Marin stampt een voedselbos uit de grond: “We willen zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn”

Ze zijn pas in januari begonnen, maar het terrein ziet eruit alsof ze al jaren bezig zijn. Marin Leus (32) is bezig om haar droom waar te maken door een voedselbos uit de grond te stampen. HetkanWEL heeft haar al vaker geïnterviewd, onder andere over haar Wilde School. Nu heeft ze, samen met haar vriend, haar schoonouders en wat aandeelhouders, een gigantisch perceel met wat huizen gekocht in Wapenveld, vlakbij Zwolle. Samen proberen ze hier een natuurlijk paradijs van te maken. “Het is hard werken, maar het wordt wel heel erg mooi.”

Wildplukken en moestuinieren

“Daar hebben we zo’n 3000 takken en jonge bomen geplant”, wijst Marin in de verte. “En hier, naast de zwemvijver, komt mijn kruidenhuisje. Daar starten de wildplukwandelingen die ik hier geef, en ik kan er tincturen en zalfjes maken.” Ze droomt even weg. Helemaal klaar is het terrein nog niet, maar het is moeilijk voor te stellen dat een paar maanden geleden hier alles nog kaal en weiland was, maar nu de contouren van een voedselbos al te zien zijn. De grote moestuin staat vol groente en fruit, grote gele zonnebloemen groeien hoog de lucht in. Overal zie je insecten vliegen. Het is een levendig geheel.

Een voedselbos

“Er zat hier eerst een soort illegaal dierentuintje, met zebra’s, wilde katten en bijzondere uilen. Dat wisten we niet”, vertelt ze. Het stuk grond heeft sowieso een vreemde historie, want daarvoor zat er een wietplantage. Gelukkig is het inmiddels omgetoverd tot een bloeiend, eetbaar plantenfestijn. Daarvoor moesten Marin en haar familie wel flink aan de bak. “We hebben het terrein eerst ontworpen en ingedeeld. Vijvers graven, de moestuin indelen. Vervolgens hebben we bij verschillende kwekerijen bomen gekocht en geplant. We hebben inheemse oude appelrassen, maar ook meer exotische bomen zoals perziken en abrikozen. En we hebben wijkers geplant voor schaduw en de kap”. Wijkers zijn bomen of planten die op den duur kunnen ‘wijken’ voor andere planten of bomen. Marin’s vriend is boomspecialist, dus die kennis komt goed van pas.

Een gezellige drukte

Haar schoonouders hebben de hele moestuin gecreëerd. Ook verblijven er af en toe wat vrijwilligers en mede-aandeelhouders op het terrein in een safari-tent en tiny house, die hun steentje bijdragen aan het kweken van het voedselbos. Met de drie (bonus)kinderen van Marin en Maarten en ook nog eentje op komst, verblijven en werken er inmiddels zo’n tien mensen op het terrein.

“Gezellig, al die mensen. Het is echt een community aan het worden. Er wordt hard en veel gewerkt aan het voedselbos en het hele terrein. Maar dat is soms ook wel lastig, want iedereen heeft een mening. En ik ben wat introverter en vind het ook heel fijn om alleen te zijn. Dus soms trek ik me een paar uurtjes terug.”

Zelfvoorzienend leven

Het is de bedoeling om hier zo zelfvoorzienend mogelijk te leven, vertelt Marin. “Met zonnepanelen en een houtgestookt fornuis met oven, die ook de cv kan verwarmen komen we een heel eind. Water komt uit eigen bron en van regenwater. Qua eten verbouwen we onze eigen groente, fruit, noten en kruiden in ons voedselbos en hebben we kippen voor de eieren en het vlees. Maar we kopen nog wel graan en brood en wat luxeproducten, zoals chocolade”, lacht Marin. “Verder halen we rauwe bio-zuivel bij de boeren uit de buurt. Ook maken we veel zelf, zoals ketchup, mayonaise, tomatensaus en rauwe yoghurt.”

De Wilde School

Ook Marin’s kennis van kruiden en planten is nuttig bij de aanleg van het voedselbos, want met haar Wilde School kan ze hier echt stappen maken. “Ik geef hier al wildplukwandelingen en ik wil in de toekomst een cursus over geneeskrachtige kruiden geven. Sowieso is de school best gegroeid. Ik heb nu een aantal mensen in dienst en in bijna elke provincie zit een wildplukgids. Zo leuk! En er staan inmiddels meer cursussen online, over bijvoorbeeld paddenstoelen telen. Eind oktober komt er een cursus over het bouwen van een voedselbos.”

Ze zou graag meer offline willen doen met de cursisten en daar is genoeg plaats voor bij haar nieuwe huis. “In de oude paardenstal maken we een ruimte waar bijvoorbeeld yoga gegeven kan worden. En op het terrein willen we, als het mogelijk is, zweethut ceremonies en mooie workshops gaan geven.” Kortom, plannen genoeg: er komt meer dan alleen dat voedselbos, dat is duidelijk. Het is alleen nog even zwoegen om er te komen.

Nieuwsgierig geworden naar het voedselbos en de wildplukschool van Marin? Je kunt nu al een wildplukwandeling volgen op het terrein met Marin. Kijk op wildeschool.nl voor meer info.

Over de schrijver

2 gedachten over “Marin stampt een voedselbos uit de grond: “We willen zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn””

  1. Ga dat eens in een groot deel van de Alpen, Siberië en Scandinavië vertellen. Die kijken je aan alsof je van een andere planeet komt. Natuurlijk zijn er voorwaarden, hout zoveel mogelijk zonder schors, droog hout, en een goede kachel zoals ze vooral in Scandinavië en de Alpenlanden hebben veroorzaakt bijna geen fijnstof en veroorzaakt ook nauwelijks overlast. Helaas zijn de Nederlanders over het algemeen slechte ervaringsdeskundigen en is er nauwelijks controle. Ik krijg hier in Duitsland 2 keer per jaar de schoorsteenveger op bezoek en deze meet willekeurig ook het vochtgehalte van het hout. Mocht je meer dan, ik meen 20% vochtigheid hebben, dan heb je een probleem, dan mag je niet stoken. Gelukkig stook ik alleen berken, heb een vochtigheidsgehalte dat onder de 10% ligt en krijg daarvoor complimenten.

  2. Wat een mooi initiatief van Marin om zelf een voedselbos aan te leggen.Voor een betere wereld zouden meer mensen dit moeten doen als zij daar ruimte voor hebben.
    Maar… een houtkachel ? Nee, dat kan echt niet meer in deze tijd van bewustwording.
    Zie hiervoor: http://www.houtrookvrij.nl

Reacties zijn gesloten.