Toen duurzame ondernemer en evenementenorganisator Raymond Landegent vorig jaar ging scheiden, wilden hij en zijn ex in de eerste plaats stabiliteit voor hun dochter. Zij zou in de koopwoning in Rotterdam blijven wonen. Raymond en Sanne gingen ‘birdnesten’; ofwel week op, week af bij haar wonen. Dat betekende dat ze samen op zoek moesten naar een tweede plek om te wonen. Na intensief zoeken vonden ze die: een kamer in een woongroep.
Raymond: “Direct na onze scheiding woonden we eerst in een camper en daarna in een tuinhuis van vrienden, tot dat te koud werd. Via Instagram zag ik een oproep dat er een kamer vrijkwam in een woongroep in Zevenhuizen. Het was een vrijstaande woning midden in het groen, op een minuut lopen van de Zevenhuizerplas, waar nog vier andere mensen woonden. Het klikte en mijn ex en ik besloten er te gaan wonen.”
Het rijtjeshuis stond me al langer tegen
Het sociale karakter van de woongroep sprak Raymond meteen aan. Het rijtjeshuis in de standaardwijk waar hij in woonde, stond hem al wat langer tegen. Hij droomde van meer groen, een leven buiten de stad en meer sociale cohesie. Raymond: “Toen ik deze woongroep vond, was ik meteen enthousiast. Het was een plek waar we samen konden leven, maar ook ruimte voor onszelf zouden hebben. We hebben allemaal onze eigen kamer en delen een woonkamer en keuken. Denk aan een studentenhuis zonder veel bier, maar met goede gesprekken. Een mooie mix van gemeenschap en privacy. Ik zou het ook wel kunnen omschrijven als een kuuroord of zelfs een retraitecentrum.”
Een soort groepstherapie
Anderhalf jaar woonde Raymond in deze bijzondere woongroep. Hij vertelt: “We gingen allemaal een soort transformatie door, die we met elkaar deelden. Eén iemand had een burn-out gehad en wilde in het groen wonen. Iemand anders wilde niet meer fulltime werken en zocht rust. Nog iemand anders had zich bekeerd tot God en zo hadden we allemaal wel ons eigen verhaal. Het was leerzaam en mooi. We vonden opnieuw uit hoe je ook met anderen kan samenleven.”
Raymond vertelt verder: “Deze manier van wonen heeft me veel goeds gebracht. Het samenleven met anderen in een woongroep, de dagelijkse plons in de Zevenhuizerplas en de goede gesprekken hadden een positief effect op mijn gemoedstoestand. Natuurlijk waren er ook uitdagingen, bijvoorbeeld hoe schoon het huis volgens verschillende maatstaven moest zijn. Maar de voordelen wogen ruimschoots op tegen de nadelen. Je moet er alleen zin in hebben om je aan te passen en in gesprek te gaan. We hebben hier een soort groepsdynamiek gecreëerd die echt als een vorm van therapie werkt. Het samenwonen heeft ons allemaal veranderd en verrijkt.”
Krijg je geen genoeg van dit soort verhalen over Anders Wonen? Misschien is het boek Anders Wonen. Inspirerende verhalen en tips van woonpioniers dat in mei 2024 uitkwam dan wel iets voor jou. Hier vind je er meer informatie over en door het via hetkanWEL te bestellen, steun je het platform.
De woongroep als een ‘raak-me-aan huis’
Dan vervolgt hij lachend: “Ik ben een idealistisch ondernemer en zie overal kansen. Ik heb wel eens gedacht dat zo’n woongroep eigenlijk een soort tegenhanger kan zijn van een ‘blijf-van-mijn-lijf-huis’; een ‘raak-me-aan-huis’. Een redelijk grote ‘opvangplek’ voor gescheiden mensen. Er scheiden er een hoop tegenwoordig tenslotte.
Je gaat scheiden, ontmoet in zo’n woonvorm nieuwe mensen en wellicht een nieuwe liefde en stroomt dan samen uit naar een nieuwe woning. Dat kan natuurlijk in elke vorm of samenstelling. In je eentje een woning vinden, is bijna niet te doen. Tenzij je er heel veel geld voor wil betalen. Een woning voor twee of meer personen is al een stuk gemakkelijker. Dat zijn 3 vliegen in één klap: mensen vinden na hun scheiding steun bij gelijkgestemden die hetzelfde proces doormaken, je gaat eenzaamheid tegen en lost een deel van de woningcrisis op.”
Ik heb een koophuis, maar wil graag sociaal wonen
Serieus gaat hij verder: “Dat is nu voor mij niet het geval. Ik sta nu weer voor een nieuwe keuze, want de huur van het huis is opgezegd. Het pand wordt verkocht. We moeten dus op zoek naar een nieuwe plek. Mijn dilemma is dat ik een koophuis heb, maar ik wil graag sociaal wonen. In coöperatieve vorm, niet elke maand m’n sociale huurpenningen overmaken naar de woningbouwvereniging.
Veel sociale woonvormen / gemeenschappen zijn opgezet in samenwerking met een woningbouwvereniging. Ik verlang echt naar een gemeenschap en de dynamiek om structureel samen met anderen te wonen. Dit biedt niet alleen praktische voordelen, maar ook emotionele en sociale. Daarnaast is het ook een stuk duurzamer en kan het een oplossing zijn voor veel verschillende problemen. Ook al weet ik natuurlijk dat ik heel blij moet zijn met die koopwoning.”
Ik zoek iets buiten het normale
“Iets nieuws kopen dat ook sociaal is, is best moeilijk in Rotterdam. Er zijn coöperaties die willen starten, maar de grond gaat toch elke keer naar de hoogste bieder. Ik zoek iets buiten het normale. Niet per se in Rotterdam, maar wel ergens in het groen. Geen klein appartement voor te veel geld op een plek waar niemand elkaar kent. Eerder een tiny house of yurt in een groen, sociaal dorpje (zie afbeelding). Een plek waar wonen en werken samenkomen. Met een sociale tuinderij, gezamenlijke ruimte, kampvuurplaats en bio plantenkwekerij. Dat willen we nu zelf opstarten ergens in NL en ik zoek nog mensen die daar ook naar op zoek zijn of die plekken of boeren kennen die hier voor openstaan.”
Samenleven biedt zo veel meer dan alleen wonen
“Alles wordt makkelijker als je het deelt, ook al kan het soms uitdagend zijn. Samenleven biedt zoveel meer dan alleen wonen. Ken je een interessante plek of wil je meedenken? Neem je dan contact met me op? Het samenleven in een gemeenschap heeft mijn leven enorm verrijkt en ik hoop dat anderen dezelfde mooie ervaringen kunnen opdoen.”
Wil je contact opnemen? Mail dan naar raymondlandegent@gmail.com of bekijk zijn website GreenDream.eco.
