. Of een combinatie daarvan. Gemaakt om kapot te gaan, om ze daarna weer snel te vervangen. De wegwerpmaatschappij was volop in ontwikkeling, maar dat druiste volledig in tegen de opvattingen van Freek.”

Tijdloze producten op 100 vierkante meter

“Freek besloot om op 100 vierkante meter een bijzondere verscheidenheid aan producten te gaan verkopen, die tijdloos waren. Antieke meubelen, kaarsen, spiegels, wijn, droogbloemen, thee, boenwas, maar ook zilvervliesrijst en linzen. Alles was van natuurlijke materialen en van goede kwaliteit, zonder stekker, batterijen of plastic. Het ging volledig in tegen de heersende opvattingen, maar dat sprak juist een bepaalde groep mensen aan. In het begin was het een beetje een hippiewinkel, maar het publiek werd steeds breder.”

Mensen komen voor de sfeer

“De meeste mensen kwamen toen, en komen nu nog steeds, bij Dille & Kamille om de sfeer, de aardige mensen die er werken, omdat de winkel mooi is ingericht met natuurlijke kleuren, en een breed aanbod heeft. Mensen komen niet per se omdat wij duurzame producten verkopen als antwoord op de wegwerpmaatschappij. Misschien onbewust wel, maar slechts een klein aantal klanten is daar echt bewust mee bezig.”

Tegen de stroom in

In 2013 nam Hans Geels het stokje over van oprichter Freek Kamerling en werd directeur van Dille & Kamille. In 1974 zwom Freek Kamerling tegen de stroom in met zijn filosofie. Vandaag de dag is er veel meer aandacht voor duurzaamheid. Heb je het idee dat je nu de wind mee hebt?
“Ja en nee. De thema’s waar wij sinds de oprichting aan werken, worden elke dag actueler. We moeten echt stoppen met het weggooien van spullen, zuinig zijn op de natuur en kiezen voor tijdloze producten, die lang meegaan. Wij noemen dat natuurlijke eenvoud. Bij alles wat we verkopen zoeken we naar verbinding met de natuur, met onszelf en met anderen, en op dat gebied zijn we nog steeds een niche speler. Toch zien we ook dat deze filosofie steeds breder wordt gedeeld, maar ik had eigenlijk wel verwacht dat de maatschappij zich sneller zou ontwikkelen.”

Tegen onnodig en eenmalig gebruik van plastic

HetkanWEL en Dille & Kamille proberen deze maand mensen te inspireren om minder plastic te gebruiken. Wat kunnen we doen aan al die plastic spullen en verpakkingen?
“Wij verkopen zo min mogelijk plastic, maar ik ben me er van bewust dat het gebruik van plastic soms nodig of veilig is. Daar ben ik ook niet op tegen. Ik ben wel tegen het onnodige en eenmalige gebruik van plastic. Daar moeten we echt wat tegen doen.”

Niet aan de markt overlaten

Uit onderzoek onder onze lezers blijkt, dat veel mensen vinden dat zij zelf hun gedrag moeten veranderen om minder plastic te gebruiken, maar tegelijkertijd vinden ze ook dat bedrijven en overheden hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Hoe denk jij daarover?
“Als de overheid strengere maatregelen neemt met betrekking tot het gebruik van plastic, moeten bedrijven wel veranderen. Laat je het aan de markt over, dan zal er weinig gebeuren. Veel bedrijven hebben echt een prikkel nodig om bijvoorbeeld bewuster met plasticverpakkingen om te gaan of te stoppen met het gebruik van single use plastics. Als het beleid zo blijft, verandert er niets.”

De gemaksprikkels zijn zo groot

En hoe zie jij de rol van consumenten? Ik ben de hele dag bezig met duurzaamheid, maar vind het zelf soms best lastig om bijvoorbeeld plasticvrij boodschappen te doen. Vooral als je onverwacht een supermarkt binnenloopt, dan is het bijna onmogelijk om iets zonder plastic te kopen.
“Ja dat kan ik me voorstellen. Ik geloof dat de consument echt wel wil veranderen en er steeds bewuster mee omgaat, maar dat de drempel te hoog is. Bedrijven verleiden consumenten constant om te kiezen voor gemak. Dat maakt het bijna onmogelijk om zoveel mogelijk plasticvrij te leven. Daarnaast is het sociaal ook nog niet volledig geaccepteerd om bewust te leven en je eigen verpakkingen mee te nemen. Ik neem bijvoorbeeld mijn eigen theebeker overal mee naar toe, maar mijn kinderen lachen daar nog steeds een beetje om.”

De vervuiler betaalt

Uit ons onderzoek bleek dat mensen wel bereid zijn om meer te betalen voor plasticvrije, duurzame producten, maar dat eigenlijk ook krom vinden. Waarom zou je meer betalen om niet te vervuilen. Hoe kijk jij daarnaar?
“Daar ben ik het mee eens. Je zou juist extra moeten betalen als je vervuilt. Daar zou de overheid de centrale regie in moeten pakken, zoals met statiegeld. Eindelijk is er statiegeld op kleine petflessen en komt het op blikjes. Als iets waarde heeft, is de kans een stuk groter dat mensen het niet gewoon op straat gooien. We zouden met z’n allen moeten kiezen wat voor samenleving we willen zijn en daar naar handelen.”

Wij zijn the next best thing

Hoe dragen jullie bij Dille & Kamille bij aan die samenleving?
“Wij zijn opgericht als reactie op de wegwerpmaatschappij, maar we verkopen wel nieuwe spullen. Echt duurzaam is natuurlijk om spullen te lenen, te hergebruiken of tweedehands te kopen, maar als je dan iets nieuws wilt kopen, zijn wij the next best thing. We verkopen spullen van kwaliteit, die tijdloos zijn en eindeloos meegaan. Daarnaast zien we duurzaamheid ook breder dan alleen onze impact op het milieu. We bouwen ook langdurige relaties op met de fabrieken waarmee we werken en met onze leveranciers.”

Duurzaamheid is niet zwart-wit

“We willen het allemaal zo goed mogelijk doen, maar duurzaamheid is waanzinnig complex. Onze paas- en kerstcollectie wordt bijvoorbeeld gemaakt in Nepal. Wij ontwerpen de producten en ruim 600 vrouwen in de fabriek maken ze van vilt. Het resultaat is heel erg mooi en wordt altijd goed verkocht. Het is misschien niet duurzaam om al die spullen de wereld over te slepen, maar het heeft wel een enorm positief effect, want deze vrouwen kunnen ervan leven. En daar word ik ook heel gelukkig van. Duurzaamheid is niet zwart-wit. We proberen te denken in kleur.”

Wanneer komt een product bij jullie in de winkel te liggen?

“We zoeken constant naar mooie producten en kijken dan wie het voor ons kan maken. Vaak kiezen we daarbij voor leveranciers waar we al lang mee samenwerken. Een product moet passen in onze filosofie, dus geen stekker of batterij, zo min mogelijk plastic, natuurlijke kleuren, tijdloos, kwaliteit en voldoen aan alle wetten en richtlijnen zodat het veilig is, met een eigen verhaal en goed voor de klant.

Gemakkelijk en niet te zwaar

We willen duurzaamheid gemakkelijk maken en niet te zwaar, maar wel aantrekkelijk.  We zoeken daarbij naar producten die helpen om kleine stapjes in de juiste richting te maken. Zo verkopen we rietjes van RVS, shampoobars en zero waste producten voor in de badkamer of voor onderweg. Die gaan lang mee en de klant hoeft er niets voor te laten. Als mensen aan duurzaamheid denken, gaat het namelijk vaak om wat je niet mag. Wij willen juist laten zien wat er wel kan. Als een product net zo goed of beter is dan het niet-duurzame alternatief, is er geen reden meer om dat niet te kopen.”

Dat morele randje vind ik soms lastig

Wat vind je zelf het moeilijkste om te veranderen, in je eigen leven?
“Ik houd van reizen en doe dan altijd veel inspiratie op. Toen ik nog bij WNF werkte, heeft dat heel veel opgeleverd, maar nu voelt het wel steeds bezwaarlijker. Dat morele randje vind ik soms lastig. Ik doe wat ik kan, maar ik wil ook genieten van het leven. En waar ik me echt over kan opwinden, is dat vlees goedkoper is dan broccoli. Dat vind ik echt van de zotte. Ik ben niet tegen vlees, maar ik vind dat de verhoudingen niet kloppen. Daar mag de overheid ook best iets van vinden.”

Over de schrijver