Afrika bracht ons Ubuntu. Uit Korea kwam Nunchi overwaaien en het Deense Hygge veroverde jaren geleden al de wereld. Maar veruit de meeste trends lijken toch uit Japan te komen. Dit land bracht ons al Ikigai, Marie Kondo, karaoke, origami, minimalisme, bosbaden, matcha en wabi sabi. Deze zomer vinden de Olympische Spelen plaats in Japan en dus duiken we in wat Japanse trends, die met al die aandacht in 2020 wellicht komen overwaaien.
Kawaii
Het betekent letterlijk ‘schattig’, ‘lief’ of ‘onschuldig’. De term kan refereren aan voorwerpen of mensen, die charmant, kwetsbaar, verlegen of kinds lijken. Denk bijvoorbeeld aan de volwassen Japanse vrouwen, die Hello Kitty rugzakken dragen of zich popachtig aankleden. Iets wat ik in Nederland nog niet zo snel zie gebeuren (daar zijn we veel te nuchter voor). Maar als je kawaii breder trekt en het ziet als een manier van onbeschaamd kinderlijk genieten, dan kunnen we er wel wat van gebruiken. Zeker in deze tijden waar klimaatdepressie of eco anxiety op de loer ligt. Laten we niet vergeten om de wereld af en toe door een kinderlijke bril van schoonheid te bekijken en te genieten van kleine, speelse dingen. Het leven is al serieus genoeg en kan af en toe wel wat kawaii gebruiken.
Tuintoerisme
Japan bracht ons ooit het bonsaiboompje. En voor de kersenbloesems in de lente is een nationale feestdag uitgeroepen: sakura. Vorig jaar opende zelfs een bar in Tokio waar een binnenzwembad tot de rand toe gevuld werd met 1,2 miljoen roze bloemblaadjes, zodat je letterlijk in de kersenbloesems kon badderen. Laten we het zo zeggen: Japanners houden van natuur.
Het zal je dus niet verbazen dat tuintoerisme een groot ding is. Volgens de Nederlandse professor aan de Universiteit van Kyoto, Wybe Kuitert, is ‘het ontdekken van zen in een tuin’ ooit door een Amerikaanse journalist bedacht. Maar de Japanners hebben het na de oorlog gretig overgenomen om Japan te promoten als een land dat nooit meer oorlog wil. De tuin staat daarin symbool voor eeuwige harmonie en wereldvrede en is in Japan tot een ware kunstvorm verheven. Een Japanse tuin wordt generaties lang op dezelfde manier onderhouden. En daar genieten anderen dan weer volop van, gewoon door stil te zitten, te kijken en het op je in te laten werken.
Kodawari
Wie wel eens in een Japans sushi restaurant is geweest, weet dat het arbeidsintensieve en precieze werk zich in Japan niet alleen beperkt tot de tuin. Japanners zijn er een kei in om zich met minutieuze precisie op een bepaalde taak te storten. Of dat nou gaat om het snijden van vis, het vouwen van origami of het aanleggen van een tuin. Kodawari noemen ze dat daar: het compromisloze en meedogenloze streven naar perfectie. Zonder dralen de best mogelijke ervaring creëren met als doel kwaliteit. Waarbij het overigens niet gaat om erkenning of lof van de buitenwereld, maar om het proces zelf. De likes en thumbs up zijn dus niet belangrijk, maar de aandacht en toewijding waarmee je iets doet des te meer. In een tijd waar de aandacht ver te zoeken en de afleiding groot is, is kodawari wellicht een goed tegengif.
Kintsugi
Dat streven naar perfectie legt natuurlijk een zekere druk op de mens. Want wat als je die standaard niet haalt? Daar hebben ze ook iets op gevonden: kintsugi. Dit is een kunstvorm in Japan waarbij gebroken aardewerk met goud gelijmd wordt. Op die manier laat je de littekens niet alleen zien, maar vestig je er zelfs de aandacht op. En ook hier komt natuurlijk de nodige kodawari bij kijken, want de restaurateur kan dagen of zelfs weken bezig zijn om het object te reinigen, verzorgen, behandelen en uiteindelijk weer te laten shinen als een nieuw, verbeterde versie met een verhaal. Mooi is dat. Kintsugi maakt onderdeel uit van de wabi sabi filosofie.
Oubaitori
Dit is de kunst van het jezelf nooit met anderen vergelijken. Hierbij grijpen de Japanners terug naar de symboliek uit de hun zo geliefde natuur. De kers, de pruim, de perzik en de abrikoos bloeien allemaal in het lenteseizoen, maar op een andere, eigen manier. Neem dus de tijd om je zelf en je eigen unieke karaktereigenschappen te leren kennen, is de boodschap. Jezelf vergelijken met anderen en hun talenten en prestaties heeft geen zin. Een kers zal nooit bloeien als een pruimenboom. We hebben allemaal iets eigens toe te voegen en samen vormen we het geheel.
Knuffelcafés
We schreven eerder deze maand al over professionele knuffelaars. Je betaalt ze om je ‘huidhonger’ te stillen (een mooi woord, dat ik laatst op de radio hoorde). Onder het mom van: een knuffel a day, keeps the docter away. Of liever gezegd: vier knuffels a day, want dat is wat we nodig hebben om te overleven. In Japan hebben ze hier ook wat op gevonden. Hier heb je knuffelcafés. Net zoals je in een kattencafé terecht kan om een kat te aaien (dat schijnt ook bijzonder ontstressend te werken), kan je in een knuffelcafé terecht om een volledig vreemde te knuffelen.
Welke Japanse trend denk jij dat het meeste kans van slagen heeft in ons land? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.
