Daisy Scholte en haar vriend Patrick Boone gingen als vegetariër op wereldreis en kwamen na 3 jaar als veganist weer thuis. Waarom ze de keuze maakten en hoe die keuze de rest van hun reis verrijkte, vertelt Daisy in het kader van de Anders Reizen Maand aan hetkanWEL en ze geeft je meteen wat tips over hoe je zelf als vegan op reis kunt.
In 2017 verlieten Daisy en Patrick Nederland voor de reis van hun leven. Naast de liefde voor reizen is ook duurzaamheid voor beiden belangrijk en daarom wilden ze zo min mogelijk vliegen, van de gebaande paden af en waar mogelijk overnachten in kleinschalige locaties of bij mensen thuis. Ze reisden over land naar Iran, Zuidoost-Azië, met de boot naar Indonesië en met een korte vlucht van Oost-Timor naar Darwin in Australië. Vanuit Sydney vertrokken ze naar Zuid-Afrika waar ze over land weer verder reisden. Tot in 2020 Corona hen dwong om vanuit Oeganda weer terug naar Nederland te vliegen. Inmiddels werkt Daisy als impact manager bij Better Places, waar zij haar liefde voor duurzaamheid en reizen blijft combineren.
In gesprek met een dierenrechtenactivist
Daisy was al tien jaar vegetariër toen ze in 2018 alle dierlijke producten uit haar dieet schrapte. “Diep van binnen wist en voelde ik best dat zuivel en eieren ook niet helemaal ok waren, maar lange tijd wilde ik dat eigenlijk niet weten. Ik zag er denk ik gewoon een beetje tegenop om de stap te zetten.” Tot ze in Chiang Mai– de vegan hoofdstad van de wereld – in het Noorden van Thailand, op straat in gesprek raakte met een dierenrechtenactivist. “We waren al wat langer in de stad en op een van de pleinen stond ’s avonds vaak een groepje dierenrechtenactivisten van ‘Anonymus for the Voiceless’. Ze hadden beeldschermen bij zich, waar ze video’s over de vlees- en zuivelindustrie draaiden en ze gingen in gesprek met mensen op straat over hun manier van eten.”
Ik was te lief om haar af te wimpelen
Daisy en Patrick wilden liever geen contact met deze groep en besloten snel door te lopen. Ze waren al vegetariër en hadden niet zo’n zin in deze confrontatie, maar een van de activisten sprak hen toch aan. Daisy: “Ik was te lief om haar af te wimpelen en eigenlijk dacht ik ook ‘wat ga jij me nou nog voor nieuws vertellen’. Mijn idee was, dat ik in een paar seconden weer door kon lopen, maar dat liep anders.”



Het verdedigen van je keuzes
Daisy raakte met de vrouw in gesprek en ze merkte dat ze zich begon te verdedigen voor haar keuze om zuivel en eieren te eten. Elk argument dat ze inbracht, haalde de vrouw gemakkelijk onderuit. “Toen we het gesprek hadden beëindigd waren Patrick en ik er een beetje stil van. Als we onze manier van eten niet konden verdedigen, moesten we het dan niet gewoon veranderen? Of was dat te lastig, omdat we op reis waren?” De smoesjes schoven ze snel van tafel en zo werden Daisy en Patrick van de een op andere dag veganist.
Vegan op reis
“Diezelfde avond aten we in een vegan restaurant waar we al eerder hadden gegeten en genoten van onze maaltijd. Vanaf dat moment verdiepten we ons steeds meer in het onderwerp, lazen over de gezondheidsvoordelen van een plantaardig dieet en over de vlees- en zuivelindustrie. Hoe meer we te weten kwamen, hoe sterker het gevoel werd dat we de juiste keuze hadden maakten.”
Geen gezeur en sociale druk
Ze dachten dat hun keuze misschien lastig zou worden, maar ze merkten vooral de voordelen van hun beslissing om vegan op reis te zijn. “We waren samen op reis en ervoeren geen sociale druk of oordelen van vrienden of familie. Tegelijkertijd zagen we op straat ook direct het dierenleed dat de vlees- en zuivelindustrie veroorzaakt. Op de markt verkopen ze de dieren die je ’s avonds kan eten. Ze worden niet – zoals in Nederland – verstopt.”
Het eten van zuivel is niet overal vanzelfsprekend
“Ook kwamen we erachter dat het eten en drinken van zuivel in veel landen helemaal niet vanzelfsprekend is. In een afgelegen dorpje in Laos logeerden we bij mensen thuis. In het dorp liepen heel veel kippen en koeien gewoon los rond, maar de familie deed niets met de zuivel. Toen ik daarnaar vroeg, begonnen ze te lachen. Onze koeien geven alleen maar melk als ze een baby hebben gehad en de melk is voor de baby. Niet voor mensen. Dat vond ik wel een eye-opener. Zo keken wij er in het Westen eigenlijk helemaal niet naar.”



Vlees is een luxe
Misschien was het eten en drinken van zuivel niet overal vanzelfsprekend, maar vlees is in veel landen toch wel gangbaar. “Voor veel mensen is vlees een luxeproduct, iets wat je uit beleefdheid aan je gasten geeft. Als je gasten dat dan niet willen, is dat wel even schakelen voor de gastheer of -vrouw. Dat je als veganist ook geen vissaus of runderbouillon eet, maakt het nog een stuk ingewikkelder. Dat leidde vaak tot interessante gesprekken, waar we eigenlijk altijd wel uitkwamen.”
Een cultuurshock in Australië
Na Azië gingen Daisy en Patrick naar Australië en dat was voor hen toch wel echt een cultuurshock, maar niet omdat ze vegan op reis waren. “In Azië maakten we gemakkelijk contact en logeerden of aten we vaak bij mensen thuis. In Australië vonden we dat moeilijker. In kleine dorpen werden we zelfs een beetje uitgelachen, omdat we geen dierlijke producten aten en ze waren niet echt bereid om met ons mee te denken.” Daisy en Patrick kochten een camper en kookten gewoon wat vaker zelf. Lachend: “Ook daar zijn we dus niet verhongerd, hoor. In Sydney en Melbourne was het zelfs genieten. Daar was zo veel keuze aan veganistische producten.”
Hoe toeristischer de plek, hoe lastiger het werd
Van Sydney vloog het stel naar Johannesburg en ook in Zuid-Afrika en grote steden van andere Afrikaanse landen was vegan op reis zijn geen probleem. Op het platteland richting Oost-Afrika werd het wat lastiger. “Het eten van vlees status geeft status. Daardoor was het vooral op toeristische plekken moeilijk om plantaardig te eten. Mensen wilden ons als ‘belangrijke’ gast goed te eten geven. Dat wij dan geen vlees wilden, was lastig uit te leggen. We konden het toch gewoon betalen. Waarom wilden we het dan niet? Uiteindelijk konden we op sommige plekken alleen gekookte aardappelen en witte rijst eten, maar dat waren echt uitzonderingen. Gelukkig hadden we dan altijd sambal bij ons om het eten wat smaak te geven.”
Vlees is een luxe
“In Botswana kregen we een enorme verrassing. In een restaurantje in een zeecontainer stond er ineens een Beyond Burger op de kaart. De Zweedse eigenaar had een leverancier gevonden, die deze vegan burgers bevroren kon aanleveren. Zaten we daar midden op het platteland een sappige Beyond Burger te eten. Dat was echt genieten, maar eigenlijk geldt dat voor onze hele reis. We hebben nooit honger gehad en ik heb nooit het gevoel gehad iets te hebben gemist. Het heeft de reis juist verrijkt.”
Tips van Daisy om plantaardig op reis te eten
- Installeer de Happy Cow app op je telefoon. Zo krijg je tips waar je veganistisch kan eten.
- Eet echt lokaal. De meeste mensen hebben niet de financiële middelen om elke dag vlees te eten en bij lokale restaurants vind je de lekkerste plantaardige maaltijden.
- Wees geduldig en bereid je goed voor. Als je begrijpt dat plantaardig eten niet voor iedereen bekend en vanzelfsprekend is, kun je het rustig uitleggen wat het voor jou betekent.