Eva erfde een dorp in Spanje

Ergens in het noord-westen van Spanje ligt de provincie Burgos. Op 700 meter hoogte ligt een dorpje dat lange tijd leeg stond. De vader van Eva vond het dorpje en besloot het op te bouwen. Toen hij een paar jaar geleden overleed, erfden Eva en haar zus het dorp. Eva besloot samen met haar vriend in het dorp te gaan wonen en het verder op te bouwen. Samen leven ze op de berg en halen ze energie uit zonnepanelen en verwarmen ze hun huis met hout uit het bos. Maar off-grid wonen in een dorp in Spanje, hoe werkt dat eigenlijk?

Wat is jouw achtergrond?
Ik heb een bachelor gedaan in culturele antropologie en een master in internationale ontwikkeling. In 2012 ben ik met een vriend de wereld over gaan liften. We kwamen tot Zuid Spanje met de auto en vanaf zuid Spanje tot Venezuela met verschillende boten. Vanaf Venezuela hebben we toch vaker de bus gepakt maar zeker in Colombia en Ecuador ook weer veel met de duim geregeld. In 2013 kreeg mijn vader een hele heftige hartaanval en verloor het grootste deel van zijn hartfunctie. Daardoor ben ik begin 2014 naar huis gekomen. Mijn vader woonde in een verlaten dorp in Spanje wat hij 18 jaar eerder gevonden had. In die tijd heeft hij twee huisjes weer helemaal opgebouwd. Zijn idee was om het hele dorp op te bouwen en een kunstcentrum te beginnen. Na het opbouwen van twee huisjes kwam alles op een wat lager pitje. Eind 2014 kwam hij om het leven bij een ongeluk met een boom. Toen kwam het dorp leeg te staan.

Ondertussen woon je zelf in het dorp. Kan je daar iets over vertellen?
Dit project, waar hij zoveel energie in heeft gestopt, zat zonder beheerder. De winter was streng en er lag anderhalve meter sneeuw voor een maand lang. Een deel van het kleine huisje stortte in. Vocht trok in de muren en in de keuken floreerde de schimmel in de keukenkastjes. In de gang stond een laag van 30 cm blubber. De lente brak aan en mijn vriend en ik gingen een weekje naar het dorp met Pasen. Er was zo ongelofelijk veel te doen dat we een maand bleven. Toen we teruggingen naar België (waar ik destijds werkte), wisten we dat we slechts teruggingen om de zaken daar af te sluiten en zo snel mogelijk naar Spanje te verhuizen. Als het dorp langer alleen zou blijven, zou er binnen afzienbare tijd niets van over zijn. We huurden een stuk land wat aan het dorp vast zit, en zijn nu bezig een veehouderij op te zetten. De vader van mijn vriend is veehouder en mijn vriend agronoom dus gelukkig weet hij waar we aan beginnen.

Hoe is dat proces verlopen?
Eind mei had ik mijn dingen in België afgesloten en konden we vertrekken. De hele zomer hebben we heel veel werk gehad aan het opbouwen van het kleine huisje en het opzetten van onze bedrijfjes. Naast een veehouderij willen we ook een bedrijfje opzetten in informatie verspreiding over mogelijkheden voor jonge entrepreneurs om aan financiën te komen voor het opzetten van vernieuwende projecten. Voor ons eigen project hebben we hier veel onderzoek naar gedaan. Mijn vriend is ook via de universiteit al lang met dit thema bezig. Verder geef ik engelse les op een middelbare school in een dorpje in de buurt, houden we kippen en hebben een grote moestuin. Die laatste twee slechts voor eigen consumptie.

Foto: Eva Ceusters
Foto: Eva Ceusters

Kan je iets vertellen over de omgeving van het dorp? Hoe is de sfeer, hoe ziet het er uit?
Het dorp is gelegen in de provincie Burgos, in het noord-westen van Spanje. Het ligt op 700 meter hoogte. Voordat mijn vader zich er vestigde heeft het een twintig tal jaar leeggestaan, maar voordat de laatste inwoner vertrok, werd het dorp al enkele decennia kleiner en kleiner. Eerst vertrokken de mensen van het kleine dorp in de bergen, naar het grotere dorp in de vallei, waar het leven makkelijker was en er meer werk was. Daarna immigreerde meer en meer mensen van de vallei naar Bilbao of Burgos, grote steden in de buurt allebei zo een 80km verderop. Het grote dorp in de vallei heeft een capaciteit van 30.000 inwoners. Op het moment wonen er ongeveer 3.000. De streek raakt meer en meer verlaten. De mensen die er nog zijn, zijn voornamelijk de oude boeren die het land bewerken, en een enkele jongeling zoals wij die er de schoonheid van in kunnen zien. De mensen uit de regio verklaren ons overigens voor gek dat we dáár willen wonen terwijl we ook andere opties hebben. ‘Waarom in Burgos wonen als je ook in Nederland of België een kans hebt waar de salarissen hoog zijn?’

Wil je zelf antwoord geven op die vraag?
Een hoog salaris heeft nooit op mijn verlanglijstje gestaan. Ik haal juist erg veel voldoening uit het leven op de berg. Ons water komt uit de berg, onze energie van onze drie zonnepaneeltjes (wat genoeg heeft voor een lichtje in de keuken, maar een koelkast bijvoorbeeld hebben we niet). In ons dorp is geen telefonisch bereik en internet kunnen we al helemaal op onze buik schrijven. Ik vind het prachtig, al is het niet erg praktisch. Voor alles wat we moeten regelen met de buitenwereld moeten we naar het grote dorp in de vallei. Maar als we in ons dorp zijn, geeft het toch een gevoel van vrijheid, alleen maar bereikbaar te zijn als je er zelf voor kiest.

Met wat voor mensen bouw je aan het dorp? Heerst er een gemeenschapsgevoel? En zo ja: wil je daar iets meer over vertellen?
Er zijn niet veel mensen in het dorp, onze buren zijn voornamelijk onze dieren. De kippen, de koeien, de katten en de hond. Toch krijgen we veel bezoek van buitenaf. Vrienden en kennissen uit Nederland/ België/ Duitsland/ Italië/ Frankrijk en natuurlijk Spanje zijn geïnteresseerd in ons project en in de zomer hebben we eigenlijk voortdurend full house gehad, met 10 tot 15 man die ons hebben geholpen met het aanleggen van de tuinen en het restaureren van het kleine huisje.

Foto: Eva Ceusters
Foto: Eva Ceusters

Wat is je lievelingsplek in het dorp? En wat is je lievelingsplek in het huis?
Mijn lievelingsplek in het dorp is de picknicktafel die enkele vrienden van de zomer boven op een heuveltje hebben gezet. Vanaf deze plek heb je een prachtig uitzicht op de omgeving. Het is een ideale plek om te genieten van zonsondergangen, en een goede plek om de hele omgeving in de gaten te kunnen houden. Je ziet de koetjes op de berg, de daken van de huisjes beneden in het dorp, enkele hertjes die door het veld huppelen. Het begint wel erg cliché te klinken nu he? Maar toch is het wel zo eigenlijk. Mijn lievelingsplek in het huis is, without a doubt, de bibliotheek. En daarna misschien de grote stoel voor de kachel om lekker warm een boekje te lezen.

Wat heb je allemaal veranderd aan je huis en het dorp?
We zijn natuurlijk pas dit jaar begonnen, maar we hebben eigenlijk al best veel gedaan in de paar maanden dat we daar zijn. Zo hebben we het kleine huis opgebouwd (de muur opnieuw opgetrokken en het dak opnieuw gelegd en geïsoleerd), we hebben een rocket stove gebouwd (een type kachel die met heel weinig brandhout heel veel warmte opbouwt en lang kan vasthouden) We hebben een tuin aangelegd, dat was nog niet zo makkelijk want op de plek van de tuin stond eerst een huis, dus we hebben heel veel stenen uit de grond moeten halen wat erg zwaar werk is, maar nu staat er toch een mooie moestuin. We hebben een kippenhok gebouwd en er kippetjes ingezet, en we zijn begonnen met de bouw van een houthok/ schuurtje maar bij het omhakken van enkele populieren is er eentje op ons nieuwe schuurtje gevallen. Volgend jaar zullen we een nieuwe poging doen met de bouw van de schuur.

Foto: Eva Ceusters
Foto: Eva Ceusters

Welke rol speelt duurzaamheid in het dorp?
Duurzaamheid speelt wel een grote rol. Het is voor mij heel bevredigend om te weten dat ik niet meer gebruik dan wat ik zelf kan produceren. De verwarming van het hout uit het bos, het licht van de zonnepaneeltjes en het water uit de berg. Wij zijn compleet off-grid. We hoeven niet iedere maand een water/elektriciteitsrekening te betalen en hebben geen onbeperkte toegang hiertoe. We moeten voorzichtig omspringen met wat we hebben. In de zomer is er niet heel veel water en moeten we zuinig zijn. In de winter is er niet heel veel licht en moeten we samenhokken in de keuken, wat trouwens sowieso al moet want daar staat de kachel, omdat we niet genoeg elektriciteit produceren om iedereen met een eigen lampje in zijn eigen kamer te kunnen laten zitten.

Heb je nog woonwensen voor de toekomst?
Ja zeker. Aan de praktische kant: Enkele weken geleden hebben we een cursus gedaan biogas maken, om ook ons toiletsysteem, met septische put, zo te kunnen gebruiken dat we uiteindelijk moeten kunnen koken met het gas wat we zelf produceren. Maar dat is iets voor volgend jaar na de winter.

Aan de idealistische kant: Het hele dorp kunnen opbouwen en nieuw leven inblazen, dat is mijn droom. Het is een levensproject, en op het moment hebben we niet de tijd, niet het geld om verder te bouwen, maar dit was wel het idee toen we begonnen en we moeten nog zien hoe we het voor elkaar gaan krijgen, maar de ‘revival’ van het dorp, dat is toch het eigenlijke ideaal….

Ben of ken jij iemand die ook bijzonder (en groen) woont? Dan kan je ons een mailtje sturen op redactie@hetkanwel.nl. Als je in het onderwerp ‘wonderlijk wonen’ zet komt het bij de juiste persoon terecht. We zijn benieuwd!

Alle prachtige afbeeldingen zijn van Eva Ceusters

Foto: Eva Ceusters
Foto: Eva Ceusters
Off-Grid
Foto: Eva Ceusters

Over de schrijver

11 gedachten over “Eva erfde een dorp in Spanje”

  1. Pingback: Een update uit het dorpje in Spanje -

  2. Pingback: Over een biologische veehouderij in een off-grid dorpje

  3. Pingback: Een update uit het Spaanse off-grid dorpje van Eva

  4. Hallo iedereen.
    Jeetje, wat een reacties. Het spijt me dat ik deze lieve berichtjes niet eerder heb gezien!
    Ik weet niet of dit bericht jullie nu, na al die tijd, nog gaat bereiken.. maar mocht je meer willen weten: Je kan me een mailtje sturen op evaceusters@gmail.com .. ik ben niet erg snel met reageren op post, maar ik zal mijn best doen sneller te antwoorden dan wat nu het geval was.

    Liefs,

    Eva

  5. Hoi Eva,

    Ik zou ook graag met je in contact komen. Kan dat?
    Ook ivm de website die jullie misschien inmiddels hebben opgezet?

    Hartelijke groet,
    Suzanne

  6. HEEEEY lieve eva!!!

    wat super gaaf om te horen/zien/lezen hoe je leven er nu uit ziet!!!!
    Ik mis je heel erg en ik kom heeeeeeeel erg graag langs!!! 😀
    weet iemand toevallig hoe het dorpje heet? of het dichtsbijzijnde dorp..?
    echt geweldig hoe je de droom van je vader door laat leven, ondanks dat hij er niet meer is…
    enorm gecondoleerd nog met het verlies!
    er zijn heel veel mensen in wageningen/nijmegen die aan je denken en je missen <3

    heel veel liefs,
    guillaume

  7. Er zijn allerlei (spaanse) web- en facebooksites waar je dorpen kan vinden waar ze op zoek zijn naar nieuwe medebewoners: zoek op “rural” “repobladores” “pueblos abandonados” en dan kom je al een heel eind. Ik woon trouwens al bijna 20 jaar in de buurt van waar Eva nu woont (30 km naar het zuiden) en hier hebben we in die tijd een kunstgalerie, een mega-werkplaats voor kunstenaars en een herberg opgebouwd cq gerestaureerd. We hebben ook ezels om het gras kort te houden en de beelden buiten zichtbaar blijven. Meer info op onze website!

  8. Hoi Eva,
    Fantastisch verhaal en inspirerend initiatief. Waar kan ik me ‘aanmelden’ als nieuwe dorpsbewoner?
    M.a.w.: ik sluit me aan bij bovenstaande reacties: zoeken jullie mensen en hoe komen we met elkaar in contact.
    Gr. Ginny

  9. Een droom om waar te zijn

    Beste Eva,
    Wat een geweldige droom.
    Mooi dat jullie dit doen.
    Ik zou ook heel graag in contact met jullie komen wanneer mogelijk.

    Geniet van alle vrijheid, deze is zeldzaam.

    1. Beste Harry,het lijkt me leuk oom er eens te gaan kijken,en er eventueel iets te gaan doen met zelfvoorzienende electiciteits voorziening, werkend op houtgas (warmte\kracht) waar ik in nederland aan werk.

      hebt u contakt met deze mensen in dit dorp ?

      met vriendelike groeten ,Henk Peters

Reacties zijn gesloten.