Daar waar we in 2019 voor het eerst meer met het vliegtuig op vakantie gingen dan met de auto, is dat de afgelopen twee jaar door de pandemie weer terug gedraaid. Ook dit jaar gaan we liever binnen Nederland op vakantie of naar één van onze buurlanden. Dat is beter voor het milieu en bovendien valt dichtbij nog veel te ontdekken, zo kwamen we achter tijdens de pandemie. Maar het is ook fijn om af en toe reisherinneringen op te halen aan verre oorden. Zo vertelt Amy van Loon dat een treinreis naar Mongolië er jaren geleden voor zorgde dat ze het minimalisme omarmde. “Met minder spullen kan je heel gelukkig zijn.”
Amy heeft met haar bedrijf Homemade Adventures van reizen aan het werk gemaakt. “Ik heb een reisblog met de focus op duurzaam reizen en geef persoonlijk reisadvies,” vertelt ze. “Dankzij de pandemie heb ik de afgelopen twee jaar vooral met de auto en tent gereisd. En deze zomer ga ik met de trein op vakantie naar Zwitserland: daar ben ik nog nooit geweest, dus ik ben heel benieuwd. Er was een tijd dat ik fulltime reisde en makkelijk het vliegtuig pakte, maar in verband met duurzaamheid wil ik dat niet meer zo vaak doen.”
Mongolië
Eén van die reizen bracht haar eind 2016 naar Mongolië. “Ik heb er een paar dagen de toerist uitgehangen, maar ging daarna als vrijwilliger aan de slag bij een lerares, die haar studenten de mogelijkheid wilde geven om hun Engels te oefenen. Zij komt uit een nomadenfamilie, maar woonde zelf inmiddels in een huisje in een heel klein dorpje. Dat is net iets luxer dan een yurt, al is daar ook geen stromend water. Zelf logeerde ik een tijdje bij haar nomadenfamilie in een yurt, ongeveer anderhalf uur rijden buiten het dorp.”
Leven in een yurt
“Ze leven er met een hele familie in een tent: opa, oma, kinderen, kleinkinderen. Ik was er in de winter, dus buiten was het best koud, maar binnen is het dankzij de kachel heel warm. Ze waren net verhuisd, dus ze hadden nog geen wc-hokjes. Zo’n hokje bouwen ze normaal om een gat in de grond, waarin alles bevriest, maar nu hurkte je gewoon achter de yurt. Dan komt er een peuter naast je zitten spelen en loopt er een geit langs. Het is even wennen, maar op een gegeven moment moet je gewoon, dus dan zet je je daar overheen.”
Met weinig ingrediënten lekker koken
“Opa en oma sliepen op een bed en ik kreeg een bed, maar de rest van de familie sliep op de grond. Van het eten was ik helemaal onder de indruk. Je kan de hoeveelheid ingrediënten op twee handen tellen: aardappelen, uien, wortel, bloem en vlees, eieren en melk van hun eigen dieren. Dat was het wel zo’n beetje en toch wisten ze er elke dag weer iets anders mee te maken. Dat verraste me. In Nederland sta ik regelmatig in de supermarkt en weet ik niet wat ik wil eten, omdat we eigenlijk te veel keuze hebben. Daar kom ik niet uit.”
Alles gebruiken of hergebruiken
“Omdat de nomadenfamilies in Mongolië nog steeds rondreizen, moet alles in één of twee kleine vrachtwagentjes passen. Dus de tent, maar ook een klein aanrechtje, het waterreservoir, de keukenspulletjes, de kachel, een paar bedden, een zwart-wit tv’tje, want dat hadden ze ook. Dan verzamel je niet te veel spullen, want dat kan niet mee, en alles wat je hebt gebruik en hergebruik je. Zo speelden ze verschillende spelletjes met de nekwervels van geiten. Omdat iedere nekwervel anders is, gebruikten ze het als een soort dobbelsteen, maar ik heb nooit helemaal kunnen ontcijferen hoe het werkte. Ze spraken geen Engels.”
“Die spelletjes waren het avondprogramma. In Nederland hebben we vaak heel veel spelletjes en wordt het een hele discussie: de een wil dit doen, de ander dat. Daar was dat nooit een probleem. Er waren twee spelletjes en je doet mee of niet. Dat is makkelijker.”
Gelukkig zijn met minder
“Ik moet vaak aan terugdenken aan die reis. Mongolië heeft echt mijn ogen geopend. Ze waren er gelukkig met heel weinig. Wij hebben het gevoel dat ze in armoede leven, en ze hebben natuurlijk ook minder te besteden, maar minder hebben betekent niet minder gelukkig zijn. Hier zijn we verwend. Daar geniet ik ook wel van hoor: van de luxe en de mogelijkheden die we hier hebben. Maar ik hoef niet zoveel spullen meer en zou prima in een tiny house kunnen wonen, alleen mijn vriend ziet dat (nog) niet zitten. Gelukkig zijn met minder heb ik echt daar geleerd.”
Wat heb jij geleerd van je (verre) reizen in het verleden? Laat het ons weten door hieronder een reactie achter te laten.
Wonen in een yurt wint ook terrein in Nederland. Lees het verhaal van Jur die in een yurt woont. Over het leven in een yurt in ecodorp Frijlân. Of het verhaal van Laura, die naar Spanje vertrok en daar in een yurt woont.
