Het liefst was ik de hele middag onder mijn dekbed gekropen met een goed boek. Of gewoon om te slapen. Maar ik werd achtervolgd door een permanente werkachterstand en opgejaagd door deadlines die me met grote, lege ogen aankeken. Er moest een column geschreven worden en nog 2 artikelen over duurzaamheid en de landbouw. Stuk voor stuk hele leuke dingen om te doen. Daarom had ik ook ja gezegd. Maar kijkend naar mijn agenda had ik eigenlijk nee moeten zeggen. Waarom is nee zeggen toch zo moeilijk?
Niet-neezeggers – of altijd ja-zeggers – zijn vaak perfectionistisch en hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel, las ik ergens. Maar als dat alles is, zou dat betekenen dat slechts een deel van de bevolking moeite heeft met nee zeggen. En hoewel er ongetwijfeld hele goede neezeggers bestaan, lijkt het er toch op dat de meeste van ons bij tijd en wijle moeite hebben met dat woordje ‘nee’. En dus zitten we op een verjaardag mokken, ruilen we slaap in voor een extra klus waar we eigenlijk geen tijd voor hebben of sjouwen we met verhuisdozen op onze enige vrije dag.
Nee zeggen is verdomde moeilijk. Misschien omdat de mens een kuddedier is. Zonder de kudde overleven we niet en dus is het spannend om nee te zeggen, want straks word je verstoten… En laten we eerlijk zijn, dat heeft moeder natuur dan weer goed geregeld: we worden er zelf ook blij van als we anderen (uit de brand) kunnen helpen of een plezier doen. Het geeft ons een geluksgevoel.
Maar alles waar te voor staat is niet goed, om er maar eens een cliché in te gooien (ja, ja, behalve tevreden: ik weet het). En dus zijn er ook mensen die zeggen dat je de regie over je eigen leven uit handen geeft als je nooit nee zegt. Je leeft dan, kort samengevat, reactief en niet meer proactief naar je eigen maatstaven. Sterker nog: nooit nee zeggen kan een gevoel geven dat je geleefd wordt en continu achter de feiten aan hobbelt. Dat kan dan weer stress of zelfs een burn-out veroorzaken.
Om de regie weer in eigen hand te krijgen, zullen we allereerst moeten leren om prioriteiten te stellen. Waar willen we onze kostbare tijd op aarde aan besteden? Want als je ergens ‘ja’ tegen zegt, en dat vergeten we nog wel eens, zeg je ergens anders automatisch ‘nee’ tegen. Zeg je ‘ja’ tegen die extra klus, dan zeg je bijvoorbeeld ‘nee’ tegen slaap, rust of tijd met je familie. Zeg je ‘ja’ tegen die verjaardag waar je eigenlijk geen zin in hebt, dan zeg je ‘nee’ tegen een middagje in de moestuin schoffelen, taart bakken, naar de film gaan of spontaan koffie drinken met de buren (om maar wat te noemen). Ja zeggen is op een bepaalde manier dus ook altijd nee zeggen. Tegen iets dat je misschien wel, als je er langer over nadenkt, belangrijker vindt.
Lees ook: 7 tips om keuzestress te verminderen en licht te leven
Vraag blijft dus waarom we bang zijn voor nee zeggen? Is dat inderdaad uit plichtsbesef en verantwoordelijkheidsgevoel? Of is het omdat we bang zijn dat leuke feestje te missen (FOMO: fear of missing out). Of is het omdat je vrienden anders wellicht denken dat je een saaie muts bent en je niet meer meevragen? Of is het omdat je bang bent dat als je nu geen verhuisdozen sjouwt, de anderen jou in de toekomst ook niet zullen helpen met een verhuizing (voort wat hoort wat)?
Hoe het ook zij: die angsten zijn waarschijnlijk niet zo reëel als we denken. En nee zeggen gaat ook over het bewaken van je eigen grenzen en het stellen van prioriteiten. Daarom 5 tips om de kunst van het nee zeggen onder de knie te krijgen.
Wat is jouw tip om vaker nee te zeggen? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten. Lees ook: deze mediatie-apps helpen je rust te vinden en te ontstressen.
Wyke Potjer is content manager van hetkanWEL. Ze heeft journalistiek gestudeerd en werkt sindsdien fulltime voor landelijke radio, televisie, print en online media. Ze is vegan, heeft geen auto, probeert plastic uit haar leven te bannen en biologisch te eten. Naast haar freelance bestaan als journalist geeft ze yogales (vinyasa en yin).