Wie droomt er nou niet van? Een huisje met veel grond kopen en daar je eigen groene, creatieve thuishaven creëren. Onmogelijk? Vier vrienden uit Bussum laten zien dat het wel kan! Sinds maart dit jaar zijn ze de eigenaar van een prachtige stuk grond in Normandië, Frankrijk. Sander Fremeijer (25): “We kunnen van geluk spreken dat we zo’n goede vriendengroep hebben en we hier samen een permacultuur paradijs van kunnen maken.”
“Het liefste willen we zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn. Dat zal in het begin nog niet echt lukken, maar stap voor stap werken we naar een groene plek toe waar iedereen kan samenkomen.” Sander Fremeijer klinkt opgetogen als hij praat over alle plannen voor het stuk grond in Frankrijk. De mogelijkheden zijn eindeloos, nu ze sinds een paar maanden 2,5 hectare grond tot hun beschikking hebben. Vanaf januari 2023 gaan ze officieel verhuizen naar Frankrijk.
Op zoek naar rust
Ze zijn met z’n vieren. Sander, Tijn (25), Kim (26) en Amber (23) kennen elkaar van de middelbare school in Weesp en wonen nu samen in een huis in Bussum. “Het begon zo’n vijf jaar geleden, toen we een volkstuintje hadden vlakbij Amsterdam. We vonden het fijn om een plek te hebben om tot rust te komen, onze eigen groente te verbouwen en samen te zijn. Minder prikkels, geen geluiden”, vertelt Sander. “We wilden graag wat bewuster leven, maar in de stad is daar weinig ruimte voor. Je kan samenkomen in de kroeg, maar een plek in de natuur is er niet echt.” Er ontstond het plan om samen wat te zoeken. “We keken natuurlijk op Funda of er een boerderijtje te koop was op het platteland. Maar qua budget was dat niet haalbaar.”
Lange zoektocht
De focus verplaatste zich naar het buitenland. “We zijn met onze campers door Spanje en Frankrijk gereden en hebben in twee jaar tijd veel plekken bekeken. De keuze viel uiteindelijk toch op Frankrijk, omdat Spanje zo droog is in de zomer.” Na elf bezichtigingen en een mislukt bod, was de allerlaatste bezichtiging opeens raak. “Daar zagen we het echt voor ons. Midden in een vallei, omringd door velden en bomen, pure rust. En het ligt in Normandië, een uurtje van de kust af en op rijafstand van Nederland.”
De verkoop duurde lang, zo’n acht maanden. “De verkoopster had er blijkbaar geen haast mee, maar afgelopen maart was de verkoop eindelijk rond. We hebben het zelf kunnen financieren en iedereen is procentueel eigenaar naar het bedrag wat hij of zij heeft ingelegd. Het is heel eerlijk geregeld. In Frankrijk is het redelijk makkelijk om wat met meerdere mensen te kopen.”
Voedselbos
Dus afgelopen zomer konden de vier vrienden eindelijk aan de slag. Sander: “Nu is het eigenlijk vooral grasveld, op 25 cider-appelbomen na. Ons plan is om van een deel een voedselbos te maken, een deel kapbos (voor het stookhout) en stukken uit te graven voor natuurlijke wateropslag. We hebben een grote polytunnel van 300m2 gekocht, waar we het meeste in zullen kweken.” Er staan ook een huis, twee schuren en een opslagplaats op het terrein. “Het huis is redelijk leefbaar, dat moeten we nog wel opknappen. Ik heb zelf een campertje en een boot op een trailer, die gaan we ombouwen tot tiny house en Tijn heeft een pipowagen gekocht. Hij is die nu aan het verbouwen.”
Inkomsten
Zo heeft iedereen straks een eigen plek. En op den duur moeten de tinyhouses ook een bron van inkomsten worden. “Die willen we gaan verhuren. We hebben ook een box-systeem bedacht. Mensen kunnen een abonnement afsluiten op een box, die we eens in de zoveel tijd versturen. Die is dan gevuld met onze eigen producten, zoals kruiden, thee, zeepjes en meer.” Tot die tijd verdienen ze hun geld met hun eigen werk. Zo werkt Sander als freelance grafisch vormgever. “Dat wil ik in Frankrijk ook blijven doen, voor een dag in de week bijvoorbeeld. Kim is goudsmid, dat kan hij daar ook doen. Tijn werkt in de tuinbouw en weet veel van permacultuur af en Amber weet veel van geneeskrachtige planten en kruiden en zal daarvan zalven en tincturen gaan maken.”
Veel werk
Het is de droom van de vier om alles van hun eigen land te halen. “Tot aan de suiker toe. Helemaal zelfvoorzienend worden is lastig, maar op den duur willen we dat wel. Eigen pasta maken en uiteindelijk ook geen machines meer gebruiken, zodat je niet afhankelijk hoeft te zijn van grondstoffen als olie.” Sander is zich ervan bewust dat het een flink project is. “In het begin hebben we die machines wel nodig, om geulen te graven bijvoorbeeld. Ook zullen we wel elektra van het net gebruiken, totdat we zonnepanelen hebben. En zelf alles willen maken, zoals bijvoorbeeld meel, is heel veel werk. Daarom doen we het stapje voor stapje. We zijn nog jong, het hoeft niet binnen een jaar af.” Al is er niet veel vrije tijd meer over. “We zijn van ’s ochtends vroeg tot s’ avonds laat aan het werk. Maar je onderneemt vanuit een eigen keuze, dat geeft een andere werkdruk dan in Nederland voor een werkgever.”
Daarnaast zou de groep graag een community willen creëren. “We krijgen al veel hulp van vrienden, familie en de buren in Frankrijk. En we willen in het huis slaapplekken maken voor WorkAway’ers. Dat zijn mensen die voor een bepaalde tijd bij ons komen wonen, werken en leren.” Tot nu toe verliep het project redelijk vlekkeloos. “Het zal een uitdaging worden en vast langzamer gaan dan we willen, maar we gaan er komen!”
Lees ook het verhaal van Anne, Martijn en Espen die naar Zweden verhuisden waar ze off grid wonen.
