Wat kan je doen met de schil van een watermeloen? En nog 7 opmerkelijke voorbeelden van ‘afval’ dat je gewoon kan eten

We hebben de afgelopen maanden inmiddels allemaal wel een keer in verbijstering naar de hoge prijzen in de supermarkt gekeken. Wat eerst nog gewoon betaalbaar was, wordt nu iets om drie keer over na te denken. Als je dan bedenkt dat we veel delen van groente en fruit dan ook nog onnodig weggooien, is er nog wel wat winst wat winst te behalen. Van de aardbeienkroontjes tot de schil van een watermeloen: dit kan je gewoon eten. Zonde dus om weg te gooien.

De schil van een watermeloen

Meer dan 90% van de watermeloen bestaat uit -inderdaad- water. Daarom denken we nog wel eens dat het rode fruit vooral een smaakvolle dorstlesser is, maar het zit ook tjokvol vitaminen (A, C) en mineralen (kalium, magnesium). De schil gooien we meestal bij het GFT-afval, maar dat is zonde, want ook die is gewoon eetbaar en helpt bijvoorbeeld tegen een hoge bloeddruk.

Hóe moet je die schil van een watermeloen dan eten, is de vraag. Je kan de schil fermenteren of inmaken. De makkelijkste manier is om een de stukken schil in een pot met het sap van augurken te leggen (nadat de augurken op zijn). Laat het een nacht in de koelkast staan: et voilà, zure meloenschil. Bijvoorbeeld voor in een salade. Je kan de schil van een watermeloen ook julienne snijden voor in de salade. Of je snijdt de watermeloen in stukken en doet die -met schil en al- in de blender voor een heerlijk voedzame watermeloen smoothie (waar je eventueel nog citroensap, suiker, verse munt of basilicum aan kan toevoegen). Dat watermeloensapje (of smoothie) wordt overigens wel wat minder fris van kleur dan op de foto hieronder, omdat je het rood van het vruchtvlees mengt met het groen van de schil.

De pitjes van een watermeloen kan je trouwens ook gewoon eten. Verwarm de oven op 190 graden. Bestrijk de gewassen en gedroogde pitten met wat olijfolie en zout, leg ze op de bakplaat en rooster ze in 15 tot 20 minuten. Eet de geroosterde watermeloenpitten vervolgens zoals andere pitten: in de soep, salade, yoghurt of als losse snack. De pitjes zijn rijk aan eiwitten en omega-3.

De schil van een kiwi

Laatst had ik nog een hele discussie met een vriendin over hoe je een kiwi het beste kan schillen. Ik lepel de kiwi zelf vaak uit de schil, zoals je dat bij een ei kan doen. Zij had een (in mijn ogen ingewikkelde) methode waarbij ze eerst het harde stukje eruit sneed en dan ging schillen. Het nadeel van schillen is dat je altijd (per ongeluk) te veel kiwi meeneemt. Dit is allemaal opgelost als je de schil gewoon opeet. Nou moet ik toegeven dat het eten van een harige schil niet meteen heel aantrekkelijk klinkt, maar ik ben altijd wel in voor een experiment. En als de Nieuw-Zeelanders ze zelf met schil eten (zo las ik), wie ben ik dan om te protesteren. Helemaal als je weet dat de meeste vitaminen (net als bij ander fruit) in de schil of net onder de schil zitten. Zo krijg je toch weer een extra portie vezels en vitamine C en E binnen. Ik moet zeggen: het is even wennen (de schil is wat taai, dus het is ineens kauwen geblazen), maar goed: thee zonder suiker was ook ooit wennen, dus ik ben voor.

Kroontje van de aardbeien

Sommige mensen zijn zo fanatiek met het verwijderen van het kroontje (bah, groen), dat de halve aardbei bij het GFT beland. Hartstikke zonde, want dat kroontje is gewoon hartstikke eetbaar. Dat kroontje is qua smaak totaal niet overheersend, maar kan je nog het beste vergelijken (in de verte) met de smaak van spinazie. Het is goed voor maag en darmen, zit vol vitaminen en schijnt zelfs te helpen tegen artritis. Steek die aardbei dus gewoon helemaal in je mond of gooi ze in z’n geheel in de smoothie.

Doe 300 gram watermeloen (+schil), met 300 gram aardbeien (+ kroontje) in de blender met 10 blaadjes basilicum, 20 blaadjes munt, het sap van een halve limoen, 3 ijsklontjes (als je van koud houdt) en 1,5 el agavesiroop (als je het wat zoeter wilt) in de blender: et voilà, een heerlijk, zomerse zero waste smoothie.

Het blad van de radijs

Ook het loof van een bosje radijs gooien we maar al te graag weg. Dat geldt trouwens ook voor de bladeren van wortels, bieten en knolraap. Het radijsblad smaakt -net als de radijs zelf- een beetje pittig. Je kan de blaadjes gebruiken door ze in stukken te snijden en door de salade te mengen, ze met een beetje knoflook te wokken of je kan er bijvoorbeeld een pesto van maken (die je dan eventueel weer kan invriezen als je er te veel van hebt). Check hiervoor bijvoorbeeld dit recept van Sanne Vogel. Het blad van radijs zit vol vitamine A, B9 (foliumzuur), vitamine C, ijzer, calcium, kalium en magnesium. Zonde dus om dat zomaar in de prullenbak te mieteren. Om de radijsjes langer goed te houden, is het verstandig het loof te verwijderen (en dus op te eten).

Schil van een citroen of sinaasappel

We kennen allemaal de cake wel met citroenrasp en de marmelade met stukjes sinaasappelschil. Het punt is vaak dat we die schil niet paraat hebben als we zoiets willen maken en bij het persen van de vrucht de schil niet nodig hebben en dus weggooien. Zonde! Want die geraspte schil kan gewoon in een bakje in de vriezer. Ingevroren blijft het ongeveer 6 maanden goed. Twee keer invriezen (dus na het ontdooien nog een keer) kan niet.

Als je de schil eet van groente en fruit is het belangrijk om voor de biologische variant te kiezen, omdat anders de gebruikten pesticiden vaak in de schil zitten en die wordt geassocieerd met ziekten als Parkinson. Lees hier onze lijst met 12 groenten en fruit die je altijd biologisch wilt eten en de 15 waarbij dat niet per se hoeft. 

Stronk van de broccoli

De stronk van de broccoli gooien we meestal zonder pardon weg, maar deze kan je prima eten. Het heeft een wat notiger smaak dan de roosjes. Wat ik meestal doe is de meest taaie stukjes van de stronk schillen, de stronk in plakjes snijden en ze dan wokken. Smaakt heerlijk door een wok gerecht met verschillende groente bij bijvoorbeeld een beetje rijst. Maar je kan de stronk natuurlijk ook gewoon door de broccolisoep gooien en deze dan in z’n geheel blenden met een staafmixer.

Bladeren van de bloemkool

Voor de bladeren van de bloemkool geldt hetzelfde: die gooien we meestal weg, maar dat is zonde! Ze zijn rijk aan calcium, wat weer goed is voor je botten en dus een aanrader voor onder andere vrouwen in de overgang bij wie de calciumwaarden sterk dalen (wat kan resulteren in minder energie). Er zit ook foliumzuur en antioxidanten in het blad. Aan de slag dus. Je kan de bladeren van een bloemkool door de bloemkoolsoep gooien (net als de stronk), maar je kan ze ook prima wokken (zoals bij andere groene bladeren) of roosteren. Hiervoor zet je de oven op 200 graden, besprenkel de gewassen en gedroogde bladeren met olijfolie, zout en peper en rooster ze ongeveer tien minuten tot ze krokant zijn. Heerlijk als snack.

Het vocht van kikkererwten

De vegans onder ons kennen de oneindige mogelijkheden van kikkererwtenvocht waarschijnlijk al, maar voor velen zal het nieuw zijn. Het vocht dat bij kikkererwten in een pot of blik zit, heet aquafaba (bonenwater) en zit bomvol eiwitten. Meestal verdwijnt het ongebruikt in de gootsteen als we het potje boven een zeef legen, maar – je raadt het al- dat is zonde. Zo kan je aquafaba opkloppen om er meringues mee te maken, maar je kan het ook gebruiken om vegan mayonaise te maken, chocolademousse of meringuetaart. Voordat je het weet, maak je iets met kikkererwten puur om met het ‘afval’ (aquafaba) een heerlijk, vegan toetje te kunnen maken.

Welk deel van groente en fruit wat de meeste mensen weggooien, gebruik jij in de keuken? Laat het ons weten en deel je tips ’n tricks om het afval in de keuken te verkleinen – en ons te doen watertanden natuurlijk.