hetkanWel-blogger Rozemarijn bouwt aan een eetbaar bos in Frankrijk. Op een stuk grond van 20 hectare in de Dordogne doet ze een poging om als groentje de principes van permacultuur in de prakrijk te brengen. In de hoop dat ze uiteindelijk samen met haar partner van de opbrengst gezond kan leven. Ook in haar Haagse achtertuin tuiniert ze er op los. Op hetkanWel doet ze verslag van haar belevenissen.
Toen ik 12 was schreef ik dat ik boerin wilde worden. Nu is dat, via wat omzwervingen in het kantoorleven, vooral verworden tot: veel buiten zijn en je eigen gezonde voedsel verbouwen.
Dat begon met 70 fruitbomen en allerlei bessen te planten in Frankrijk. Als begin van een eetbaar bos.
Lees ook
Relatietherapie in de tuin
Waar is de 17-urige werkweek gebleven?
Heerlijk, vers aardbeienijs zonder ijsmachine!
De bomen zijn nog aan het wortelen, maar de eerste bescheiden oogst van bessen is binnen:
Voordat we verder kunnen werken aan de tuin is het wel zo handig om een wc en stromend water in de buurt hebben. Dus bouw je eerst in een ongebruikte schuur een toilet en keukenblokje:
Inmiddels hebben we die schuur deze week opgewaardeerd tot tijdelijke huiskamer en gastenverblijf:
En om ook zelf op de boerderij te kunnen overnachten heeft onze lokale aannemer een klein deel van de boerderij à la ruïne van een nieuw dak en gerenoveerde muren voorzien:
Waar het inmiddels best goed toeven is:
Voordat we aan de echte verbouwing van de boerderij kunnen beginnen, die zich nu nog in erbarmelijke staat bevindt,:
hebben we een plek nodig voor het benodigde gereedschap zoals een zaagmachine en een betonmolen. Om daar ook de tractor en graafmachine in kwijt te kunnen moeten we best een flinke schuur bijbouwen. Uiteraard in de lokale stijl à la hangar tabac (met van die mooie houten spanten zoals ze hier overal hebben). Dus naar de mairie (stadhuis) om een bouwvergunning aan te vragen. Antwoord: we krijgen geen vergunning. Wat blijkt, een paar jaar geleden is het door veranderde regelgeving moeilijker geworden om zomaar overal te bouwen. Ook op onze grond mag er dus niet meer nieuw gebouwd worden. Jammer dus voor de mensen die droomden van een boomhut ergens op ons terrein…
Na navraag blijkt er echter één manier te zijn om die vergunning wel te krijgen: boer worden. Want voor agrariërs zijn de regels voor bouwvergunningen soepeler omdat die het nodig hebben voor hun bedrijf. We hoeven ons alleen maar in de schrijven bij de MSA (mutualité sociale agricole), een soort sociale verzekering voor boeren, en een jaarlijkse premie te betalen. En dan ben je boer. Of boerin. Had ik dat toch goed voorzien als 12-jarige.
Bron: Roosgoesgreen.nl
Zo word je een Franse boerin, in 10 foto’s
- Geplaatst door Rozemarijn
- 22 augustus 2012
- Leven
Over de schrijver

Rozemarijn
Rozemarijn bouwt aan een eetbaar bos in Frankrijk. Op een stuk grond van 20 hectare in de Dordogne probeert ze, samen met haar partner, de principes van permacultuur in de praktijk te brengen. Ook in haar Haagse achtertuin tuiniert ze er op los. Op hetkanWel doet ze verslag van haar belevenissen én schrijft ze over “gezonde voeding van grond tot mond”.
Ga naar alle blogs van deze auteur Rozemarijn
Rozemarijn bouwt aan een eetbaar bos in Frankrijk. Op een stuk grond van 20 hectare in de Dordogne probeert ze, samen met haar partner, de principes van permacultuur in de praktijk te brengen. Ook in haar Haagse achtertuin tuiniert ze er op los. Op hetkanWel doet ze verslag van haar belevenissen én schrijft ze over “gezonde voeding van grond tot mond”.
Ga naar alle blogs van deze auteur
4 reacties op “Zo word je een Franse boerin, in 10 foto’s”
Ik hoop dus weer op ooit een boomhut op jullie terrein ! Veel succes !!!!
Bedankt, ik ben ook benieuwd 😉
Helemaal eens, moestuin in de stad
Super leuk verhaal! Ben benieuwd hoe alles gaat worden en succes!
Reacties zijn uitgeschakeld.