Het is een nogal divers verhaal wat Juliette Schraauwers te vertellen heeft. Van dyslexie tot het oprichten van een eigen basisschool. En van het bouwen van een eigen huis tot het geven van vrijheidsmasterclasses aan volwassenen. En toch heeft het ook allemaal met elkaar te maken, zo blijkt als we haar spreken. Ze noemt zichzelf visionair, verbinder en vrijheidsmiljonair. En vooral dat laatste trekt onze aandacht, want wie wil er nou niet vrij zijn?
Een eigen huis
Wie vrij wil zijn, moet keuzes durven maken. En die keuzes zijn soms lastig. “Een paar jaar geleden kochten mijn vriend en ik ons eigen droomhuis, maar na drie weken dacht ik: wat heb ik gedaan?! Vrijheid is altijd mijn grootste kernwaarde geweest. Ik wilde leven verkiezen boven bezit en tijd boven geld. Ik wilde ruimte hebben om te werken aan mijn passies en datgene wat ik belangrijk vond. Maar nu hadden we een huis met een maximale hypotheek gekocht en dan ontstaat de situatie dat je móet werken voor je huis in plaats van dat je mág werken aan dat waar je in gelooft.” En dus besloten Juliette en haar vriend het huis, waar ze net ingetrokken waren, weer te verkopen.
Tiny of niet tiny
“We kochten een chalet op een recreatiepark met als vooruitzicht dat het een woonbestemming zou krijgen. Het chalet zelf was een bouwval: het stond op instorten en voldeed op geen enkele manier aan het bouwbesluit. Dus hebben we het afgebroken en bouwden we zelf een nieuw huis. In eerste instantie wilde ik een tiny house, maar mijn vriend is vrij lang, dus hij voelde daar niet zoveel voor. Uiteindelijk hebben we een huis van 75 m2 gebouwd van duurzame materialen en omgeven door groen. Dat is precies wat we nu nodig hebben. Een huis moet bij je levensstijl passen en niet andersom. Hoewel het huis nog niet helemaal af is, zie ik het echt als mijn groene kerk. Ik vind het leuk om hier mensen te ontvangen en over duurzaamheid te praten. Te laten zien dat het kan: ik had ook nog nooit een huis gebouwd, maar nu wel.”
Vrijheidsmiljonair
“Een vrijheidsmiljonair is in essentie iemand die genoeg vrijheid ervaart om te doen wat hem of haar gelukkig maakt binnen de draagkracht van moeder aarde. Ik geef vrijheidsmasterclasses waarin je je eigen purpose ontdekt en erachter komt waar je blij van wordt, een passie voor voelt en geïnspireerd door raakt. Wat betekent vrijheid voor jou en hoe kan je jezelf de ruimte geven om die vrijheid weer te gaan leven? Als je een vrij leven wilt, moet je misschien afstand doen van bepaalde zaken zoals een duur huis of een grote auto. Dat moet je durven, maar daarmee kan je wel een inspirerend voorbeeld zijn voor anderen en ik geloof er heilig in dat positiviteit positiviteit aantrekt en dat overal een oplossing voor te vinden is.”
“Consumeren zit zo diepgeworteld in onze cultuur en komt misschien wel voort uit oude trauma’s als oorlog en honger. We willen dat de komende generatie het beter heeft en denken dat de oplossing daarvoor in materiële zaken ligt. Maar eigenlijk weten we helemaal niet meer hoe we bij ons eigen geluk moeten komen. Net als bij duurzaamheid hebben we het gevoel dat we daarvoor te veel moeten inleveren, terwijl het juist een verrijking is. We hebben alleen nooit geleerd hoe dat werkt. We worden opgevoed in een wereld die om spullen, geld en economische groei draait en weten niet goed hoe het anders moet.”
Een eigen basisschool
Om hier echt verandering in aan te brengen, moet je eigenlijk bij de basis beginnen, dacht Juliette. Dus toen ze in Bali op bezoek was bij de Green School wist ze wat haar te doen stond: een eigen basisschool oprichten. “We leren kinderen buiten de draagkracht van de aarde te leven, maar ook buiten hun eigen draagkracht. Dat zie je terug in de toename van ziektes als burn-out en depressie, ook bij jonge kinderen. We worden niet gezonder of gelukkiger én de aarde gaat naar de kloten.”
“Op Green School gaan kinderen in ieder geval met heel veel plezier naar school, omdat ze leren in een context waarin ze met hun talenten kunnen bijdragen aan een mooiere wereld. Kinderen zijn hier meteen onderdeel van het ‘echte leven’ door het leren niet te beperken tot boeken of een klaslokaal, maar langs te gaan bij ondernemers die op hetzelfde terrein hun zaak hebben. Of door bedrijven als een zeewierboerderij of een voedselbos te bezoeken. Dat is ook wat ik met NOWSCHOOL: kinderen de vrijheid teruggeven om te spelen, te leren en te onderzoeken wat hun purpose is in het leven. Alles wat je aandacht geeft groeit, maar in het huidige onderwijssysteem mag je niet zelf kiezen waar je aandacht aan besteedt. Je gaat heel erg een trechter in waardoor je niet onbeperkt jezelf mag zijn en dus word je op jonge leeftijd eigenlijk al afgewezen, door het onderwijssysteem, de leraar, je ouders, de maatschappij.”
Dyslexie
Wat ons brengt bij de dyslexie van Juliette. “Ik kon op school niet meekomen met de rest. Uit een test bleek dat ik dyslexie had. Dat werd gezien als een handicap, dus kreeg ik bijles en werd me alle vrijheid om te spelen en te ontdekken wie ik was ontnomen. Letterlijk, omdat ik minder tijd had. Figuurlijk, omdat ik in het systeem moest passen. Ik was een heel ondernemend kind en was het liefst buiten. Gelukkig heb ik mijn innerlijke purpose weten te behouden, maar daar moest ik hard voor werken. Daar heb ik het echt moeilijk mee gehad.”
Voor de NOWSCHOOL is inmiddels huisvesting in Hilversum gevonden op een terrein waar ook ondernemers zitten. “Het doel is nu om op 22 augustus 2022 te beginnen met een groep van 24 kinderen in de leeftijd van 4 tot 6 jaar. Na verloop van tijd, als de basis staat, komt er ook ruimte voor zij-instromers en gaan we kijken of we meer leerlingen kunnen toelaten.” De NOWSCHOOL is in eerste instantie nog een privéschool, maar het is de bedoeling om de school in de toekomst voor iedereen toegankelijk te maken.
Lees ook het verhaal van Carlijn, die drie maanden in een berghut in Zwitserland in harmonie met de natuur leefde.
Foto Juliette: Merel Zoet