Point of View brengt vluchtelingen en Nederlanders dichter bij elkaar. Deelnemers maken foto’s van verschillende thema’s en gaan daar over in gesprek. Eind deze maand opent de tentoonstelling met de mooiste foto’s en verhalen uit Culemborg. We vroegen initiatiefnemer Karijn Kakebeeke naar haar motieven, missie en toekomstplannen.
Wat is je achtergrond?
Ik heb antropologie en fotografie gestudeerd. Daarna heb ik een aantal jaar reportages in het buitenland gemaakt over maatschappelijke thema’s. Ook heb ik in veel verschillende landen gewoond. Mijn situatie was natuurlijk op geen enkele manier te vergelijken met die van een vluchteling, maar ik weet wel hoe het is om als vreemdeling in een ander land je weg te moeten vinden. Ik vind het heel interessant om al die verschillen en overeenkomsten te onderzoeken.
Sinds een paar jaar combineer ik fotografie met trainingen in “photovoice”. Dat is een fotografische onderzoeksmethode uit de sociale wetenschappen waarbij je de camera aan een groep geeft die iets met elkaar gemeen heeft. Je vraagt ze om in beeld antwoord te geven op bepaalde vragen. Die combinatie van twee dingen zit ook in Point of View.
Hoe ben je op het idee gekomen van Point of View?
In 2009 heb ik samen met Eefje Blankevoort een fotoboek gemaakt over inburgering en integratie. Wat me toen opviel was dat de mensen die het meeste contact met Nederlanders kregen, ook het snelste hun weg in de Nederlandse maatschappij vonden. Dat contact is volgens mij de sleutel voor een goede landing. Daardoor krijgen vluchtelingen het zelfvertrouwen om zelf verder te gaan omdat ze beter begrijpen hoe het hier werkt.
Ik besefte toen dat photovoice daar een mooie bijdrage aan zou kunnen leveren. Met een aantal anderen (Martha van der Meer, Cathelijn de Reede, Nadine van Loon en Jacqueline Elich) heb ik contact opgenomen met het COA die ons weer in contact heeft gebracht met een aantal gemeentes. Met Culemborg was er een mooie match. Vervolgens zijn we fondsen gaan aanvragen om alles van de grond te krijgen.
Wat is de missie van Point of View? En waarin schuilt de kracht van dit initiatief volgens jou?
Ik hoop dat mensen bewust worden van het feit dat we veel aannames en vooroordelen hebben. Het is onze missie om die aannames los te schudden. Dat je als deelnemer of toeschouwer beseft dat wat voor jou vanzelfsprekend is voor een ander helemaal niet zo vanzelfsprekend hoeft te zijn. Daarbij hoef je het niet met elkaar eens te zijn. Maar kan je wel beter begrijpen waar iemand vandaan komt.
Ik denk dat de kracht van Point of View schuilt in de eenvoud. Het is eigenlijk oersimpel: je maakt een foto en daar vertel je over. De ander reageert daar op. Het is simpel maar zo onweerlegbaar: als wij allebei naar hetzelfde kijken zien we wat anders omdat we met andere ogen de wereld bekijken. Als jij mij vraagt om een foto te maken van rijkdom dan maak ik een hele andere foto dan jij. Dat maakt het heel prettig om er over te praten. Het is heel eerlijk en niet provocerend. Je laat zien wat je vindt en daar kan iemand anders over denken. Het is mooi om daar voor open te staan en gesprekken en discussies over te hebben.
“Bij ons is paardrijden en kameelrijden een stukje van onze cultuur. Mijn dochter rijdt hier op het paard en het gaf me het gevoel terug te zijn bij mijn eigen cultuur. Ook als ik in Nederland ben, kan ik op zo’n moment terug naar mijn eigen roots.” – Saleem
Hoeveel mensen doen er mee?
Op dit moment doen er 24 mensen mee. De groep moet ook niet groter zijn want het is belangrijk dat er een vertrouwensband wordt opgebouwd. Er moet genoeg ruimte zijn voor iedereen om zijn of haar verhaal te doen.
Wat hoop je voor de toekomst van Point of View?
Op dit moment zijn we druk met de voorbereidingen voor de tentoonstelling. Daarna willen we kijken hoe we verder kunnen. Het zou natuurlijk prachtig zijn als we deze methode ook in andere gemeentes kunnen uitrollen.
Hoe kunnen mensen daarbij helpen?
Als er mensen zijn die Point of View in hun eigen stad willen opzetten dan kunnen ze contact met ons opnemen. Daarnaast kan je ook helpen door andere manieren te bedenken om met elkaar in contact te komen. Er zijn natuurlijk meer groepen in de samenleving die tegenover of naast elkaar staan en weinig contact hebben. Je kunt het op heel veel manieren invullen. Het zou geweldig zijn als er meer initiatieven komen waarbij mensen elkaar ontmoeten.
Meer weten over Point of View? Klik dan hier voor de Facebookpagina. De tentoonstelling zal op 27 mei geopend worden in het Elisabeth Weeshuis Museum in Culemborg. Point of View is een initiatief van de Picture Bridge Foundation.
Ben of ken jij iemand die ook aan een inspirerend initiatief werkt? Dan kan je ons een mailtje sturen op redactie@hetkanwel.nl. Als je in het onderwerp ‘inspirerende initiatieven’ zet komt het bij de juiste persoon terecht. We zijn benieuwd!
Alle prachtige afbeeldingen zijn van Point of View en gemaakt door Saleem en Abdulkhalig. Het verhaal van de afbeelding bovenaan de tekst is van Corine:
“Het ‘meer of minder’ slaat op de uitspraak van Geert Wilders. Ik ben een groot voorstander van vrijheid van meningsuiting maar dit vind ik veel te ver gaan. Dit zijn mijn kinderen, maar het zouden ook ogen van Marokkaanse kinderen kunnen zijn.”
“ Nederland heeft hele mooie uitzichten maar het gekke is dat er helemaal niemand zit. Er zijn alleen maar eendjes! Je ziet helemaal geen verliefde stelletjes of man en vrouw, het blijft helemaal stil. Ook in de zomer zie je geen mensen. Mensen, ga toch naar buiten!” – Abdulkhalig
Point of View brengt vluchtelingen en Nederlanders dichterbij elkaar
- Geplaatst door De Kleine Toekomst
- 18 mei 2016
- hetkanWel
Over de schrijver
De Kleine Toekomst
De Kleine Toekomst oftewel Gerda heeft beeldende kunst gestudeerd. Ze schreef tot 2017 regelmatig voor hetkanWEL over mensen en initiatieven, die de wereld een stukje beter en mooier maken. Tegenwoordig schrijft ze over hedendaagse kunst voor landelijke tijdschriften en websites en werkt ze aan een boek voor jonge makers.
Ga naar alle blogs van deze auteur De Kleine Toekomst
De Kleine Toekomst oftewel Gerda heeft beeldende kunst gestudeerd. Ze schreef tot 2017 regelmatig voor hetkanWEL over mensen en initiatieven, die de wereld een stukje beter en mooier maken. Tegenwoordig schrijft ze over hedendaagse kunst voor landelijke tijdschriften en websites en werkt ze aan een boek voor jonge makers.
Ga naar alle blogs van deze auteur