Onlangs zag ik een filmpje van ene Jesse Elder. Ik kende hem verder niet echt, maar iets aan het filmpje fascineerde me. Het ging over ‘’oneindig voorbereiden’’ en op safe spelen.
Dromen van de ring
Als martial arts-persoon trainde hij enorm hard. Want ooit, zo fantaseerde hij, zou hij de ring ingaan en de allerbeste zijn. Er was alleen één heikel puntje: hij stopte maar niet met trainen. Hij kon immers altijd sterker/sneller/slimmer worden en daardoor beter voorbereid zijn eerste match boksen. Ondertussen stond zijn ontwikkeling bijna helemaal stil. Waar collega-boksers zo nu en dan wél een wedstrijdje boksten en hier veel van leerden, stond de man in kwestie in een eindeloze trainstand. Getting ready…. Maar waarvoor?
Van prepper naar particpant
Op een bepaald moment confronteerde zijn coach hem hiermee. Ineens realiseerde hij zich: ik ben gewoon te onzeker om de ring in te gaan. Door dit besef switchte er iets en stopte hij zijn oneindige voorbereiding. Vanaf dat moment was hij niet langer een prepper, maar werd hij participant. Met dat comfortabele chillen aan de zijlijn was het klaar. Gewoon gaan, durven en wel zien hoe het gaat. Niet langer bang zijn om te verliezen, om er nog nét niet te zijn. ’t Is allemaal maar een spelletje. En ja, dit is uiteraard zo’n lekkere coachy metafoor voor het hele leven 🙂
De prepper in mij
Ik herkende me in dit verhaal. In mij schuilt ook een eeuwige voorbereider. Ik ben gepassioneerd over het beste en het echtste uit mezelf en anderen te halen. En daar ben ik eigenlijk altijd mee bezig. Het ding is alleen: ik vind nooit dat ik er ben. Ergens voel ik dat er veel méér in zit; dat het plafond allerminst is bereikt. Ik wil op een punt komen dat ik alles begrijp, alles grappig vind en niks mijn gemoed kan aantasten. Of zoiets dan. En ik heb de neiging om – zolang ik daar nog niet ben – niet zoveel te delen van waar ik mee bezig ben. Tegelijkertijd weet (en merk) ik dat ik óók nu iets kan betekenen voor anderen.
De ring in, mietje
Ik heb daarom met mezelf afgesproken me niet langer te verstoppen en meer te schrijven over wat mij bezighoudt, op mijn site en sinds kort ook op hetkanWEL. Want of het nu gaat over persoonlijke ontwikkeling, een nieuw muziekinstrument leren bespelen of het maken van duurzame(re) keuzes: heel vaak kunnen we de eerste stap al véél eerder zetten dan we geneigd zijn te denken.
Misschien speel jij ook met het idee om op een bepaald punt actie te ondernemen en is dit verhaal net de kick in the ass die je nodig had? Dan ben ik blij geen prepper meer te zijn.
