Ze werkt bij een groen reclamebureau, geeft workshops en is actief bij een gemeenschapstuin met permacultuur, die ze heeft helpen opzetten. Toch heeft Tosca het gevoel dat ze te weinig tijd heeft om te doen wat ze echt belangrijk vindt. “In het huidige systeem leven we tegen de natuur in, in plaats van met de natuur mee. Ik wil laten zien hoe het anders kan, maar daar kom ik nu eigenlijk niet aan toe.” Vandaar de deze actie voor een basisinkomen.
In een ideale wereld zou ze willen leven van een basisinkomen, zodat ze haar tijd kan besteden aan het delen van haar kennis en het schrijven van artikelen op haar website groeneliefde. Maar omdat het basisinkomen (nog) niet bestaat, besloot ze een crowdfundingsactie op de zetten. Hiermee hoopt ze in ieder geval een jaar lang genoeg geld te hebben om én de huur te kunnen betalen én haar bijdrage te leveren aan een duurzame en eerlijke wereld. “De reacties zijn tot nu toe vooral positief,” zegt Tosca tevreden.
Het basisinkomen
Het principe van een basisinkomen is, dat iedere burger elke maand onvoorwaardelijk een bepaald inkomen krijgt. Op die manier kunnen mensen bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen of mantelzorgen zonder dat ze daardoor meteen in de financiële problemen komen.
Het idee van een basisinkomen is niet bepaald nieuw. Er wordt al sinds de jaren ’70 over gesproken, maar het is nog nooit ingevoerd. Wel worden er steeds vaker experimenten mee gedaan. Eerder dit jaar werd een proef in Finland afgerond waaruit bleek dat de deelnemers zich vooral gezonder en gelukkiger voelde door het basisinkomen.
Experimenten in Nederland
Ook in Nederland experimenteert een aantal gemeentes met het basisinkomen. Dit experiment wordt in oktober van dit jaar afgerond. Econometrist Sjir Hoeijmakers was betrokken bij het opzetten ervan en sprokkelde zelf met behulp van crowdsfunding genoeg geld bij elkaar om twee jaar lang van een basisinkomen te kunnen leven. Maar Tosca liet zich vooral inspireren door de Amerikaanse filosoof, wiskundige en schrijver Charles Eisenstein, die van giften leeft.
Charles Eisenstein
“Hij is echt mijn grote voorbeeld,” zegt ze. “Hij schrijft vanuit z’n essentie over vernieuwende dingen, die buiten de bestaande hokjes en kaders vallen. Zo beschrijft hij in zijn boek Sacred Economics hoe je de economie weer ‘heilig’ kan maken. We zien ons zelf als mens vaak los van de natuur. Sterker nog, we denken dat we heer en meester zijn over die natuur. Maar dat is natuurlijk niet zo. We hebben de natuur nodig voor alles wat we doen, maar we putten haar tegelijkertijd uit. Als we willen blijen voortbestaan, moeten we op een andere manier gaan leven. Hoe precies, dat weet hij ook niet, maar hij creëert ruimte voor mensen om anders te denken en handelen. Dat wil ik ook doen.”
Radicaal het roer om
Haar idee om mensen zo maar om geld te vragen, stuitte hier en daar ook op een gezonde portie weerstand. Niet in de laatste plaats bij Tosca zelf. “Natuurlijk vroeg ik me af of ik dat wel kon maken: mensen om geld vragen zonder dat ze daar rechtstreeks iets voor terug kregen. Maar toen bedacht ik: als ik vind dat de wereld radicaal moet veranderen, dan moet ik daar zelf ook naar handelen. En dan moet ik niet ook nog gedeeltelijk aan mijn eigen CV of carrière willen werken.”
Vrijdenkers
Een goede vriendin van Tosca had in eerste instantie twijfels. ”We zijn zo gewend om voor ons geld te moeten werken, dat het raar voelt om zo maar om geld te vragen. Dat willen we allemaal wel, is het idee. Maar toen ze er wat langer over nadacht, kwam ze tot de conclusie dat je vroeger ook allerlei vrijdenkers had, die geld kregen om hun vernieuwende ideeën te ontwikkelen. ‘Eigenlijk ben jij zo’n vrijdenker,’ zei ze en nu steunt ze me.”
Voor Tosca is de crowdfundingsactie een eerste stap om te laten zien, dat het ook anders kan. “Het idee dat je moet werken voor je geld is heel kapitalistisch. We halen onze eigenwaarde uit ons werk en ons salaris. Maar in een ideale wereld gebruik je je talenten om een bijdrage te leveren. De één zoekt voedsel, de ander vertelt verhalen. Het één is niet beter dan het andere, het is gewoon een andere skill, die je inzet voor het geheel.”
Ben je benieuwd naar de ideeën van Tosca of wil je haar graag steunen? Bezoek dan haar website.De foto is gemaakt door Kas van Vliet.
Wat zou jij met je tijd doen als je van een basisinkomen kon leven? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.
13 gedachten over “Tosca gaat haar basisinkomen crowdfunden”
Ik doe nu al vrijwilligerswerk op een AZC en voor Vluchtelingenwerk en heb ook al 2x een maand in een vluchtelingenkamp gewerkt.
Ik merk dat me dat veel meer voldoening geeft dan de betaalde baan die ik had. Met een basisinkomen zou ik dit kunnen blijven doen.
Kennelijk is het erg moeilijk om te geloven dat mensen geen geld hoeven te verdienen. Geld is een ruilmiddel en is op zichzelf waardeloos. Het maakt het uitruilen van diensten en producten wel eenvoudiger. Want als ik met een varken een jurk wil kopen, wat moet het wisselgeld dan worden?
Ipv denken dat mensen iets voor niets willen, klaplopen, zoals dat vroeger genoemd werd. Kun je ook bij het begin beginnen. Een mensenkind komt met niets op deze aarde. De aarde bied alles dat dit mensenkind nodig heeft om op te groeien en te leven als een volwaardig mens. Wie heeft er dan het recht te claimen dat iets van hem is?
Alleen het feit dat ik 0 vissen uit het water haal, geeft mij nog niet het recht om te zeggen, dat die 10 vissen van mij zijn. Ik heb ze genomen van de Aarde die ons voed.
Bij het kapitalisme is de bezitsdrang zodanig uitgegroeid dat overal een bezitsclaim op ligt. Die we in stand houden. Dit terwijl er eigenlijk absoluut niets van ons is. Betekent dit dat we dan nooit meer mogen vissen, om bij het voorbeeld te blijven. Natuurlijk mag dat. Alleen zou je ook anders kunnen denken en zeggen 10 vissen zijn voor mij teveel, ik deel ze met de buren. Die buren zullen ook iets meer hebben dan dat ze nodig hebben. Als we met z’n allen onze surplus delen, dan hebben we allemaal wat we nodig hebben. Dat kan dus makkelijk zonder het ruilmiddel geld.
Sinds een paar maanden heb ik AOW en dat is fijn en dat gun ik iedereen. Tot die tijd heb ik veel laageschoold werk gedaan, vroeger koeien melken, hooien, aardappels rapen, later paprikas’s plukken, electronica solderen, hh-hulp bij bejaarden en schoonmaakwerk.
Mijn vraag is: Hoe gaan we organiseren dat dit noodzakelijke werk, evenals schilderen, metselen, straten maken, riolering vervangen, afval ophalen, pakjes rondbrengen, remblokken van treinstellen vervangen, fietsen maken, etc. etc. etc. gedaan wordt. Ik heb het werk altijd volgehouden omdat ik geen gebruik wilde maken van alle voorzieningen zonder zelf een bijdrage te leveren.
De titel is een contradictie. Wat via ‘crowdfunding’ (vroeger noemden we dat gewoon bedelen) wordt gefinancierd is per definitie geen ‘basisinkomen’. Jammer dat het begrip basisinkomen ook hier wordt misbruikt. Er zijn ook geen gemeenten die experimenteren met een basisinkomen. Zij experimenteren met voorwaardenvrije (voorwaardenarme) bijstandsvoorwaarden. De proef in Finland betrof ook geen (echt) basisinkomen, want daar ontvingen alleen enkele groepen werklozen een voorwaardenvrije uitkering.
Niets aan te merken op de actie van Tosca, maar alsjeblieft, noem het geen basisinkomen!
Is dit niet wat ze al hebben in Zwitserland? Het lijkt mij heerlijk, niet de stress te hebben en eindelijk te kunnen gaan doen waar ik nu de tijd en het geld niet voor heb. Stel je voor altijd het geld te hebben om de huur te betalen, eten te kopen en daarnaast het werk te doen waar je blij van wordt? I.p.v. vast te zitten in werk waar je je iedere dag weer naartoe sleept omdat het moet om te kunnen overleven.
Ik zou hier heel blij van worden, stressvrij en gelukkig. Want werkgevers en collega’s zijn mijn grootste stressfactor. Wat ik zou gaan doen? Mijn eigen bedrijfje beginnen, mijn droom waarmaken. Daar heb ik nu geen tijd voor omdat ik moet hele dagen moet werken om te leven, de huur te betalen en die vreselijk hoge verzekeringen.
Heel mooi idee! Wat ik zou doen is fulltime voor mijn gezin met man en drie kinderen zorgen en onze ouders.
“Het idee dat je moet werken voor je salaris is heel kapitalistisch “ wordt gezegd in dit artikel . Hoe heet het dan als je een ander laat werken voor jouw salaris ??
Volledig mee eens. Er zitten al genoeg (lees teveel) profiteurs in Nederland.
De werkenden worden bijna uitgelachen of voor gek verklaart. Wordt tijd dat de schrijvers van dit soort artikelen ook eens iets nuttigs gaan doen, dan komt er weinig onzin op het internet te staan omdat je daar s’ avonds dan geen puf meer voor hebt. Denk er maar eens goed over na als je in de biologische tuin
“bezig” bent….
Wat een ongelofelijk onzinnige reactie. En dan klagen over onzin op het web…
Tja , op kosten van anderen iets goed doen voor de wereld wil ik ook we. Heb toch meer respect voor mensen die zichzelf bedruipen en daarnaast iets voor de wereld en/of anderen doen. En zich inzetten door hun handen te gebruiken dan door anderen te vertellen hoe ze zouden moeten leven met respect voor je leefomgeving.
dat heet vrijwillig werkeloos zijn en ww trekken. barst in nederland van zulke klaplopers. die een basisinkomen genoeg vinden en verder uit hun neus vreten. ook biologisch.
Ik werd afgekeurd vanwege rugklachten. Ik was niet ” langer inzetbaar voor een baas” zei de man van het UWV. Toch ben ik daarna 3 x in de week voor 2 uurtje naar een school gegaan, waar ik mijn kennis als intern begeleider ingezet heb voor het helpen van een leerling die wel wat ondersteuning kon gebruiken. Ook deelde ik mijn kennis met de leerkracht en de ouders van deze leerling. Nu woon ik in Zweden waar ik jam, chutney, en sappen maak. van alles wat ik hier in de natuur vind. Deze staan in een kastje op een camping, waar mensen ze tegen een donatie mee kunnen nemen. Mensen blij maken is nu vooral mijn doel.
Ik denk dat sommige mensen zich gelukkiger voelen en zich beter kunnen ontplooien bij een basisinkomen
Reacties zijn gesloten.